داستان تراکتورسازی در 10 پرده

* پرده ي اول: بازي هاي سوت و کور در ليگ دسته ي يک
تراکتورسازي چند سالي است که در ليگ دسته ي اول ايران بازي مي کند. مسابقات بي هيجان در ليگ دسته ي اول، مردم تبريز به دور از هياهو و شور و شوق فوتبال. تراکتورسازان که سابقه ي طولاني در فوتبال ايران دارند و يکي از با ريشه ترين تيم هاي ايران هستند، هر سال براي صعود به ليگ برتر دست و پنجه نرم مي کنند. محمود ياوري، محمد حسين ضيايي، ارنست ميدن دروپ، فرشاد پيوس، احد شيخ لاري و ... نمي توانند کاري از پيش ببرند و حتي چند باري نيز تا آستانه ي ليگ برتري شدن پيش مي روند، اما در گام آخر ناموفق مي شوند و فرصت صعود به ليگ برتر را از دست مي دهند و طلسم ماندن در ليگ دسته ي يک کماکان ادامه دار مي شود.
* پرده ي دوم: ظهور فراز کمالوند و پايان طلسم هشت ساله
مربي جواني به نام فراز کمالوند سکان هدايت تراکتورسازي را بر عهده مي گيرد. با ورود اين مربي، جان تازه اي به تيم تراکتور داده مي شود. تراکتورسازي بازي هاي خوبي در ليگ دسته ي اول به نمايش مي گذارد و نتايج خوبي کسب مي کند. تراکتورسازي تبريز روز به روز به صعود به ليگ برتر نزديک تر مي شود. بازي هاي پاياني فرا مي رسد. تراکتورسازي بخت اصلي قهرماني در گروه خود است. کم کم تب و تاب فوتبال در تبريز به راه مي افتد. هواداران، در بازي هاي پاياني به استاديوم اختصاصي اين تيم مي روند تا شاهد صعود تيم شهرشان به ليگ برتر باشند. تراکتور با فراز کمالوند که عزمش را براي رسيدن به ليگ برتر جزم کرده بود، سرانجام به هدف خود مي رسد و پس از هشت سال به دست اين مربي جوان به ليگ برتر صعود مي کند. مربي که فصل قبلش در بازي پلي آف، سرمربيگري تيم شيرين فراز کرمانشاه را بر عهده داشت و مانع از صعود تيم تراکتور به ليگ برتر شده بود، اينک تيم تراکتور را به ليگ برتر مي رساند.
* پرده ي سوم: شعف وصف ناپذير تبريزي ها
سال 1388 است. با صعود تراکتورسازي به ليگ برتر پس از هشت سال دوري، شور و شعف خاصي در مردم تبريز به وجود مي آيد. موج جديدي در تبريز به راه مي افتد. مردم از فرط خوشحالي به خيابان ها مي ريزند و صعود تيمشان را به ليگ برتر جشن مي گيرند. تصور اين که تيمشان بار ديگر با تيم هاي بزرگ پايتخت مصاف مي کند،‌ موجي از شادي را در دل تبريزي ها به ارمغان مي آورد. اما آن ها غافل از اين هستند که در آينده ي نزديک چه سرنوشتي در انتظار تراکتورسازي است!
* پرده ي چهارم: تدارک براي حضور در ليگ برتر
تراکتورسازي براي حضور در فصل 89-88 ليگ برتر خود را آماده مي کند. همه ي مسئولان تبريز در تکاپوي مهيا کردن شرايط حضور اين تيم در ليگ برتر هستند. تراکتور تيمش را براي به ميدان رفتن در ليگ برتر جمع مي کند. فراز کمالوند کماکان سکان هدايت تيمش را بر عهده دارد. همه ي نگاه ها به ورزشگاه يادگار امام است. ورزشگاهي که نمي داند چند سال ديگر شاهد چه چيزهايي درون خود خواهد شد.
