یادداشت؛ چرا قوانین ما ضد فوتبالی است؟

به گزارش "ورزش سه"، عبدی پور در این باره می گوید:« در جلساتی متعدد که با حضور کارشناسان حقوقی و مالی برگزار شده در راستای رعایت الزامات قانونی و مقررات جاری کشور در خصوص نحوه تیمداری با توجه به بررسی‌ها بعمل آمده متاسفانه به علت ممنوعیت هرگونه هزینه توسط نهادهای دولتی و عمومی و نهادهای وابسته در ورزش حرفه‌ای که به طریقی وابسته به قانون مدیریت خدمات کشوری هستند، امکان تیمداری شاهین شهرداری بوشهر در لیگ برتر وجود ندارد.»

سوال اساسی اینجاست اگر شهرداری بوشهر نمی توانست در فوتبال تیمداری کند چرا دست به احیای شاهین زد و موجی از امید و غرور را در بوشهر زنده کرد؟ اساسا چه فرقی بین تیمداری در لیگ یک و لیگ برتر وجود دارد؟ در حالی که هر دو از رده بازی ها به صورت حرفه ای برگزار می شود و تیم های موفق در لیگ یک به لیگ برتر راه پیدا می کنند. این مشکل برای پارس جنوبی جم هم وجود داشت. تا زمانی که تیم در دسته اول بود هزینه های تیم به صورت آنلاین و دقیق پرداخت می شد اما همین که تیم به لیگ برتر صعود کرد تزریق بودجه قطع شد و در سال های اخیر هم پارس جنوبی جم با کمک شرکت های خصوصی حاضر در منطقه پارس جنوبی سر پا ماند.

و سوال مهم تر چرا قوانینی که وضع می شود ضد فوتبالی است؟ در حالی که می بینیم در دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس هزار و یک جور هزینه می شود که تماشاگر وارد استادیوم شود. حتی هزینه های سفر تماشاگر از کشوری به کشور دیگر پرداخت می شود تا بازی های فوتبال با حضور تماشاگر برگزار شود. این البته خیلی عجیب نیست. ورزش بهترین سلاح برای مبارزه با ناهجاری های اجتماعی است و چه ورزشی بهتراز فوتبال که پرطرفدارترین است. در کشورهای توسعه یافته این باور نزد قانونگذار وجود دارد که هزینه برای فوتبال هزینه برای چند بازیکن و مربی نیست.هزینه برای غرور و شادی مردم و هم چنین پر کردن اوقات فراغت آنهاست و حضور تماشاگر در فوتبال  موجب می شود تا ذهنش یک تفریح خوب را در اجتماع برای سرگرمی انتخاب کند و این به بهبود شرایط روحی و روانی جامعه منجر می شود.

شاهین بوشهر برای هر بازی دست کم 15 تا 20 هزار نفر تماشاگر را به استادیوم می کشاند. از معدود تیم هایی است که همه بازیکنانش در رده های سنی مختلف در لیگ برتر بازی می کنند. از نونهالان گرفته تا لیگ برتر. اما حالا به یک بهانه نمی تواند در لیگ برتر حضور داشته باشد؟ شهرداری نمی تواند برای شاهین هزینه کند. اساسا چرا قوانین ما ضد فوتبالی است؟ چطور است حتی تیم های بدون طرفداری چون سایپا  و پیکان منعی برای هزینه در فوتبال ندارند اما شهرداری بوشهر نمی تواند برای فوتبال هزینه کند؟ اگر شهرداری یک نهاد دولتی است تا جایی که ما اطلاع داریم ایران خودرو و سایپا هم دو شرکت دولتی بشمار می روند که اگر دولتی نبودند دولت مانع از ورود ماشین های خارجی به کشور برای حمایت از خودروسازان داخلی نمی شد.

نیاز به اشاره نیست در کشورهای توسعه یافته قانون حق پخش سال های سال است وضع شده اما در ایران مجلس تا کنون کمکی به اجرای این قانون نکرده و امروز به همین دلیل خیلی از باشگاه های ما دچار مشکلات مالی هستند. از تبلیغات محیطی هم چیز زیادی گیر باشگاه ها نمی آید و دست آخر هم قوانینی وضع می شود که ارگان های دولتی نتوانند برای فوتبال هزینه کنند. البته هزینه برای شادی و غرور مردم که به یقین دستاوردش از دهه ها طرح عمرانی بیشتر است. مردم بوشهر از استاندار انتظار دارند بعد از اهدای جام به پرسپولیس حالا صحبتی با وزارت کشور داشته باشد و آقای وزیر را متقاعد کند شهرداری هم چنان از تیم دوست داشتی و پرطرفدار شاهین حمایت کند. قوانین همه دست نوشته هستند که به سود مردم قابل تغییرند.

علی بنی شیخ الاسلامی