در غیاب هالند، فیل می‌درخشد
فودن ناگهان بیدار شد: جادوگر اتحاد
به گزارش ورزش سه، امشب در بازی سیتی و لیدز که اتحاد میان آرامش و آشوب تاب می‌خورد، یک نام بیش از همه درخشید: فیل فودن. از همان ثانیه ۵۹ که فیل توپ را در شش‌قدم لمس کرد و ضربه‌ای خشک و بی‌رحم زد، تا دقیقه ۹۰ که دوباره با همان خونسردی مرگبار حکم نجات تیمش را امضا کرد؛ همه کاره سیتی کسی نبود جز این پسر شهر منچستر.
گل اول مهر آغاز نمایشی بود که سیتی می‌خواست آن را بی‌دردسر پیش ببرد. یک تغییر جهت سریع، ارسال ماتئوس نونز، و فودن که دققا جایی ظاهر شد که باید باشد. مهاجمی که نیازی به استوپ کردن توپ ندارد؛ فقط باید توپ را در مختصات درست ببیند و ضربه بزند. ضربه‌ای که سریع‌ترین گل فصل لیگ برتر شد و فرمان‌روایی سیتی بر نیمه اول را پایه‌گذاری کرد؛ نیمه‌ای که با ریندرز، نونز، گواردیول به ستی مالکیت مطلق داد. اما فوتبال همیشه به همان سرعتی که لبخند به لب یک تیم می‌آورد، وحشت هم به دلش می‌اندازد.
وقتی در نیمه دوم همه‌چیز فرو ریخت، گل کالورت‌لوین، پنالتی بعد از خطای گواردیول، مهار دوناروما و البته گل خوردن روی ریباند اتحاد احساس می‌کرد سه امتیاز از دست رفته است. سیتی تیمی به‌هم‌ریخته، عصبی و درمانده به‌نظر می‌رسید. لیدز برگشته بود، فشار بالا می‌رفت، و دقایق مثل چکش بر سر میزبان فرود می‌آمد. اما درست در لحظاتی که بازی نیاز به یک ضربه نجات‌دهنده داشت، همان پسر بی‌حرف و هیاهوی سیتی دوباره ظاهر شد.
دقیقه ۹۰، حرکت فودن از پشت محوطه، دریبل کوتاه، ورود به محوطه، ضربه‌ای که هم قدرت داشت و هم آرامش؛ ضربه‌ای که بیشتر از یک گل بود. یک بیانیه بود. توپ که به تور خورد، اتحاد منفجر شد؛ نه فقط به خاطر برتری دوباره، بلکه به خاطر بازیابی هویتی که در نیمه دوم از دست رفته بود.
