شهریار مغانلو؛ هم استقلالی، هم پرسپولیسی و شاید هم هیچکدام (گزارش تصویری)

به گزارش "ورزش سه"، وقتی در 10 سالگی در تیم رهپویان شهرری کار را دنبال کرد، خیلی زود اهداف خود را روی دفترچه یادداشتی که داشت ردیف کرد. حضور در سطح اول فوتبال ایران، آقای گلی، پیراهن تیم ملی و گلزنی در جام جهانی و در نهایت لژیونر شدن.

از این مسیر پرفراز و نشیب 15 سال گذشته و او به بخشی از این اهداف خود دست یافته است. هم توانسته از دلوار افزار خود را به لیگ برتر برساند و هم طعم آقای گلی را چشیده است. شهریار مغانلو، با حضور در تیم امیدهای پیکان و بعد از آن بزرگسالان در ادامه راهی ملوان بندرانزلی شد تا دوران سربازی‌اش را پشت سر بگذارد. جایی که با دستیابی به عنوان آقای گلی لیگ یک همراه شد تا شروعی امیدوارکننده را بار دیگر در پیکان از سر بگیرد. حضور مارک ویلموتس هرچقدر با انتقادات و حاشیه‌هایی زیادی همراه بوده اما برای مغانلو منشا خیر شده است و او اولین تجربه ملی پوش شدنش را زیر نظر این مربی بلژیکی دنبال کرد.

دنیای آقای گل کنونی لیگ برتر خیلی بزرگتر است؛ برای کسی که علی دایی و زلاتان به عنوان دو چهره جاه طلب الگویش هستند، قطعا باید انتظار اتفاقات بهتری را کشید.

مهاجمی با یک متر و 93 سانتی متر قد که رویای خود را در جای پای علی دایی و بعد از آن زلاتان ابراهیموویچ به عنوان الگوهای ایرانی و خارجی خود دنبال می‌کند: علی دایی که حرف ندارد و نامبر وان گلزنی در ایران و جهان است. او یک الگوی ویژه برای من محسوب می‌شود. حالا نه اینکه بتوانم مثل او شوم اما باید مسیر ایشان را دنبال کنم. زلاتان هم که با آن کله شق بودنش یک اعجوبه است. به نظرم او یک پرروی باادب است. خیلی از او خوشم می‌آید. تاکنون سه بار کتاب زندگینامه‌اش را خوانده‌ام و از حفظ هستم.

مغانلو که بعد از درخشش در پیکان در فصل جاری مورد هدف نقل و انتقالاتی غول‌های فوتبال ایران قرار گرفته، از تمایل قلبی خود پرده برداری نمی‌کند. او تنها هدفش را دنبال می‌کند و اولین هدفش این است که بتواند کمک کند تا پیکان در لیگ برتر سهمیه بقا را به دست بیاورد: من عضوی از خانواده پیکان هستم. جایی که به من بال پریدن داده است. من مدت‌هاست اینجا هستم و تنها مقطعی برای سربازی جدا شدم. ما قادر به انجام این ماموریت بزرگ هستیم. نباید کار به اینجا کشیده می‌شد و قطعا پیکان توانایی بالاتری نیز داشت اما شرایط به بدترین شکل ممکن پیش رفت. جایی که همه ما باید با بالاترین احساس مسوولیت به دنبال موفقیت و دستیابی به بقا باشیم.

مهاجم پیکان که در اوقات تعطیلی لیگ برتر و قرنطینه توسط امیرحسین خیرخواه شکار شده بود، درباره اوقات فراغت خود اینطور توضیح می‌دهد: بزرگترین تفریح من خواب است! کتاب خواندن، تمرین و البته فیلم دیدن و اگر فرصتی ماند بیلیارد. من عاشق خواب هستم و بزرگترین انرژی‌ام را می‌گیرم. عاشق فیلم‌های اکشن هم هستم و به تازگی فیلم بویکا را دیده‌ام. تمام مجموعه‌های شکست ناپذیر را تا شماره 4 دیده‌ام و اکنون در انتظار مجموعه بعدی هستم. در بیلیارد هم حریف می‌طلبم و زیاد بازی اینترنتی و پلی استیشن را دوست ندارم.

مغانلو که البته زیاد اهل صحبت کردن نیست و باید برای گرفتن تک جمله‌ها بارها با او کلنجار رفت، درباره اهداف بزرگی که در ذهن دارد هم حرف می‌زند: خب اول دوست دارم پیکان در لیگ برتر بماند و این را به عنوان یک مسوولیت بزرگ می‌دانم و در کنار دیگر بازیکنان و کادرفنی برای آن تلاش خواهیم کرد. رویای من هم قطعا سقف ندارد و حضور در تیم ملی و گلزنی در جام جهانی به عنوان هدف بزرگم است.

مغانلو برابر این سوال که آیا از استقلال و پرسپولیس کدامیک در نهایت هدف نهایی او خواهند بود سکوتی کرد و دقایق زیادی به امیرحسین خیرخواه و حمید ابراهیمی زل زد که در نهایت از این سوال خودمان پشیمان شدیم و ترجیح دادیم برای رسیدن به پاسخ آن تا پایان فصل انتظار بکشیم.

آبی یا قرمز؛ استقلال یا پرسپولیس؟ مغانلو هیچ پاسخی نمی‌دهد و تنها زل می‌زند و سکوت! حتی به دیوار آبی منزل دوستش هم نمی‌توان به عنوان یک تمایل نگاه کرد و او همه چیز را رد می‌کند و آینده را وعده می‌دهد.

شهریار البته در پیکان شانس خوبی هم داشته که توسط جمعی از بهترین پاسورهای لیگ حمایت می‌شود؛ سعید واسعی، جلال الدین علی محمدی و البته فراز امامعلی. اینجا او مشغول بازی آنلاین با سعید واسعی است.

قطعا در 25 سالگی فرصت زیادی برای رسیدن به آرزوها و رویاها وجود دارد و الماس تراش نخورده پیکان قادر خواهد بود به زودی در صورت تداوم نمایش موفق خود، خط دیگری روی آرزوهایی که در دفترچه یادداشتش نوشته، بزند و آن را هم تصاحب کند.

گزارش تصویری: امیرحسین خیرخواه / تهیه و تنظیم: حمید ابراهیمی