داوید دخیا: یک مهار و هزاران تردید

"این راه و رسمش نیست، نه نیست". فرناندو هیرو این جمله را سه بار در اشاره به نمایش مردان اسپانیا پس از صعود تیمش در مصاف با مراکش تکرار کرد. اسپانیا با گل دیرهنگامی به تساوی 2-2 دست یافته و به عنوان صدرنشین گروه راهی مرحله بعد شده بود، ولی دریافت پنج گل طی سه دیدار تناسبی با آرزوهای بزرگ شان نداشت. در بطن پرسش های چرایی دریافت آن پنج گل نام یک نفر بیش از سایرین خودنمایی می کرد: داوید دخیا.

وقتی دخیا از منچستر راهی اردوی تیم ملی اسپانیا شد بهترین سنگربان جهان خوانده می شد، عنوان بهترین بازیکن سال منچستر یونایتد را داشت. در سپتامبر با بسته نگاه داشتن دروازه اش برابر اورتون رکورد صد کلین شیت در لیگ برتر را برای خود ثبت کرده و در دسامبر رکورد چهارده دفع / مهار توپ برابر آرسنال را برجای گذاشته بود. در آوریل بهترین دروازه بان سال انگلیس شده و در پایان فصل با هجده کلین شیت آن بالا ایستاده بود.او برای ماتادورها "مرد شماره یک" بی بدیل بود، دسترسی ناپذیر. ولی قصه آن چنان که به نظر می رسید نه آغاز نشد و نه ادامه پیدا کرد.

دروازه دخیا در جام جهانی 2018 فقط چهار دقیقه بسته ماند. کریستیانو رونالدو از روی نقطه پنالتی ضربه اش را نواخت. توپ به سوی چپ دروازه اسپانیا رفت و دخیا به سوی سمت راست شیرجه رفت. دقیقه 44 فرا رسید و رونالدو از پشت محوطه جریمه شوت زمینی نه چندان محکمی را روانه دروازه اسپانیا کرد. دیگرا زانو زد و توپ به سویش آمد ولی با اصابت به پا و دستش درون دروازه غلتید: هم مصیبت بار، هم مسخره. توپ در دقیقه 88 طی آن ضربه آزاد وارد دروازه اش شد و او به توپ نگاه کرد، فقط نگاه. رونالدو طی تساوی3-3 سه بار دروازه او را فتح کرده بود. فرناندو هیرو پس از دیدار چاره ای جز دلجویی رسمی از او  نداشت "... دیوید را در آغوش کشیدم. می دانیم دروازه بان پست خاصی دارد، رواشناسی خاصی هم دارد. او یکی از اعضای تیم است. یکی از اعضای خانواده". ولی سه گل رونالدو چیزی را در دخیا از بین برده بود که در دیدارهای پیش رو گریبانش را می چسبید، اعتماد به نفسش را.

دخیا برابر ایران به کلین شیت دست پیدا کرد، ولی خوش اقبال بود گل عزت الهی به دلیل آفساید پذیرفته نشد. دیدار با مراکش که فرا رسید دخیا و آکنیف دروازه بان روسیه تنها دروازه بانان جام بودند که تا سومین دیدار تیم های شان توپی را مهار و دفع نکرده بودند، برخلاف گیلمرو اوچوا که چهارده بار سنگرش را برابر توپ ها حفظ کرده بود و کاسپر اشمایکل با ده بار. دخیا برابر مراکش برای نخستین بار در جام واکنشی برابر توپ قرار گرفته درون قاب دروازه اش نشان داد و توپ را مهار کرد، آن هم برتافته از پرتاب یک اوت. ولی فروپاشی سنگر اسپانیا برابر مراکش ادامه پیدا می کرد و مراکشی ها طی تساوی 2-2 دو بار دروازه دخیا را فتح می کردند. رد شدن توپ از بین پاهایش پس از ضربه خالد بوطائب که برتافته از اهمال اینیستا و پیکه بود و میخکوب شدن برابر ضربه سر النصیری پرسشی طعنه آمیز را سر زبان ها انداخت: "اسپانیا دروازه بان دیگری ندارد؟"

دخیا طی سه دیدار پنج گل دریافت کرده و اگر سقوطش برابر پرتغال تصادفی به نظر می رسید نزولش مقابل مراکش تردیدها را بیشتر کرده بود، خیلی زیاد. اسپانیای عصر طلایی با بسته نگاه داشتن دروازه اش جام ها را فتح کرده بود. با حفظ دروازه در همه مراحل پلی آف یورو 2008، جام جهانی 2010 (که اسپانیا در سراسر مسیر فقط دو گل خورد) و یورو 2012 که در پایان راه قهرمان شدند. توفیق آنها برتافته از دفاعی منسجم و دروازه بانی بی اشتباه بود: ایکر کاسیاس.

مدافعان اسپانیا در جام 2018 نزول کرده اند. مارکا به سرجیو راموس و ژرارد پیکه در قلب دفاع طی سه بازی شان رتبه چهار از ده را داده. آنها برابر مراکش هم نشانی از تمرکز نداشتند و پیکه سزاوار اخراج هم بود. میان مدافعان اسپانیا فقط جوردی آلبا تاکنون در قواره خود بازی کرده. در کنار همه اینها اسپانیا تیم سردرگمی نشان داده که همه حرکات بازیکنانش قابل پیش بینی شده اند. داوید سیلوا و آندره س اینیستا خسته به نظر می رسند و نشانی از جولان اسپانیایی در یک سوم نهایی زمین حریفان به چشم نمی خورد. با این وصف هیرو برای نبرد پلی آف با پرسش بزرگی روبرو شده "دخیا درون دروازه قرار بگیرد یا نه؟"

اسپانیایی های پرشماری می گویند دخیا سنگربان بزرگی است ولی در روسیه او به پایین ترین سطح ترازش رسیده. می گویند چهره اش نشانی از صلابت ندارد. می گویند نه از خط دروازه اش فاصله می گیرد و نه توپ ها را بدرستی پخش می کند. این که بدل به سایه ای از دروازه بان درخشان یونایتد شد. در چنین قابی کپا آریزابالاگا و په په رینا در صف ایستادن درون دروازه اسپانیا قرار گرفته اند و ترکیب بعدی ماتادورها در نبرد با روسیه جایگاه دخیا را روشن خواهد کرد... تیتر مارکا در اشاره به او نیش داشت و طعنه: "یک دفع توپ و هزاران تردید".

حمیدرضا صدر