کد خبر : 1619762 | 03 تیر 1398 ساعت 18:32 | 1.3K بازدید | 0 دیدگاه

نمایش رؤیایی برزیل؛ بازگشت به ژوگو بونیتو؟

برزیل طی دو بازی نخست خود در مرحله گروهی کوپا آمه ریکا 2019 توسط تماشاگرهای خودی هو شد و انتقادات فراوانی به نحوه بازی شاگردهای تیته صورت گرفت.

نمایش رؤیایی برزیل؛ بازگشت به ژوگو بونیتو؟

به گزارش "ورزش سه"، گر چه برزیل در بازی نخست مقابل بولیوی به برتری سه گله دست یافت اما نحوه بازی این تیم در نیمه اول، چنگی به دل نزد. همچنین سلسائو در بازی دوم مقابل ونزوئلا نیز به تساوی بدون گل رسید و هواداران خود را عصبانی کرد.

تیته چاره ای نداشت که تیمش را در بازی سوم، به اوج آمادگی برساند تا فشار انتقادات را از دوش خود و یارانش بردارد. «فاتح 5 گانه جام جهانی» توانست در بازی سوم، یک عملکرد متفاوت را ارائه داده و دهان منتقدان خود را ببندد. به اعتراف تیته و اغلب کارشناس ها، مشکل اساسی برزیل در بازی با ونزوئلا، در خط حمله بود و به همین دلیل، سرمربی برزیل دو تغییر را در خط حمله سه نفره تیمش به وجود آورد. داوید نرس و ریچارلیسون که ضعیف ترین یاران برزیل در بازی دوم بودند، این بار به نیمکت ذخیره ها منتقل شدند. بسیاری از منتقدین از تیته می خواستند تا گابریل ژسوس را در خط حمله به میدان بفرستد زیرا او پیش از شروع جام، 5 گل را طی 3 بازی آخر برای منچستر سیتی و تیم ملی زده بود. همچنین اورتون مهاجم گرمیو نیز با 7 گل طی 16 بازی برای تیم گرمیو، بسیار آماده به نظر می رسد و گل زیبایش در بازی افتتاحیه مقابل بولیوی، تحسین کارشناس ها را بر انگیخت اما تیته در دیدار با ونزوئلا، از اورتون در ترکیب اصلی استفاده نکرد و موجب خشم رسانه ها و هواداران برزیلی شد. پرو به طور تاریخی، چندین بار در نقش گربه سیاه برزیل ظاهر شده و یک بار در کوپا آمه ریکا 1975، با حساب 3-1 از سد برزیل گذشت و یک بار نیز در سال 1989، به تساوی بدون گل دست یافت. در ضمن، همین تیم زیرک و با تجربه پرو در کوپا آمه ریکا 2016 باعث حذف تحقیر آمیز برزیل دونگا از مرحله گروهی شد. تیته کاملا آگاه بود که برزیل باید تحت هر شرایطی به پیروزی دست یابد. در حالی که برخی از رسانه های پرویی، اتهام جاسوسی از تمرین پرو توسط پهپاد را به برزیلی ها نسبت می دادند، تیته این اتهام را رد کرد. حضور نیمار در اردوی سلسائو، باعث افزایش روحیه یاران برزیل شد.

 

1413861

 

برزیل بر خلاف دو بازی قبل، یک شروع توفانی در نیمه اول داشت و انتقام سختی از پرو گرفت. یاران تیته در همان نیمه اول، سه گل را درون دروازه پدرو گایزه قرار دادند. عملکرد رؤیایی خط حمله برزیل اثبات کرد که انتقادات به خط حمله این تیم، کاملا منطقی و درست بود و تیته با دو تغییر بزرگ در جناحین خط حمله سلسائو، توانست خط آتش تیمش را مخوف تر از همیشه به میدان نبرد بفرستد. حضور اورتون و گابریل ژسوس به جای داوید نرس و ریچارلیسون، جان تازه ای به خط حمله برزیل بخشید اما روبرتو فیرمینو همچون دو بازی گذشته، به عنوان مهاجم نوک، بازی کرد و باز هم پای او به گلزنی باز شد. اشتباه دروازه بان پرو باعث شد تا گل دوم برزیل با کمترین فاصله زمانی نسبت به گل اول، به ثبت رسیده و شیرازه تیم پرو از هم بپاشد. گایزه در گل سوم نیز، با جایگیری نا درست خویش، به اورتون کمک کرد. حتی گایزه دروازه بان کهنه کار پرو با مهار یک ضربه پنالتی در نیمه دوم نیز نتوانست این اشتباه مهلک را جبران نماید. گلزنی مجدد روبرتو فیرمینو و اورتون و عملکرد عالی کوتینیو در نقش بازیساز و مغز متفکر سلسائو از جمله نکات بارز این بازی بود. اگر چه پرو چندان آماده و هماهنگ به نظر نمی رسید اما برتری 5-0 برزیل را می بایست محصول بازی متوازن و سیال یاران تیته به ویژه در یک سوم زمین حریف دانست. اورتون مهاجم جوان و با آتیه برزیلی ها که طی 3 بازی در کوپا آمه ریکا، 2 گل را به ثمر رسانده است، نوید ظهور یک ستاره جدید از سرزمین فوتبال را می دهد. اورتون طی همین مدت کوتاه، محبوبیت بسیار زیادی را نزد برزیلی ها به دست آورده و تماشاگرها از حضور او در ترکیب اصلی تیم ملی کشورشان، خشنود می شوند. تماشاگرهای برزیلی با شعار «E Cebolinha یا پیاز کوچک»، به تشویق اورتون سوآرز می پرداختند. اورتون و فیرمینو در این بازی، هر کدام یک گل و یک پاس گل را در کارنامه خود به ثبت رساندند و اورتون به عنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب شد. گابریل ژسوس در این بازی، به عنوان وینگر راست جایگزین ریچارلیسون شد و از لحاظ تاکتیکی، در انجام وظایف خویش موفق بود اما او یک ضربه پنالتی را از دست داد و تنها عنصر هجومی برزیل در این بازی بود که نه گل زد و نه پاس گل داد.

