برای حضور مهسا جاور در ریو؛
دغدغه‌های بانوی ستاره قایقرانی برای المپیک
مهسا جاور که موفق شده بود سومین سهمیه بانوان ایرانی برای حضور در المپیک را کسب کند از مشکلات و اهداف خود می گوید.
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از «نسیم آنلاین» ، قایقرانی ایران اگرچه نتوانست مثل چهار سال گذشته سهمیه بیشتری کسب کند و در این دوره با یک سهمیه پای در بازی‌های المپیک برزیل می‌گذارد، اما همین سهمیه از دو جهت قابل بررسی است، یکی اینکه این سهمیه توسط یک خانم قایقران و با کسب مدال نقره به دست آمده است و از سوی دیگر همین قایقران رکوردشکن تعداد سهمیه‌های بانوان ایران است. به هر حال مهسا جاور سومین بانوی المپیکی رشته روئینگ است که رقابت در المپیک را تجربه می‌کند و اگر شرایط فراهم شود تا کسب مدال المپیک تلاش می‌کند. این بانوی موفق قایقرانی ایران به همراه افشین فرزام مربی خود از دغدغه‌ها، مشکلات، برنامه و اهدافشان برای المپیک می گویند:
آقای فرزام، آیا توانایی کسب سهمیه‌های بیشتری را نداشتیم؟
در رشته آب‌های آرام کسب سهمیه بازی‌های المپیک مشکل بود، چون باید در آسیا عنوان نخست را کسب می‌کردند. هر چند ما در رشته خودمان بنا را بر کسب مدال طلا یا نقره گذاشته بودیم، چون نمی‌خواستیم سهمیه را راحت و با کسب مقام ششم و یا هفتم به دست آوریم. کسب سهمیه به این شکل نه برای من و نه برای مهسا جاور خوشایند نبود. بنابراین ما هم مثل رشته آب‌های آرام سعی کردیم سهمیه را به سختی به دست آوریم. در بخش مردان از اینکه نتوانستیم سهمیه کسب کنیم شوکه بودیم.
به نظر می‌آید فدراسیون و کادر فنی روی سهمیه حبیبیان حساب کرده بود.
انتظار داشتیم سهمیه بازی‌ها را کسب کند حتی اگر مدال به دست نمی‌آورد انتظار کسب مقام ششم را داشتیم هرچند در بازی‌های آسیایی 2013 با من تمرین کرد و مدال طلا گرفت و در این دوره نیز موفق شد عنوان قهرمانی‌اش را تکرار کند. خیلی جاها عنوان می‌شود که حبیبیان چون سبک وزن بود ارنجش اشتباه بود و نباید در سنگین وزن پارو می‌زد فکر می‌کنم خیلی درست نیست، چراکه مهسا جاور در بازی‌های آسیایی در سبک وزن شرکت کرد و حتی در چهار نفره شرکت کرد و این به معنای این است که وقتی در قایق 4 نفره سبک وزن می‌نشینی باید از قایق یک نفره سبک وزن سبک‌تر و وزنت پائین‌تر باشد. بعد از بازی‌های آسیایی اینچئون کره جنوبی سعی کردیم مسیری را باز کنیم که درقایق یک نفره رشد داشته باشیم و مهسا جاور روزی که در مسابقات کسب سهمیه شرکت کرد شاید با یک نفره سبک وزن تنها 3 کیلومتر فاصله داشت و مستثنی نبود. پیش از این هم در سبک وزن شرکت می‌کرد و سعی کردیم در 17 ماه باقی مانده بعد از بازی‌های آسیایی با برنامه مشخصی به جایی برسد که با سنگین وزن‌ها رقابت کند و اصلا وزن وی را درنظر نگرفتیم. یعنی وزن وی متعادل خودش بود و نه سعی می‌کردیم وزنش را کم کنیم و نه وزنش را بالا ببریم. در وزنی که فکر می‌کرد راحت‌تر است و فشاری به خودش وارد نمی‌کند و از طرفی خیلی سنگینش نکردیم که سرعتش پائین بیاید. فکر می‌کنم در مردان امیدوار بودیم که سهمیه بازی‌های المپیک را به دست آوردند و ما هم خیلی خوشحال می‌شدیم، اما نمی دانم چه اتفاقی افتاد که حبیبیان عملکردی که باید از خودش نشان می‌داد را نتوانست ارائه دهد.
