۴-۱ به سود تیم ادی هاو
بی‌رحمانه‌ترین برد نیوکسل در این فصل
به گزارش "ورزش سه"، نیوکسل با روحیه‌ای جنگنده وارد «کلیسای جدید فوتبال» شد و صندلی‌های ورزشگاه را خیلی قبل از پایان بازی خالی کرد. چه کسی فکرش را می‌کرد نیوکسل بتواند بیرون از خانه چنین جشن بگیرد؟ بعد از ماه‌ها ناکامی، نهایتاً تیم ادی هاو موفق شد طلسم را بشکند و یک پیروزی خارج از خانه کسب کند.
گل‌های نیمه اول از مالیک تیاو، لوئیس مایلی و نیک وولتماده حال‌وهوای ورزشگاه را از تب‌وتاب به سکوت و ناامیدی کشاندند.
تیاو در نیمه دوم یک گل دیگر هم زد تا کار تمام شود، هرچند دوزبری‌هال یکی از گل‌ها را جبران کرد.
واقعیت این است که نیوکسل برای این پیروزی حتی مجبور نشد زیاد تلاش کند. اگر بازی‌ها پس از ۳۰ دقیقه تمام می‌شدند، نیوکسل مدعی قهرمانی بود؛ با آمار خارق‌العاده ۶-۰ در نیم‌ساعت ابتدایی بازی‌های این فصل. تنها ۵۵ ثانیه طول کشید تا تیاو با یک ضربه سر روی کرنر، سکوت را به ورزشگاه تحمیل کند. مایلی نیز در دقیقه ۲۵ از دفاع فاجعه‌بار اورتون استفاده کرد و شوتی زد که از میان دستان پیکفورد گذشت. سپس در دقیقه ۴۵ وولتماده گلزنی کرد و سپس در دقیقه ۵۸ تیاو دبلش را تکمیل کرد تا نیوکسل ۴ گله شود.
بحث مهم پیش از بازی این بود که آیا هاو شهامت کنارگذاشتن نیک پوپ را خواهد داشت یا نه، اما مصدومیت دروازه‌بان اصلی انتخاب را آسان کرد. رمزدیل اولین بازی لیگ‌برتری خود را انجام داد؛ و راستش را بخواهید، می‌توانست با چشم‌بند بازی کند.
کار خاصی نداشت و توپی جدی روی دروازه او نیامد، اما توزیع توپ بهتری که همیشه از او تعریف می‌شود، دیده نشد. او حتی یک‌بار پاس خطرناکی داد که نزدیک بود گیمارش را به دردسر بیندازد. هاو چیز زیادی از این بازی درباره او دستگیرش نشد. روی گل خورده هم تقصیری نداشت.
هاو که معمولاً به ترکیب ثابتش وفادار است، در این بازی تونالی و گوردون را کنار گذاشت و نتیجه‌اش را هم دید. مایلی اولین گل فصلش را زد و الانگا یکی از بهترین‌های زمین بود؛ دائماً در جناح راست مزاحم اورتون شد و پاس فوق‌العاده‌اش زمینه‌ساز گل تماشایی وولتماده بود. الانگا که چهار بازی قبلی لیگ روی نیمکت بود، حالا با این درخشش شایسته حضور در ترکیب اصلی مقابل تاتنهام است. مهم‌تر آنکه این بازی به هاو نشان داد می‌تواند روی عمق تیم حساب کند؛ آن هم در دوره‌ای که تا نیمه مارس ممکن است ۳۱ بازی داشته باشد.
اورتون هفته قبل اخراج گیه مقابل یونایتد را به شوخی گرفته بود، اما حالا قطعاً چنین شوخی‌ای نمی‌کنند. مویس به‌شدت جای خالی هافبک تخریب‌گرش را حس کرد. اورتون در میانه میدان مثل کاغذ نازک بود و در ضدحملات کاملاً آسیب‌پذیر. جایگزین او، تیم ایروگبونام خوب شروع کرد اما زود محو شد و در گل دوم هم مقصر بود. مویس او را بین دو نیمه بیرون کشید. آلکاراس که به زمین آمد یک شوت سنگین به تیر زد، اما نبود گیه کاملاً احساس می‌شد. اگر گیه مقابل چلسی برنگردد، اورتون او را تا بعد از جام ملت‌های آفریقا، یعنی بعد از ۱۸ ژانویه، نخواهد داشت.
