
به گزارش ورزش سه، قرار بود جام ملتهای آفریقا نقطه شروع زوج تازه خط حمله لیورپول باشد؛ الکساندر ایساک و هوگو اکیتیکه. اما حذف محمد صلاح پس از اظهارنظرهای جنجالی، مصدومیت خاکپو و بیماری کیه زا، همه چیز را عوض کرد. حالا آرنه اشلوت ناچار است در نبرد حساس مقابل اینتر در سنسیرو، روی همین دو مهاجم حساب باز کند؛ آن هم در شرایطی که انگوموها ۱۷ ساله تنها گزینه ذخیره برای کنارههاست.
این دو مهاجم با هزینهای بیش از ۲۰۰ میلیون پوند به لیورپول آمدهاند، اما تا این لحظه تنها یک بار کنار هم در ترکیب اصلی بازی کردهاند؛ مقابل فرانکفورت، بازیای که ایساک بین دو نیمه مصدوم شد و زمین را ترک کرد. بعد از آن، سهم هر دو فقط دقایقی پراکنده از حضور در خط حمله بوده است. حالا سؤال اصلی این است: این دو با هم دچار تضاد میشوند یا میتوانند مکمل هم باشند؟
نشانههای فعلی بیشتر از یک زوج مکمل حکایت دارد. ایساک همراه با خط آخر دفاع حرکت میکند، مدافعان را عقب میکشد و فضا باز میکند؛ در مقابل، اکیتیکه به عمق زمین میآید، در ساخت بازی نقش دارد و حلقه ارتباطی بین هافبکها و حمله میشود. آمار لمس توپ هم همین تفاوت نقش را تأیید میکند؛ ایساک در سه بازی اخیر ۳۷ لمس توپ داشته، اما اکیتیکه فقط در دیدار مقابل لیدز ۳۵ بار با توپ تماس داشته است؛ نشانهای از حضور پررنگتر او در جریان بازیسازی.

از نظر تاکتیکی، اشلوت سه انتخاب دارد. اول، سیستم ۴-۴-۲ که مقابل فرانکفورت استفاده شد، اما در غیاب صلاح و خاکپو نیاز به بازچینی جدی در کنارهها دارد. گزینه دوم، ۴-۴-۱-۱ است که اخیراً تعادل دفاعی بهتری به تیم داده و در این مدل، اکیتیکه میتواند جای خاکپو را بگیرد. گزینه سوم، مدل الماس لوزی ۴-۴-۲ است با حضور ویرتز پشت دو مهاجم؛ سیستمی که البته تلاش دفاعی بیشتری از هر دو مهاجم میطلبد.
ایده اصلی روشن است: اکیتیکه بازی را به جلو هدایت میکند و ایساک در فضای پشت مدافعان ضربه نهایی را میزند. اگر تعادل دفاعی حفظ شود، این زوج میتواند نقطه عطفی در روحیه و نتایج لیورپول باشد، آن هم در میانه طوفانی که ماجرای صلاح ایجاد کرده است.
سنسیرو امشب میدان آزمون این تئوری است. امشب پاسخ این پرسش میشود میشود که آیا لیورپول، پروژه پسا صلاح را همین حالا آغاز کرده است؟