چرا با وجود کسب دو سهمیه المپیک تنها در یک قایق می‌توانستید شرکت کنید؟
قانون جدیدی است که فدراسیون جهانی برای بازی‌های این دوره المپیک گذاشته است و تمام کشورها را کمی محدودتر کرده و گفته بود در مسابقات قاره‌ای اگر دو قایق سهمیه کسب کنند دو هفته فرصت دارند که انتخاب کنند. شاید اکثر فدراسیون‌ها قایق دونفره را انتخاب می‌کردند به این جهت که با تعداد ورزشکار بیشتری شرکت کنند، اما نظر من این بود که هر قایقی که مدال رنگین‌تری به دست آورد، اعزام شود. یعنی رقابتی وجود داشته باشد. فکر می‌کنم تیم کره هم همین کار را کرد. این تیم که از شرایط میزبانی برخوردار بود در هر دو قایق سهمیه کسب کرد و از آنجایی که قایق یک نفره شان طلا و دو نفره شان نقره گرفت فکر می‌کنم آنها قایق یک نفره را انتخاب کردند. به هر حال این شرایط بود که قایق دونفره سهمیه بازی‌های المپیک را به دست می‌آورد. هم قایقرانان دونفره به این اعتماد به نفس رسیده بودند و هم من و مسئولان فدراسیون که در این قایق هم سهمیه به دست آوریم، اما شرایط به گونه‌ای رقم خورد که یک سهمیه به دست آوریم.
سولماز عباسی مدتی است در تیم ملی حضور ندارد، به نظر شما وجود وی می‌توانست به کسب سهمیه بیشتر کمک کند؟
سولماز عباسی تا ابتدای سال 94 در ترکیب تیم ما بود حتی در اعزام اسپانیا هم با تیم بود از لحاظ بدنی هم مثل سایر بازیکنان پیشرفت می‌کرد بعد از 53 روز اردوی اسپانیا که شاگردانم از لحاظ ذهنی و روحی احساس خستگی می‌کردند تست‌هایی از قایقرانان گرفتم که برای اولین بار رکوردهای خوبی را به ثبت رساندند، اما وی مسائل شخصی داشت.
چه برنامه‌ای برای المپیک دارید و اردوی هلند و پرتغال چه شد؟
تا مسابقات کاپ آسیایی که 15 و 16 خردادماه است، در تهران می‌مانیم. برای نخستین بار کاپ آسیایی در کشورمان برگزار می‌شود و دوست داریم که حتما حضور داشته باشیم. بعد از آن استراحت کوتاهی خواهیم داشت و اردوی یکماهه در اروپا خواهیم داشت شرایطی بود که حتی برای تمرینات به تورنتو برویم در اروپا هم هم هلندی‌ها برای برگزاری اردو ابراز تمایل کردند و چند روز گذشته هم با پرتغال مکاتبه‌ای داشتیم که آنها هم جواب دادند که می‌توانید در مقطعی که می‌خواهید به اردو بیاید، اما فرصت داریم و مشکل ویزا نداریم و می‌خواهم بیشتر تحقیق کنم که بهترین اردو را از لحاظ کیفی و شرایط آب و هوایی پیدا کنم را درنظر بگیرم. قطعا مشکل مالی هست، اما در 17 ماه گذشته درخواست‌هایی که فکر می‌کردم امکانش هست را از فدراسیون خواستم و در اختیار ما گذاشته‌اند. فکر می کنم وقتی برای سهمیه بازی‌های المپیک آن امکانات در اختیار ما بود طبیعی است که در المپیک که جایگاه بالاتری دارد بتوانیم اردوی برون مرزی داشته باشیم هرچند آقای امینی قول مساعد داده است که این اقدام صورت گیرد. من پیگیر هستم که نفرات بیشتر را به اردو ببرم.
