پیش بازی پرتغال- ایسلند

به گزارش "ورزش سه"، شاگردان فرناندو سانتوس در دیدارهای دوستانه اخیرشان چندان امیدوار کننده ‏ظاهر نشدند اما امیدوارند شروع قدرتمندانه ای در این رقابت ها داشته باشند.‏

پرتغال

فرناندو سانتوس که در ستامبر ‏‎2014 ‎هدایت پرتغال را برعهده گرفت، در 7 دیدار مرحله مقدماتی که ‏روی نیمکت این تیم نشست، به 7 پیروزی رسید و یک رکورد جدید در پیروزی های پیاپی به عنوان ‏مربی تیم ملی پرتغال به جا گذاشت. هر چند تیم او بی نقص نیست اما همین آمار امیدواری زیادی به ‏هواداران پرتغال می دهد‎.‎
آرایش سنتی پرتغال 3ـ3ـ4 است و فرناندو سانتوس در بسیاری از دیدارهایی که هدایت پرتغال را برعهده ‏داشت، از این سیستم استفاده کرد اما به دلیل فقدان سنترفوروارد با کیفیت و در مقابل تعداد زیاد هافبک ‏میانی با استعداد، بسیاری از او خواسته‌اند تا سیستم تیمش را به 2ـ4ـ4 تغییر بدهد یا از سیستم اسپانیا در ‏یورو 2012 که در آن از شماره 9 کاذب استفاده می‌شد، بهره ببرد؛ سیستمی که در آن برناردو سیلوا ‏می‌تواند به عنوان شماره 9 کاذب بازی کند‎. ‎
‎

اما نبود زمان لازم برای چنین تغییر تاکتیکی رادیکالی، این احتمال را افزایش داده که کریس رونالدو به ‏عنوان سنترفوروارد به کار گرفته شود. هر چند شواهد زیادی وجود دارد که او در این پست از ‏تاثیرگذاری کمتری نسبت به زمانی که به عنوان بال چپ به کار گرفته می‌شود، برخوردار است؛ هر چند ‏پرتغال فاقد مهاجم با کیفیت دیگری است‎. ‎
فرناندو سانتوس در چند دیدار از مثلث نانی، دنی و رونالدو در جلوی زمین استفاده کرد اما همکاری بین ‏این 3 به خوبی شکل نگرفت. او احتمالا در این رقابت ها نیز از ترکیب مشابهی استفاده خواهد کرد اما این ‏مثلث این‌بار از برناردو سیلوا، رونالدو و یک نفر از بین نانی یا رافا سیلوا شکل خواهد گرفت. چندان ‏عجیب نخواهد بود اگر سانتوس در زمان بازی تاکتیک تیمش را تغییر دهد کاری که در مرحله مقدماتی ‏معمولا انجام می‌داد و رونالدو را به پست سنترفوروارد در آرایش 3ـ3ـ4 یا 2ـ4ـ4 می‌فرستاد‎.‎
‎ ‎
تغییری که به چندین گل مهم در دقایق پایانی برای پرتغال منجر شد. اگر پرتغال بتواند به مراحل بالاتر ‏جام برسد، ممکن است سانتوس از زوج با کیفیت دانیلو و ویلیام کاروالیو به عنوان هافبک‌های دفاعی در ‏سیستم 1ـ3ـ2ـ4 استفاده کند، سیستمی که بیشتر به درد رویارویی با مدعیان رقابت‌ها می‌خورد‎.‎

ایسلند

از زمانی که لارس لاگربک در اکتبر 2011 هدایت ایسلند را برعهده گرفت از سیستم ‏‎2‎ـ4ـ4 در تیم ‏استفاده کرد؛ همان سیستمی که سال‌ها در تیم کشورش، سوئد استفاده کرده بود. در تیم سوئد تاکید اصلی او ‏روی انسجام و بازی تیمی، چه در دفاع و چه در حمله بود. در طول سال‌ها ایسلند بازیکنان خوبی پرورش ‏داده بود که بعضی از آنها بازیکنان فوق‌العاده‌ای بودند. اما از نظر تعداد بازیکنان خوب در یک دوره ‏معین، آنها در حال حاضر در بهترین شرایط قرار دارند‎. ‎
‎
برای اولین‌بار همه بازیکنان ایسلند یا حداقل آنهایی که در تیم ملی بازی می‌کنند، در حفظ توپ راحت ‏هستند و می‌توانند در زمان مناسب با سرعت و قدرت بالا حمله کنند. این نقل قول قدیمی که بگوید یک ‏زنجیر هیچ وقت قوی‌تر از ضعیف‌ترین حلقه‌اش نیست را همه در این تیم تایید می‌کنند. همه بازیکنان ‏پذیرفتند که باید با صددرصد توان بازی کنند. برای تیمی مانند ایسلند که قرار است در یک تورنمنت ‏بزرگ بازی کند، 95 درصد توان هم کافی نیست‎. ‎
‎

در این تیم هیچ بازیکنی خیلی ستاره نیست. نمونه بسیار خوب هافبک تیم ژیلفی سیگوردسون است که در ‏مرحله گروهی با 6 گل بهترین گلزن تیمش بود و در عین حال با دوندگی فوق‌العاده یکی از بهترین ‏بازیکنان تیم در فاز دفاعی نیز محسوب می شود. سیگوردسون و آرون گونارسون زیرنظر لارس لاگربک ‏نقش‌های مهمترین در تیم برعهده گرفتند. مانند برکر بیارناسون، یوهان گودموندسون و مهاجم تیم کولبین ‏سیگتورسون که هرچند در این فصل در رقابت‌های باشگاهی در گلزنی ثبات نداشته اما مطمئنا در فرانسه ‏در ترکیب اصلی ایسلند خواهد بود زیرا آمارگلزنی او با تیم ملی بسیار خوب است؛ در واقع یک گل در هر ‏دیدار‎.‎

ترکیب احتمال دو تیم:‏