معینی: خودم نفهمیدم، با حرکت داور فهیمدم گل زدم

به گزارش "ورزش سه"، امروز 21 فروردین‌ماه 1399 پنجاهمین سالگرد قهرمانی استقلال در جام باشگاه‌های آسیا است و به همین بهانه گفتگویی با یکی از برادران معینی یعنی مسعود معینی یکی از پیشکسوتان باشگاه استقلال (تاج سابق) و زننده یکی از دوگل فینال جام باشگاه های آسیا  انجام دادیم تا بتوانیم هر چه بیشتر در کم و کیف آن بازی تاریخی قرار بگیریم.

 این در حالی است که برادر او فریدون معینی نیز یکی از بازیکنان تاج در این دیدار بود که البته هردوی آن‌ها نقش بارزی در ثبت اولین قهرمانی تاج در رقابت‌های جام باشگاه‌های آسیا داشتند.

مسعود معینی در ابتدای صحبتش گفت: «در درجه اول باید بگویم که در آن مسابقات، فریدون (برادرش)، غلام وفاخواه، محمود خوردبین به‌عنوان بازیکنان کمکی تیم تاج را همراهی می‌کردند. رایکوف مخصوصاً روی حضور فریدون اصرار زیادی داشت، چراکه معتقد بود حضور فریدون در کنار"کارو حق وردیان" و" جواد قراب "می‌تواند خط هافبک ما را تکمیل ‌کند.»

معینی که موفق شد گل دوم و درعین‌حال گل قهرمانی استقلال را در دقیقه 92 به ثمر برساند درخصوص صحنه آن گل تاریخی می‌گوید: «در ارتباط با صحنه به ثمر رسیدن گل، آن چیزی که در خاطرم مانده این است که درآن لحظه من خودم کاملاً گیج شده بودم و زمانی که داور به سمت وسط زمین حرکت کرد تازه متوجه شده بودم که توپ وارد دروازه شده است.

البته اعتراف می‌کنم یک‌چیز معجزه‌آسا و استثنایی به وقوع پیوست. چون‌که در داخل محوطه جریمه حدود ۱۵ بازیکن جمع شده بودند و عبور توپ از بین تمامی این نفرات اتفاق عجیبی بود. من باوجوداینکه دو پا هستم تصمیم گرفتنم درآن صحنه با پای راست به سمت دروازه شلیک کنم و توپ درست همان‌جایی رفت که باید می‌رفت. بعضی‌اوقات خودتان بهترمی دانید شانس با آدم یار است چون توپ به کسی برخورد نکرد و یک‌راست به گوشه دروازه هاپوئل رفت.»

او درباره عدم وجود فیلم این دیدار با توجه اینکه آن مسابقه به‌طور کامل فیلم‌برداری شد و در کل، نبود آرشیو مدونی برای بازی‌های فوتبال در آن دوران افزود: «البته راستش را بخواهید من خودم فیلم 10 تا 15 ثانیه‌ای گلم را که بر روی ارسال مرحوم منصور پورحیدری به دست آمد، بعد از ۴۰ سال در کشور کانادا توسط یکی از دوستان دیدم.

فیلم مربوط با آن لحظه‌ای است که توپ را فقط من شوت می‌کنم؛ در همین حد. ولی حرکت قراب و مظلومی را هم نشان می‌دهد اما خیلی کوتاه است. البته من خدمت شما بگویم که آن موقع از هر ده هزار نفر یک نفر تلویزیون شارپ سیاه‌وسفید داشت و سیستم آن‌قدر قوی نبود. ما خودمان برای دیدن تلویزیون به خانه کسانی می‌رفتیم که تقریباً آدم به‌روزی بودند.»

معینی با اشاره به عطا بهمنش یکی گزارشگران نامی ورزش ایران بیان کرد: «البته من فراموش کردم یادی کنم از عطاالله بهمنش این مرد بزرگ که چقدر به فوتبال ما رنگ و بویی تازه می‌داد. خاطرم است او بازی را از کنار زمین گزارش می‌کرد. یک بلندگوی ایستاده در کنار زمین وجود داشت و بهمنش ازآنجا به کار گزارشگری می‌پرداخت. اما من واقعاً نمی‌دانم آیا صداوسیما فیلمی در آرشیو خود از این بازی موجود دارد یا خیر؟»

وی درخصوص برادر خودش فریدون معینی که یکی از بازیکنان برجسته دهه 40 تا 50 فوتبال ایران به شمار می‌آمد خاطرنشان کرد: «فریدون بازیکن بسیار تأثیرگذاری بود و رایکوف بسیاری او را دوست داشت. ضمن اینکه او پیش از من در استقلال بازی می‌کرد.»