متاسفانه بسیاری از مسئولان بر روی المپیک تمرکز کرده‌اند و از بازی‌های آسیایی اندونزی غافلند.
به همین دلیل خیلی دوست دارم تعداد بیشتری به اردو اعزام کنیم. فقط مسئله مالی است. اگر امکان داشته باشد حتی از تیم پسران و دختران نفرات بیشتری را به این اردو ببرم، چون نگاهم به بازی‌های آسیایی است.
تکلیف حمیرا برزگر چه شد؟
حمیرا برزگر به اردو بازگشت و تمریناتش را آغاز کرد و در کاپ آسیایی نیز شرکت می‌کند.
نازنین ملائی چه زمانی به اردو می‌پیوندد؟
نازنین ملائی در اردوی خارج از کشور است و دوم سوم خردادماه به جمع اردونشینان ملحق می‌شود.
قراردادتان با فدراسیون تا چه زمانی است؟
قرارداد ما شش ماه به شش ماه است و فکر می‌کنم تا یک مهرماه تمدید کرده‌اند.
چقدر است؟
محتوای مالی قرادادهایمان قابل عنوان کردن نیست و اصلا اینگونه نیست که به خاطر مبلغ قرارداد مربیگری کنیم.
به عنوان مربی ای که در سه دوره المپیک یک ورزشکار معرفی کرده است و تنها مربی‌ای هستید که به همراه شاگردتان از قایقرانی به المپیک اعزام می‌شوید، خواسته‌ای از مسئولان ندارید؟
به اعتقاد من در زمینه کاری یا باید کار کند و یا کار نکند اگر روز اول از چیزی ناراضی باشم همان روز اول ادامه نمی‌دهم و این مورد که کارم را آغاز کنم و مرتب گلایه کنم حرفه‌ای نیست و فدراسیون هم می‌داند که به لحاظ مالی اصلا تامین نمی‌شوم و شاید همانگونه که یک ورزشکار احساس می‌کند زودتر به دنبال مسائل شخصی خود باشد در این فکر هستم که کجا این کار را به اتمام برسانم که به دنبال مسائل شخصی خودم بروم.
استعدادیابی در فدراسیون قایقرانی چگونه است؟
اتفاق خوبی که به تازگی افتاده این است که بچه‌ها از پایه کار می‌کنند، اما من فکر می‌کنم هنوز خلا وجود دارد که برویم در بخش آقایان و بانوان شاخصه‌هایی را که یک ورزشکار نیاز دارد. اگر ده دختر و ده پسر را بخواهیم انتخاب کنیم که کار سختی هم نیست فکر می‌کنم برای چهار سال دیگر آماده می‌شوند.
فدراسیون برنامه‌ای در زمینه استعدادیابی دارد؟
فدراسیون خیلی دوست دارد برنامه محور باشد و در همین راستا حرکت کند، اما فکر می‌کنم اینقدر سرشان شلوغ است برای رشته‌های آب‌های آرام و اسلاوم و بادبانی و کانوپولو و غیره و فکر می‌کنم اگر تفکیک شود خیلی بهتر می توان پیشرفت کرد. نگاه باید هدفمند باشد. من فکر می‌کنم می توان در ورزش کارهای بزرگی کرد. پیش از این کسی فکر نمی‌کرد والیبال بتواند تیم‌های بزرگی را شکست دهد؟ هیچ کس فکر نمی‌کرد، اما این اتفاق رخ داد و وقتی شد همه گفتند والیبال. وقتی سرمایه‌گذاری کنند، چرا این اتفاق برای ما نیافتد.
وضعیت مربیگری کشور ما چگونه است؟
در آسیا درسطح خوبی قرار داریم، اما از نظر من آسیا کوچک است. ما نیاز داریم که به سطح اروپا برسیم که نیاز به دانش روز دارد. من پیشنهاد دادم که مربی خوب بیاید. اگر مربی خوب دنیا بیاید ما جهش خوبی خواهیم داشت. اگر از مشاوران خوب فنی بویژه در قسمت پایه استفاده کنیم خیلی خوب است.
