کد خبر : 1261965 |
01 شهریور 1394 ساعت 19:00 |
31.7K بازدید |
0
دیدگاه
یادداشت: چلسی دیگر خسته کننده نیست
همین بهار گذشته بود که هواداران آرسنال، ناامید از رسیدن تیم شان به دروازه رقیب همشهری، شعار "چلسی خسته کننده" را ساختند.

به گزارش "ورزش سه"، تیم ژوزه مورینیو بعد از شکست سنگین 5-3 مقابل تاتنهام در وایت هارت لین، چهره دیگری از خود به نمایش گذاشت و تا آن دیدار حساس مقابل توپچی ها در اواخر ماه آوریل، تنها در یک دیدار، بیش از یک گل دریافت کرد. خط دفاعی رسوخ ناپذیر چلسی، یکی از عوامل فاصله گرفتن این تیم از رقبا بود و عجیب نبود هواداران آرسنال که اندک امیدهای شان برای قهرمانی را ازدست رفته می دیدند، چنین لقب طعنه آمیزی را برای تیم رقیب بسازند.
این دیدار و این شعار هواداران آرسنال، بار دیگر بحث فوتبال دفاعی و نسبت آن را ضدفوتبال را داغ کرد. در همان زمان، جاناتان ویلسون، فوتبال نویس معروف انگلیسی، در یادداشتی در نشریه گاردین، اشاره کرد که سبک فوتبال چلسی ارتباطی با ضدفوتبال ندارد و اساسا خوب دفاع کردن، یک ضدارزش در فوتبال محسوب نمی شود.

او در انتهای مقاله اش نوشته بود:" اگر هواداران چلسی از لقب "خسته کننده" ناراحت شده اند، باید به یاد داشته باشند هیچ کسی به تیمی که دروازه اش به راحتی باز می شود، چنین لقبی نمی دهد."
سپری شدن تنها سه بازی از فصل جدید لیگ برتر کافی بود تا مشخص شود ادعای جاناتان ویلسون اشتباه نبوده است. چلسی در این سه دیدار 7 گل دریافت کرد؛ برابر با تعداد گل هایی که در 10 دیدار بعد از شکست مقابل تاتنهام دریافت کرده بود.
سبک بازی آبی ها تغییر چندانی نکرده اما کسی دیگر از خسته کننده بودن آنها صحبت نمی کند. تفاوت اساسی، ناآمادگی مدافعان چلسی، اشتباهات عجیب آنها و همین طور نمایش کم فروغ هافبک های دفاعی تیم، به ویژه نمانیا ماتیچ، در این سه بازی است.

برانیسلاو ایوانوویچ که در چند فصل اخیر یکی از ستون های خط دفاعی چلسی بود، در دیدار مقابل منچسترسیتی نمایش فاجعه باری مقابل رحیم استرلینگ داشت؛ جان تری در همان دیدار به اندازه ای ضعیف کار کرد که مورینیو برای اولین بار او را تعویض کرد و احتمالا اگر آقای خاص گزینه دیگری در اختیار داشت، گری کیهیل را هم از ترکیب خارج می کرد.
تری در دیدار امروز مقابل وست بروم هم نمایش خوبی نداشت و در نهایت با جا ماندن از حریف، مجبور به انجام خطایی شد که یک کارت قرمز برایش به ارمغان آورد. ماتیچ که آمار تکل های صحیحش، یکی از نقاط قوت چلسی محسوب می شود، می توانست زمینه ساز شکست تیمش در خانه وست بروم باشد؛ اتفاقی که تنها به لطف درخشش تیبو کورتوا رخ نداد.
دست مورینیو برای تغییرات در خط دفاعی اش چندان باز نیست. البته خرید بابا رحمان به او این اجازه را می دهد که برای سمت راست خط دفاعی اش، چاره ای بیندیشد؛ انتقال سزار آزپلیکوئتا به سمت راست و استفاده از بابا رحمان در سمت چپ. اما برای قلب خط دفاعی، او تنها کورت زوما را دارد که می تواند جای جان تری یا گری کیهیل را بگیرد؛ در حالی که هیچ یک در سه بازی ابتدایی، چندان درخشان ظاهر نشدند.

