بیرو در آستانه یک تصمیم سرنوشت ساز
حافظه فوتبال ایران خاطرات خوشی از انتقال دروازه‌بان‌ها به اروپا ندارد. از نسل قدیمی‌تر نیما نکیسا و از امروزی‌ها، علیرضا حقیقی و سوشا مکانی، هیچ کدام در اروپا کارنامه چشمگیری نداشتند.
به گزارش "ورزش سه" ، در واقع اگر انتقال امیر عابدزاده به پرتغال را مستثنی کنیم، بقیه گلرهای لژیونر، جز نام چند باشگاه اروپایی در پروفایل، چیز دیگری به فوتبال‌شان اضافه نشد و به تدریج جایگاه سابق‌شان را هم از دست دادند. پسر احمدرضا عابدزاده هم از این جهت از لیست انتقال‌های ناموفق کنار گذاشته شد که در لیگ ایران، در پرسپولیس که اصلاً امکان بازی کردن پیدا نکرد و در راه‌آهن هم از نقش گلر دوم فراتر نرفت اما نکیسا، سوشا و حقیقی وقتی راهی اروپا شدند که یا دروازه‌بان اصلی تیم ملی بودند یا یکی از گلرهای حاضر در اردو.
از دیروز خبر تمایل باشگاه ایتالیایی تورینو به علیرضا بیرانوند رسانه‌ای شده. دروازه‌بانی که انتظار می‌رفت بعد از جام جهانی 2018 و نمایش فوق‌العاده‌ای که در این سه بازی داشت، مشتریان پر و پا قرص خارجی پیدا کند اما عملاً هیچ اتفاقی نیفتاد تا بیرانوند یک فصل دیگر در پرسپولیس ماندگار شود. بعد از تورینو، از کالیاری و آتالانتا به‌عنوان دیگر باشگاه‌های علاقه‌مند به استخدام بیرانوند نام برده می‌شود. تا اینجا همه چیز ایده‌آل به نظر می‌رسد. انتقال به یک باشگاه در سری آ ایتالیا، قطعاً برای هر فوتبالیستی هیجان انگیز است اما نکته مهمی که باید به آن توجه کرد، دروازه‌بانان فعلی این سه تیم هستند. تورینو، سالواتوره سیریگو دروازه‌بان سابق پاری سن ژرمن را در اختیار دارد که بعد از دوناروما، دروازه‌بان دوم تیم ملی ایتالیا هم محسوب می‌شود.
کالیاری هم السیو کرانیو را به‌عنوان دروازه‌بان اصلی در اختیار دارد که او هم دروازه‌بان سوم تیم ملی بعد از دوناروما و سیریگو است! کالیاری فصل پیش قرارداد کرانیو را تا سال 2024 تمدید کرد تا برای مدت‌ها این دروازه‌بان مستعد 25 ساله را در اختیار داشته باشد. و بالاخره آتالانتا هم با پیر لوئیجی گولینی، دروازه‌بان 24 ساله‌اش فصل درخشانی را سپری کرد و از قضا گولینی هم سابقه دعوت به تیم ملی ایتالیا را در کارنامه دارد!
به عبارت ساده‌تر هر سه باشگاهی که از آنها به‌عنوان مشتریان علیرضا بیرانوند نام برده می‌شود، همگی دروازه‌بانانی در حد تیم ملی ایتالیا در اختیار دارند و اگر این پیشنهادها جدی‌تر شود، آن وقت است که می‌توان با قاطعیت بیشتری گفت نگاه تورینو، کالیاری و آتالانتا به مرد شماره یک تیم ملی ایران، صرفاً در حد «دروازه‌بان دوم» است.
دروازه‌بانی خاص‌ترین پست فوتبال است. اینکه فوتبالیستی بگوید به فلان تیم می‌روم و آنقدر خوب تمرین می‌کنم که حقم را بگیرم، شاید در بقیه پست‌ها اتفاق بیفتد. صدها بار، مدافعان و مهاجمان نیمکت‌نشین و گمنام آمده‌اند و در کمتر از نیم فصل به مهره کلیدی تیم‌های‌شان تبدیل شدند اما این پیشرفت‌های معجزه‌آسا در پست دروازه‌بانی هیچ مصداقی ندارد و مربیان پیش از فصل، دروازه‌بان اول و دوم و سوم خود را انتخاب می‌کنند.
پیشنهاد از ایتالیا شاید بیرانوند را وسوسه کند اما در مورد این سه پیشنهاد خاص، با فرض اینکه تورینو، آتالانتا و کالیاری قصد نداشته باشند دروازه‌بانان اصلی خود را بفروشند، اوضاع برای بیرانوند به این شکل خواهد بود که او را صرفاً برای نیمکت ذخیره‌ها کاندیدا کرده‌اند. حالا این دیگر انتخاب بیرانوند است که می‌خواهد در 26 سالگی «ذخیره مطمئن» باشد یا اینکه تصمیم دارد حتماً به تیمی منتقل شود که در آن دروازه‌بان اصلی باشد.
علی مغانی
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
