هشت متفاوت پرسپولیسی‌ها (یادداشت)

به گزارش "ورزش سه"، در این مقطع بود که همه ی اعتراضات به سمت خرید های علی دایی می رفت. دایی که طارمی و نوراللهی را به پرسپولیس آورده بود زود از تیم اخراج شد اما دوقلوهای جدید پرسپولیس خوب توانستند در دل پرسپولیسی ها جا باز کنند. برخلاف طارمی که از همان ابتدا پر سر و صدا و طوفانی شروع کرد نوراللهی در پیشرفت هم آرام و پیوسته جلو میرفت. ضربه حقیقی پرحاشیه به تابلو های تبلیغاتی مهر تأییدی بود بر فیکس بودن هافبک کم حرف سرخ ها. وقتی که احمد متوجه نیاز تیم به خودش شد ماه ها با کتف مصدوم برای پرسپولیس بازی کرد. تا غیرتش را به هواداران ثابت کند؛ همچنین با تخفیفی که در قراردادش به پرسپولیس داد توانست پیراهن شماره هشت را  از آن خود کند، تا بیش از پیش محبوب دل قرمز ها بشود. احمد که گاها به اردو های تیم ملی هم دعوت میشد پیشرفت را ادامه داد از آن شوت های کم دقتش به گلزنی به سایپا و تیرک فوق العاده به بهترین دروازه بان فصل رسید.کرنر هایش بوی گل گرفته بود و از ضربات ایستگاهی غیرمستقیم هم بهتر استفاده میکرد حتی حرکات تکنیکی او هم فراتر از حد یک هافبک دفاعی رفته بود تا جایی که لایی او به شربتی جوان یکی از زیباترین صحنه های لیگ پانزدهم لقب گرفت. اما روزهای خوب احمد مثل قبل ادامه نداشت،یک لغزش کوچک از سوی او باعث شد تا علیپور جوان جای او را در ترکیب بگیرد. نیمکت نشینی ها نه تنها از انگیزه او نکاست بلکه باعث حضور پیش از موعد او در تمرینات پیش از فصل شانزدهم شد. البته که همین تمرینات زودتر از موعد هم باعث فیکس شدن نوراللهی نشد تا او در یک خداحافظی احساسی راهی خدمت سربازی شود.

هرچند برخی نیمکت نشینی نوراللهی را به دلایل غیر فنی بخاطر اعتراض او به تعویض در دیدار مقابل سایپا ربط میدهند اما نیمکت نشینی احمد یک دلیل کاملا فنی داشت؛ سبک بازی پرسپولیس به گونه ای است که تنها به یک هافبک دفاعی اجازه بازی میدهد، هافبکی که به علت بازی در قاعده الماس میانی پرسپولیس باید به تنهایی از پس هافبک های طراح حریف برآید و قدرت جنگندگی بالایی داشته باشد. احمد علارغم تمام نکات فنی که در بالا اشاره کردیم قدرت تدافعی و جنگندگی کمتری نسبت به کامیابی نیا دارد و البته سرعت و فانتزی او برای بازی کردن به عنوان وینگر هم به اندازه احمد زاده و عالیشاه نبود که بتواند جای آنها را بگیرد.نوراللهی بیشتر به عنوان هافبک دفاعی box-to-box تلقی میشود که این پست در تیم های دارای یک هافبک تدافعی تعریف خاصی ندارد.

خبر بازگشت نوراللهی به تمرینات خبر خوبی برای هواداران قرمزها بود،اما این سوال در ذهن هواداران ایجاد میشود که آیا احمد در فصل جدید هم تنها یک ذخیره مناسب برای کمال خواهد بود یا راه هایی را برای فیکس بازی کردن پیدا خواهد کرد؟ برانکو همچنان میتواند از نوراللهی چند پسته که سابقه بازی در تمامی پست های میانی و حتی مهاجم دوم را داشته به عنوان یک ذخیره مطمئن نگاه کند اما با قابلیت های فنی بسیار او میتواند راه هایی را هم برای فیکس بودن او هم کنار بگذارد.

1.در بسیاری از بازی ها که پرسپولیس به مصاف تیم های ضعیف تر داخلی میرود؛ نوراللهی میتواند عاملی بسیار مؤثر برای شکست اتوبوس دفاعی حریف شود. تیم های ضعیف تر توان بازیسازی زیادی را مقابل پرسپولیس نخواهند داشت و نوراللهی با همان قدرت جنگندگی همیشگی هم میتواند آنهارا کنترل کند با این وجود شوت های از راه دور او، بازیسازی خوب او از عقب و همچنین ریتم مناسبی که به تیم هدیه میدهد میتواند باعث پیروزی راحت تر سرخپوشان و افزایش قدرت تهاجمیشان بشود.

2. 20 دقیقه آخر بازی برگشت مقابل لخویا را به یاد بیاورید پرسپولیس که زیر فشار بسیار شدید خط هافبک و حمله این تیم قطری گیر کرده بود با یک تعویض مناسب توانست کاملا بازی را عوض کند؛ شهاب کرمی به جای رفیعی تکنیکی آمد تا پرسپولیس دقایق پایانی را با دو هافبک دفاعی بازی کند و علاوه بر کنترل کامل حملات حریف توانست با قدرت حمل توپ کرمی به ضد حملات زیادی هم دست پیدا کند. شاید زوج نوراللهی و کامیابی نیا تاکتیک بسیار مناسب و قدرتمندتری باشد برای مقابله با تیم هایی که مخارج نجومی را برای رسیدن به جام قهرمانی این رقابت ها تقبل کرده اند.

محمد پورمظاهری