سه دیدار ابتدایی فصل جدید، با همه دشواری هایش، این حسن را داشت که مشخص شد مشکل هواداران رقیب با چلسی، نه سبک بازی این تیم، که بیشتر با استحکام خط دفاعی آنهاست؛ چه اینکه حالا دیگر کسی از خسته کننده بودن چلسی و دفاع اتوبوسی آنها حرف نمی زند. تجربه چلسی نشان می دهد در فوتبال نباید خیلی به شعارها توجه کرد؛ به ویژه اگر از طرف هواداران رقیب باشد.
این دیدار و این شعار هواداران آرسنال، بار دیگر بحث فوتبال دفاعی و نسبت آن را ضدفوتبال را داغ کرد. در همان زمان، جاناتان ویلسون، فوتبال نویس معروف انگلیسی، در یادداشتی در نشریه گاردین، اشاره کرد که سبک فوتبال چلسی ارتباطی با ضدفوتبال ندارد و اساسا خوب دفاع کردن، یک ضدارزش در فوتبال محسوب نمی شود.

او در انتهای مقاله اش نوشته بود:" اگر هواداران چلسی از لقب "خسته کننده" ناراحت شده اند، باید به یاد داشته باشند هیچ کسی به تیمی که دروازه اش به راحتی باز می شود، چنین لقبی نمی دهد."
سپری شدن تنها سه بازی از فصل جدید لیگ برتر کافی بود تا مشخص شود ادعای جاناتان ویلسون اشتباه نبوده است. چلسی در این سه دیدار 7 گل دریافت کرد؛ برابر با تعداد گل هایی که در 10 دیدار بعد از شکست مقابل تاتنهام دریافت کرده بود.
سبک بازی آبی ها تغییر چندانی نکرده اما کسی دیگر از خسته کننده بودن آنها صحبت نمی کند. تفاوت اساسی، ناآمادگی مدافعان چلسی، اشتباهات عجیب آنها و همین طور نمایش کم فروغ هافبک های دفاعی تیم، به ویژه نمانیا ماتیچ، در این سه بازی است.

برانیسلاو ایوانوویچ که در چند فصل اخیر یکی از ستون های خط دفاعی چلسی بود، در دیدار مقابل منچسترسیتی نمایش فاجعه باری مقابل رحیم استرلینگ داشت؛ جان تری در همان دیدار به اندازه ای ضعیف کار کرد که مورینیو برای اولین بار او را تعویض کرد و احتمالا اگر آقای خاص گزینه دیگری در اختیار داشت، گری کیهیل را هم از ترکیب خارج می کرد.
تری در دیدار امروز مقابل وست بروم هم نمایش خوبی نداشت و در نهایت با جا ماندن از حریف، مجبور به انجام خطایی شد که یک کارت قرمز برایش به ارمغان آورد. ماتیچ که آمار تکل های صحیحش، یکی از نقاط قوت چلسی محسوب می شود، می توانست زمینه ساز شکست تیمش در خانه وست بروم باشد؛ اتفاقی که تنها به لطف درخشش تیبو کورتوا رخ نداد.
دست مورینیو برای تغییرات در خط دفاعی اش چندان باز نیست. البته خرید بابا رحمان به او این اجازه را می دهد که برای سمت راست خط دفاعی اش، چاره ای بیندیشد؛ انتقال سزار آزپلیکوئتا به سمت راست و استفاده از بابا رحمان در سمت چپ. اما برای قلب خط دفاعی، او تنها کورت زوما را دارد که می تواند جای جان تری یا گری کیهیل را بگیرد؛ در حالی که هیچ یک در سه بازی ابتدایی، چندان درخشان ظاهر نشدند.

سه دیدار ابتدایی فصل جدید، با همه دشواری هایش، این حسن را داشت که مشخص شد مشکل هواداران رقیب با چلسی، نه سبک بازی این تیم، که بیشتر با استحکام خط دفاعی آنهاست؛ چه اینکه حالا دیگر کسی از خسته کننده بودن چلسی و دفاع اتوبوسی آنها حرف نمی زند. تجربه چلسی نشان می دهد در فوتبال نباید خیلی به شعارها توجه کرد؛ به ویژه اگر از طرف هواداران رقیب باشد.
بهنام جعفرزاده