* پرده ي پنجم: ظهور واژه اي به نام «تراختور»
مردم تبريز در بازي هاي نخست خود،‌ ورزشگاه هفتاد هزار نفري يادگار امام را پر مي کنند. آشوب و بلوايي در روز بازي هاي تراکتور در شهر ايجاد مي شود. مردم از هر طرف به سمت ورزشگاه يادگار راهي مي شوند و اين، شايد به دليل دوري چندين ساله ي تبريز از سطح اول فوتبال کشور باشد. مهم ترين صحبت هاي مردم در کوچه و بازار، پيرامون فوتبال و تيمشان است. تراکتور محبوبيت عجيبي در همان سال ابتدايي در بين مردم پيدا کرده است. سيل جمعيت به سمت ورزشگاه، تعجب همگان را بر مي انگيزد و تراکتور لقب "پديده" ي آن فصل و هواداران تراکتور لقب "پرشورترين ها" را به خود مي گيرند.
* پرده ي ششم: تراکتور فراز کمالوند
تراکتور با فراز کمالوند، در سال ابتدايي خود در ليگ برتر، نتايج خوبي مي گيرد و همين مسئله، روز به روز نام تراکتور را فراگيرتر مي کند. حضور بازيکنان اسم و رسم داري همچون محمد نصرتي، نگاه هاي زيادي را به اين تيم معطوف مي کند. اين تيم در نهايت، ليگ نهم را با کسب عنوان هفتمي به پايان مي رساند.
باشگاه تراکتورسازي با مديريت ناصر شفق، ليگ 90-89 را نيز با فراز کمالوند آغاز مي کند. تراکتورسازي و تماشاگران پرشورش همچنان تيتر يک رسانه ها هستند. حاشيه هاي فراواني دور و بر تيم وجود دارد. تراکتور هر چقدر بزرگتر مي شود، حاشيه هاي اطرافش نيز بزرگتر مي شوند. کرار جاسم محمد در اين فصل از رقابت هاي ليگ، محبوبيت بسياري بين هواداران تبريزي کسب مي کند و با حرکات منحصربفردي که دارد، روز به روز معروف تر و البته خبرساز تر مي شود. فراز کمالوند در سال دوم حضور خود در ليگ برتر همراه تراکتورسازي تا آستانه ي آسيايي شدن پيش مي رود. اما در آخرين گام ها ناموفق مي شود و به مقام پنجم ليگ دهم مي رسد.
* پرده ي هفتم: امير قلعه نوعي، نقطه ي عطف تراکتور
تراکتور سازي اما در ليگ يازدهم، چهره ي متفاوتي به خود مي گيرد. تيم فوتبال تراکتورسازي به سپاه عاشورا واگذار مي شود. در اتفاقي دور از انتظار، امير قلعه نوعي که دو سال است با تيم سپاهان قدرت نمايي مي کند، به عنوان سرمربي جديد تراکتورسازان معرفي مي شود. حضور پرافتخار ترين مربي تاريخ ليگ ايران، موج جديدي از شادي را در بين هواداران تراکتور ايجاد مي کند. بازيکنان بزرگي به همراه امير قلعه نوعي به تيم تراکتور کشيده مي شوند. بازيکناني همچون اميرحسين صادقي، سياوش اکبرپور، فرزاد آشوبي، احسان حاج صفي و ... به تيم تراکتورسازي مي پيوندند. اينک ديگر خبري از کرار و آندو تيموريان فصل گذشته نيست. تراکتور با امير قلعه نوعي نيم فصل متوسطي را سپري مي کند. اما در نيم فصل دوم، تراکتور به لطف خريد سهميه ي بازيکنان سرباز، قاسم حدادي فر و چند بازيکن خوب ديگر را به خدمت مي گيرد و حرکت طوفاني تراکتور آغاز مي شود. امير قلعه نوعي نتايج مطلوبي مي گيرد. اين تيم رقابت تنگاتنگي با تيم هاي استقلال و سپاهان براي قهرماني دارد. تيمي که سه سال پيش براي صعود به ليگ برتر، دست و پنجه نرم مي کرد، اينک براي قهرماني در ليگ برتر رقابت مي کند! امير قلعه نوعي در نهايت با يک امتياز کمتر نسبت به تيم سپاهان و به لطف تفاضل گل بهتر نسبت به استقلال،‌ در جايگاه دوم قرار مي گيرد و سهميه ي آسيايي را مي گيرد.
