
به گزارش "ورزش سه"، فوتبالنویس گاتزتا می نویسد: قدرتهای بزرگ مسئولیتهای بزرگی به همراه دارند، حتی اگر گتوزو در مسیری که تیم ملی تا به اینجا طی کرده، مسئولیت کمی داشته باشد. چه خوب و چه بد: او تیم را پس از شکست ۳-۰ مقابل نروژ، و اختلاف گل ۶- تحویل گرفت؛ فاصلهای که باید جبران میشد و عملاً هیچ رقیب بزرگی پیش رو نداشت. بنابراین بله، شش برد در هفت بازی، اما همچنین مقابل تیمهایی مانند مولداوی و استونی.
گتوزو دیشب بعد از برد دو گله برابر مولداوی گفت: "من کمی از آنچه در نیمه دوم شنیدم عصبانی هستم، آمدن به اینجا و شنیدن اینکه هواداران به بازیکنان من میگویند بروید سر کار دیگری، حالم را بد میکند. ناراحت شدم، متأسفم. نمیدانم این اعتراض از کجا و چرا شروع میشود، من فقط میدانم این اولین بار است که ایتالیا در مقدماتی جام جهانی شش بازی را متوالی میبرد."

این اعتراض از این واقعیت نشأت میگیرد که ایتالیا از سال ۲۰۱۴ به جام جهانی نرفته و چند روز پیش، سالگرد عدم صعود مقابل سوئد بود. پس از آن نیز عدم صعود مقابل سوئیس رخ داد، در گروهی که صراحتاً در دسترس بود و میتوانست و باید آن را با امتیاز کامل به پایان میرساند.
البته که تقصیر گتوزو نیست، مسئولیت برای گتوزو نیست. چون او تمام بازیهایی را که مجبور بود بازی کند را برده است. و در مرحله پلیآف، این فرصت را خواهد داشت که دوباره به هدفش برسد. اما بازی دیشب صراحتاً غیرقابل قبول بود، احتمالاً به دلیل افسردگی ناشی از نماندن هیچ امیدی برای صعود مستقیم به جام جهانی: حتی اگر شش گل بیشتر میزد، باید نروژ را با اختلاف شش گل شکست میداد. اکنون این اختلاف 9 گل است و تغییر چندانی نمیکند.
خلاصه، هواداران حق دارند. زیرا آنها پول میدهند تا تیمی را ببینند و تشویق کنند که از سال ۲۰۲۱ شادی به ارمغان نیاورده و از سال ۲۰۱8 در جامهای جهانی غایب است. رفتن به مولداوی و دیدن چنین وضعیتی میتواند عصبانیکننده باشد. نه فقط برای سرمربی.