خانم مهسا جاور، سهمیه بازی‌های المپیک چقدر به چشم آمد؟
بعد از اینکه به ایران برگشتیم دو هفته فرصت کردم که به کارهای دانشگاهم برسم و در کنار آن به تمریناتم ادامه دهم تا بدنم افت نکند. فکر می‌کنم توجهی که باید می‌شد تا حدودی شد. همه چیز خوب بود و امیدوارم در بازی‌های المپیک خیلی بهتر از مسابقات کسب سهمیه ظاهر شوم.
چه انتظاری داشتی؟
انتظار زیادی نداشتم، چون همیشه هر قدر انتظار داشته باشیم کمتر از آن را دریافت می‌کنیم، چون اینقدری که به رشته‌های دیگر و آقایان توجه می‌شود به خانم‌ها و رشته ما نمی‌شود، اما همین قدر که حمایت شدیم و نشان دادیم که ما هم هستیم اگر توجهات بیشتر شود مطمئنا می‌توانیم نتایج بهتری را داشته باشیم.
فدراسیون قرار بود پاداشی را به شما بدهد، پاداشت را گرفتی؟
قرار بود ده سکه بدهند که هنوز نداده‌اند.
حقوق وزارت ورزش چطور؟
نه.هنوز دریافت نکرده‌ام.
وقتی از مسابقات برگشتی فدراسیون برای شما چه کرد؟
هیچ کاری نکرد.
فرزام:بحث حقوق و پاداش مهسا جاور را پیگیری کردم. آقای امینی گفت: اجازه دهید با بهبود وضعیت مالی فدراسیون پاداش مهسا جاور را می‌دهیم و موضوع موضوع پاداش را نیز قرار شد به وزارت ورزش منتقل کند. فدراسیون در شوک گرفته نشدن سهمیه از طرف پسران است.
بعد از تغییرات مدیریتی به نظر می رسد فدراسیون آغاز به کارش از اندونزی باشد و البته در شرایطی که بودجه را به فدراسیون‌های المپیکی تخصیص داده شده است.
برای شرکت در اردوی هلند اسپانسر پیدا کردیم و رایگان شد اردوی چین از طرف کنفدراسیون قایقرانی آسیا هماهنگ شد، اما شاید این روند ادامه پیدا نکنه و شاید نتوانیم برای دفعه بعد اسپانسر بگیریم، چون هزینه‌های زیادی دارد. در حقیقت فضایی ایجاد کردند که چند اردو برویم دوستان و مشاوران خارجی کنار ما بودند که همه این عوامل حتی از لحاظ ذهنی و روحی برای ورزشکار تاثیرگذار است و اگر این اتفاق بار دیگر رخ دهد می‌توانیم نتیجه بگیریم و اگر ببینم برای بازی‌های آسیایی فضایی که من می‌خواهم نیست من ادامه همکاری نمی‌دهم، چون می‌خواهیم نتیجه بگیریم و من مربیگری را برای خودم روزمرگی نمی‌بینم که بگویم فقط باشم قطعا اگر احساس کنم نتیجه نمی‌گیریم ادامه همکاری نمی‌دهم.
خانم جاور چه برنامه‌ها و اهدافی داری؟
بزرگترین هدفم المپیک است که بتوانم رکورد و نتیجه خیلی خوب کسب کنم که رنکینگ مان را نسبت به دوره‌های قبل بهبود ببخشیم و بعد از آن نیز مسابقات قهرمانی آسیا را در پیش داریم که امیدوارم در آن مسابقات نیز حضور داشته باشم و نتیجه خیلی خوبی به دست آورم.