 

به اعتقاد تیته سرمربی برزیل، کیفیت خود زمین چمن کورینتیانس، کمک بزرگی به برزیل کرد زیرا این تیم در بازی های قبل نیز به طور میانگین، 600 پاس را رد و بدل می کرد اما از لحاظ آمار گلزنی و وضعیت خط حمله، عملکرد چندان مطلوبی نداشت. کوتینیو با 55 پاس درست، 85% دقت پاس، 4 پاس کلیدی، یک پاس گل و حدود 50% موفقیت در دوئل ها و دریبل ها، نشان داد که در حال فاصله گرفتن از روزهای بد خود در بارسلونا است. اگر تیته بتواند حال و هوای کوتینیو را تغییر دهد و او را به همان روزهای اوج در لیورپول باز گرداند، بدون تردید مهم ترین نقطه ضعف برزیل یعنی خلاقیت در خط هافبک را بر طرف خواهد کرد. همان طور که ذکر شد، برزیل در امور تدافعی، بسیار مقتدر و محکم بوده و ضعف های این تیم در خط حمله نیز به خوبی برطرف شده زیرا تیته از لحاظ مهره، هیچ کمبودی در خط حمله ندارد. تنها مشکل ترسناک برزیل، عدم وجود هافبک های خلاق و تکنیکی (به جز کوتینیو) است. عدم آمادگی کافی کوتینیو پس از پایان دومین فصل حضور در نیوکمپ، باعث شد تا او از لحاظ روحی نیز دچار افت شده و تحت فشار قرار بگیرد. یکی از دلایل عمده عدم کیفیت مطلوب در نحوه بازی برزیل، نا آمادگی روحی و فنی کوتینیو بود اما هافبک بارسلونا در دیدار با پرو، به سطح آمادگی قبلی بازگشت و تأثیر به سزایی در افزایش کیفی بازی برزیلی ها داشت.

 

1413862

 

 برزیل در دیدار با پرو، علاوه بر ارائه بازی زمینی و با کیفیت، فوتبال روان و تهاجمی، از لحاظ نتیجه و تعداد گل نیز توانست رضایت خاطر هواداران خود را بر آورده سازد. به گفته تیته، برزیل باید برای تمام شرایط، آماده شده و همین کیفیت بازی را در مراحل بعدی جام، به معرض نمایش بگذارد. سرعت بالا در بازی برزیلی ها، یکی از شاخص های فوتبال ناب برزیلی بوده و در مسابقه با پرو، این شاخص در بالاترین حد ممکن قرار داشت. تیته از شاگردهای خود درخواست کرده که این ویژگی را باید در سایر بازی های نیز حفظ کنند زیرا جزوی از شناسنامه فوتبال برزیل محسوب می شود. برزیل توانست ضمن ارائه یک کیفیت بالا، از لحاظ نتیجه و تعداد گل نیز به حد ایده آل خود رسیده و ضمن برتری 5-0 مقابل یاران ریکاردو گارکا، انتقام کوپا آمه ریکا 2016 را نیز بگیرد. یکی دیگر از مهم ترین دستاوردهای سلسائو، ثبت سومین کلین شیت پیاپی در کوپا آمه ریکا و عملکرد فوق العاده خط دفاعی این تیم بود. بر خلاف همیشه که نقطه ضعف برزیلی ها به طور سنتی، از دروازه بان و خط دفاعی بود، این بار تیم ملی برزیل هیچ دغدغه ای از خط دفاعی و دروازه ندارد. پرو به رغم وجود مهاجمان خطرناکی مانند پائولو گریرو و جفرسون فارفان، نتوانست حتی یک شانس بزرگ را بر روی خط دفاعی برزیل ایجاد نماید. برزیل با ارائه یک فوتبال نزدیک به «ژوگو بونیتو»، نوید بازگشت به روزهای اوج را می دهد، روزهایی با طعم ناب فوتبال و جشن سامبایی!

 

محمدرضا شعاعی

دیدگاه‌ها