* پرده ي هشتم: جدايي امير قلعه نوعي و بالا رفتن انتظارات از تيم تراکتور
با خاتمه يافتن ليگ يازدهم، امير قلعه نوعي پس از پايان مدت قراردادش با اين تيم، راهي تيم استقلال مي شود. اينک با نتايج خوبي که تراکتور در چند سال اخير کسب کرده، انتظارات از اين تيم بالا رفته است. سردار جعفري، تيمش را براي قهرماني در ليگ برتر و البته حضور در مسابقات آسيايي مي بندد. تراکتورسازي چند مهره ي اصلي فصل گذشته ي خود را از دست مي دهد، ولي چند مهره ي خوب ديگر به خدمت مي گيرد. اما اين تيم يک مشکل اساسي دارد و آن هم نيافتن جانشين امير قلعه نوعي است. تراکتور چند هفته اي در به در دنبال مربي مي گردد و در نهايت توني اوليويراي پرتغالي را به خدمت مي گيرد. ديدگاه ها در رابطه با موفقيت يا عدم موفقيت تراکتور در اين فصل متفاوت است. عده اي تراکتور مدل 92-91 را موفق و گروهي ديگر ناموفق مي دانند.
* پرده ي نهم: ليگ دوازدهم و روي کار آمدن توني اوليويرا
اينک اواسط سال 91 است. تنور ليگ برتر دوباره داغ شده است؛ اما ديگر در همه ي بازي ها، خبري از حضور هفتاد هزار نفري مردم تبريز در ورزشگاه نيست و اين شايد به دليل گذشت زمان و عادت مردم باشد. حال تراکتور بدل به يک قطب فوتبال ايران شده است. تراکتور نه تنها در فوتبال، بلکه در ساير زمينه ها يک برند معتبر شده است. همگان تراکتورسازي را يک تيم متفاوت با ساير تيم هاي شهرستاني مي انگارند و بازي مقابل اين تيم را سخت و دشوار تلقي مي کنند. توني اوليويرا مرد ساکت و توداري به نظر مي رسد. اين مرد به دور از حاشيه ها و هياهو، در خودش است و مدام با خودش کلنجار مي رود. تراکتور پا به پاي ساير مدعيان پيش مي رود و خود را به بالاي جدول مي رساند. در نيم فصل با تغييراتي روبرو مي شود و چند مهره ي اصلي خود را از دست مي دهد. اما با اين حال،‌ نيم فصل دوم را نيز خوب آغاز مي کند. تراکتور با توني نتايج قابل قبولي کسب کرده است و در پايان هفته ي بيست و هفتم با 52 امتياز، پشت سر استقلال صدرنشين در جايگاه دوم قرار دارد.
* پرده ي دهم: تکاپوي ليگ قهرمانان آسيا
بازي با فجر شهيد سپاسي شيراز در چارچوب هفته ي بيست و هفتم ليگ برتر تمام شده است. چند روزي به اولين بازي تراکتور در ليگ قهرمانان آسيا باقي نمانده است. از چند ماه پيش بود که با قرعه کشي مسابقات اين فصل ليگ قهرمانان آسيا و مشخص شدن حريفان آسيايي تراکتور، تکاپوي آماده سازي براي حضور در اين مسابقات به راه افتاده است. طبق قرعه، تراکتور با الجزيره ي امارات، الشباب عربستان و الجيش قطر همگروه شده است. نمايندگان AFC براي بازديد از امکانات اين تيم به تبريز آمده اند و نواقصات موجود را گوشزد کرده اند. مسئولان برگزاري بازي هاي تراکتور در آسيا، همايش ها و نشست هاي گوناگون و متعددي را برگزار و قدم به قدم نواقصات موجود را بر طرف کرده اند. اينک ذهن همگان معطوف بازي تراکتور در ليگ قهرمانان آسيا است. ورزشگاه يادگار امام روز سه شنبه، هشتم اسفندماه ميزبان اولين مسابقه ي تراکتور در آسيا و در مقابل تيم الجزيره ي امارات خواهد بود. تبريز مهياي حضور در آسيا است و تبريزي ها بي تاب اکران اولين پرده از نمايش آسيايي تراکتور...
به نقل از ایسنا ، حال بايد منتظر ماند و ديد که تراکتور چه نمايشي در اولين سال حضورش در ليگ قهرمانان آسيا خواهد داشت.