برنامه‌ای برای ادمه فعالیتت تا هشت سال دیگر را داری؟
متاسفانه ورزش در ایران حسن‌هایی دارد، اما معایبش خیلی بیشتر است. خانم عباسی و حسینی المپیکی بودند و در دوره خودشان خیلی خوب بودند، اما تا چهار سال آینده‌اش حضور نداشتند. اینکه من دغدغه درس و آینده‌ام را داشته باشم و وقتی به آنها نرسم نمی‌توانم اداره کنم بویژه اینکه از سمت ورزش هم آنگونه که باید حمایت نمی‌شویم. یعنی اگر امروز هستیم، هستیم اگر فردا نباشیم کسی نمی‌پرسد که قبلا چه بوده و چه اتفاقی افتاده است یعنی برای آینده‌مان هیچ تضمینی نداریم. بنابراین کار من در آینده بستگی به شرایطمان دارد و به همین دلیل نمی‌توان گفت که تا یک یا دو دوره بعدی المپیک هستم.
آقای سیفی، همسرتان دراین باره چیزی نگفتند؟
آقای سیفی که تمرین می‌کند و در بازی های آسیایی جاکارتای اندونزی هم هست، اما متاسفانه رشته آنها المپیکی نیست. خیلی علاقه دارد که من هم تا بازی‌های آسیایی جاکارتا بمانم و تمرین کنم، اما به دلیل اردوهای طولانی که داریم شاید این شرایط فراهم نباشد که من در شرایط تمرینی بمانم، مگر اینکه طوری شرایط تمرینی ام را طوری تنظیم کنم که در شهرم به تمریناتم برسم و آمادگی‌ام را حفظ کنم و تا چند ماه قبلش با آقای فرزام اگر مربیگری‌ام را قبول کنند، دوباره وارد اردو شوم و تمریناتم را به صورت جدی پیگیری کنم.
اگر شرایط خیلی خوب پیش برود می‌توانید در بازی های آسیایی جاکارتای اندونزی عملکرد خوبی داشته باشید؟
فرزام: صددرصد شما مطمئن باشید که بالاترین مسابقاتی که در قاره برگزار می‌شود کسب سهمیه بازی‌های المپیک است و وقتی در آن مسابقات می‌توان مدال نقره گرفت. مهسا جاور، قایقران کره‌ای که مدال طلای مسابقات کسب سهمیه بازی‌های المپیک را به دست آورده بود را در مسابقات دانشجویان جهان شکست داده بود یعنی مهسا جاور این قایقران را رقیب خیلی جدی نمی‌بیند و فکر می‌کنم به دلیل بحث میزبانی موفق شد به مدال طلا دست یابد. در بازی‌های آسیایی نیز معمولا چینی‌ها در یک نفره شرکت نمی‌کنند بنابراین اگر مهسا جاور با همین روند تمرینی پیش برود می‌تواند مدال طلا یا نقره بازی های آسیایی را به دست آورد.
برای ورزشکاری که سهمیه بازی های المپیک را به دست آورده است، چه کارهایی باید انجام دهند تا فکر و ذهنش فقط مسابقه باشد؟
با حضور آقای فرزام، مربی تیم ملی زمانیکه در اردو هستیم به هیچ چیزی جز تمریناتمان فکر نمی‌کنیم. اردوها و امکاناتی که لازم هست برایمان تدارک می‌بینند و تاکنون مشکلی نداشتیم. فکر می‌کنم تا بازی های المپیک نیز همین شرایط فراهم باشد. اردوهای تدارکانی برای ما خیلی مهم است، چون آنگونه که می‌خواهیم نمی‌توانیم برای مسابقه آماده شویم. بهترین امکانات لازم است تا بتوانیم بهترین عملکرد را داشته باشیم و در المپیک حاضر شویم.
پیست روئینگ استاندارد است؟
متاسفانه پیست استاندارد رشته روئینگ در ایران نداریم، چون مسافتی که برای روئینگ لازم داریم 2 کیلومتر است که متاسفانه در ایران نداریم و تاکنون اکثر اردوهایی که داشتیم در سدهایی بود که بتوانیم مسافت‌های طولانی را پارو بزنیم، اما خدا را شکر تا قبل از مسابقات سهمیه المپیک هم ما را به اردوهای برون مرزی فرستادند تا با شرایط و پیست بهتر تمرین کنیم.