 معینی در ارتباط با نحوه انتقالش به باشگاه استقلال (تاج سابق) با اشاره به خاطره‌ای گفت: «یادم نمی‌رود زمانی که در باشگاه راه‌آهن حضور داشتم، استقلال رایکوف را تازه به خدمت گرفته بود و دو، سه ماه مانده به آغاز جام باشگاه‌ها آسیا، طی توافقی با آقای امیر ابوطالب سرمربی راه‌آهن در آن زمان، دیدار دوستانه‌ای با تیم تاج ترتیب داده شد. در آن بازی دوستانه، یک ربع تا ۲۰ دقیقه آخر آقای امیر ابوطالب به من فرصت داد تا در دفاع چپ بازی کنم و من آن روز خیلی خوب بازی کردم. مخصوصاً کنترل خوبی روی آقای جباری که بسیار بازیکن شاخصی بود داشتم و بعدازاین بازی بود که فریدون با من صحبت کرد و گفت: " رایکوف می‌خواهد با تو صحبت کند".

 رایکوف که آن موقع تازه به ایران آمده بود زیاد مسلط به زبان فارسی نبود و به کمک مترجم با من صحبت کرد گرچه او خیلی زود فارسی را فراگرفت.

درنهایت با اجازه از آقای امیر ابوطالب و صحبت با فریدون در یک‌شب همراه با نصرالله عبداللهی، جواد قراب، ناصر حجازی با تیم تاج قرارداد بستیم. چون‌که رایکوف می‌خواست تیمی بسیار قدرتمند برای حضور در جام باشگاه‌های آسیا داشته باشد و خیلی جالب است که من خدمت شما این موضوع را عرض کنم که تابه‌حال درجایی نگفتم که مبلغ قرارداد با تیم تاج تنها 4 هزار تومان بود یعنی به ازای هرسال دو هزار تومان که اتفاقاً چند وقت پیش که در خدمت آقای خیابانی بودیم می‌خواستم آن را با نشان دادن دو اسکناس دوهزارتومانی با دست ‌نشان بدهم.»

معینی در همین ارتباط اضافه کرد: «درهرصورت در آن زمان عشق بالاتر از هر چیزی بود. وقتی هنوز من بعد از ۵۰ سال که واقعاً زمان کمی نیست مورد محبت یک راننده تاکسی قرار می‌گیرم احساساتی می‌شوم. یک روز یکی از بچه‌ها من را در خیابان دید و به من گفت "آقای معینی یادش بخیر آن گلی که به اسرائیل زدید" که من در جواب ایشان گفتم "شما که بیشتر از 17 یا 18 سال ندارید" اما ایشان در جواب من گفت " پدرش که 45 ساله است برای او خاطره آن گل را تعریف کرده که متوجه شدم پدرش هم در زمان به ثمر رسیدن آن گل دنیا نبوده و درواقع این جزو یکی از محسنات ما ایرانی‌ها است.»

معینی در پایان صحبتش با اشاره به نقش غیرقابل‌انکار زدراکو رایکوف در تیم تاج و آلن راجرز در پرسپولیس اظهار داشت: «به‌هیچ‌وجه نمی‌توان نقش این دو مربی را در جا انداختن فوتبال مدرن در ایران نادیده گرفت. می‌توان گفت که فوتبال ما با حضور این دو مربی شکل واقعی به خود گرفت. رایکوف که خودش سابقه حضور در دو جام جهانی را در کارنامه داشت و همچنین راجرز که یکی از مربیان برجسته فوتبال دنیا در آن زمان به شمار می‌آمد، بسیار مدیر قابلی بود. ما پیش از ورود رایکوف هفته‌ای 3 جلسه تمرین داشتیم اما با ورود رایکوف این جلسات به 5 روز در هفته و روزی دو بار افزایش یافت و درواقع ما او را ساخت.

شما ببینید در روز بازی مقابل هاپوئل استرس داشت تمام بازیکنان تاج را به‌نوعی خفه می‌کرد، چون اکثر بچه‌ها جوان بودند. اما رایکوف صبح روز مسابقه برای بچه‌های تیم تمرینی 15 دقیقه‌ای در استادیم حیدرنیا امروز ترتیب داد و به این صورت دو ساعت از وقت ما گذشت و توانستیم فکرمان را از بازی دور کنیم. این تصمیمات درس‌هایی بود مابعدها متوجه ان شدیم اما به‌هرحال ای‌کاش زمانی فرابرسد که بتوانیم در زمان کافی به نقش این دو مربی در فوتبال ایران بپردازیم.»