قایقت چطور؟ با همین قایق‌هایی که تمرین می‌کنی مسابقه می‌دهی؟
قایقم خوب است. نمی‌توانیم قایق‌هایمان را برای مسابقه ببریم، چون برای بردن پاروهایمان هم مشکل داریم، چون خیلی بلند هستند. قایقی که در ایران تمرین می‌کنم، خیلی بد نیست، اما در مسابقات با قایق‌های بهتری شرکت می‌کنیم و چون در ایران سخت تر پارو می‌زنیم و وقتی در کشورهای دیگر به راحتی می‌رسیم خیل بهتر از لحاظ ذهنی و جسمی پارو می‌زنیم.
چه مشکلاتی داری؟
من درسم برایم خیلی مهم است و مواقعی بوجود آمده است که به مشکل برخوردم.
در مسابقات شما با حریفانت تفاوت داری و به عنوان ورزشکار محجبه و مسلمان رقابت می‌کنی، دراین باره چه نظری داری؟
من تفاوت را دوست دارم. قبل از مسابقه نگاه‌ها روی ما خیلی جالب نیست و فکر می‌کنند رقیب سرسخت و قدرتمندی نیستیم، اما عملکرد و جایگاهی که از خودمان به جای می‌گذاریم باعث می‌شود نگاه‌ها نسبت به ما تغییر کند. شاید چند سال قبل حتی در آسیا ما را جزو رقبای اصلی حساب نمی‌کردند، اما حالا اینگونه نیست و حجاب ما برایشان غیر عادی نیست و نشان دادیم می‌توان باحجاب خیلی خوب بود.
شما رکورددار هستی و موفق شدی رکورد تعداد بانوانی که سهمیه المپیک را گرفته اند بشکنی، دراین باره نظرت چیست؟
خیلی خوشحال بودم، همین که نشان دادم سال به سال می‌توانند بهتر باشند و حمایت از رشته‌هایی که سهمیه دارند بیشتر شود مطمئنا می‌توانیم در سال‌های آتی حضور موفق‌تری داشته باشیم.
هدفت در المپیک چیست؟
همه تلاشم را می‌کنم که بتوانم رنکینگ و رکورد خیلی خوب را در المپیک به ثبت برسانم. نمی‌دانم در چه فینالی پارو بزنم، اما می‌خواهم اینقدر خوب باشم که دیگر حرفی نباشد.
مگر تا حالا حرفی بوده است؟
به نظر من هر ورزشکاری به هر جایی که می‌رود حرف و حدیث‌هایی درست می‌شود ، دوست دارم در آن مسابقات کاری کنم که حداقل خودم از خودم خیلی راضی باشم.
اوج آرزوهای مهسا جاور چیست؟
اوج آرزوهایم تا قبل از المپیک این بود که المپیکی شوم و حالا آرزویم این است که بهتریم عملکرد را در این مسابقات داشته باشم.
با رقبایت چقدر فاصله داری؟
با رقبای جهانی ام فکر می کنم 25 صدم ثانیه فاصله دارم بعد از چین در آسیا حرف اول را می‌زنیم. تا قبل از مسابقات کسب سهمیه المپیک شاید زدن این رکوردها برایم رویا بود. مربی‌ام می گفت که می‌توانی رکورد کمتری بزنی که این اتفاق رخ داد آنهم در شرایطی که کم کردن رکورد کار سختی است و ماه‌ها کار می برد. از خودم خیلی راضی بودم. امیدوارم این روند را در این مدت داشته باشم تا بتوانم رکورد خیلی خوبی را از خودم به جای بگذارم.
دلیل موفقیتت چه بوده؟
برای ورزشکار آمادگی روحی و ذهنی خیلی مهم است. ما از کلیه حاشیه‌های فدراسیون و ورزشکاری به دور بودیم آقای فرزان طوری فضای اردوها را آماده می‌کردند که آرامش روحی داشتیم. از لحاظ جسمی هم اردوهای‌مان مهیا بود. بهترین شرایط را قبل از مسابقات داشتیم و همین عوامل باعث می شد روند تمرینی مان را ادامه دهیم.
