بازیکن آمریکایی مهرام: از حضور در ایران خوشحالم

اهل کشوری هستی که سرزمین بسکتبال است. بسکتبال برای تو چه مفهومی دارد؟
بسکتبال برای من همه چیز است. از 8 سالگی بسکتبال بازی کردم. همه چیز در زندگی من، حول بسکتبال است و مثل خانواده برایم اهمیت دارد.

در سال 2009 توسط دیترویت پیستونز،‌ درفت شدی. در مراسم درفت وقتی انتخاب شدی، چه حسی داشتی؟
فوق‌العاده و شاید بهترین حسی بود که در عمرم داشتم. شما تمام عمر خود را تلاش می‌کنید تا به NBA برسید و من به آن رسیدم. درفت شدن برای من خیلی عالی و هیجان انگیز بود.

به چه تیم‌هایی علاقه داشتی؟
پیستونز را دوست داشتم و تیم خوبی بود. البته در دور دوم درفت، مورد توجه پیستونز قرار گرفتم. در همان سال به تیم هیوستون راکتس هم علاقه داشتم.

تجربه دو سال حضورت در پیستونز چطور بود؟
زیاد بازی نمی‌کردم. بازیکنان خوبی در تیم و روی نیمکت حضور داشتند. مربی جدیدی به تیم اضافه شده بود که در حال بازسازی تیم بود. به همین خاطر، زیاد بازی به من نمی‌رسید. حضور در NBA بهترین تجربه بازی من نبود. در NBA  بودم ولی زیاد بازی نمی‌کردم.

پس از دیترویت، قراردادی 2 ساله با تیم «سیه‌نا» در ایتالیا امضا کردی ولی فقط 4 بازی برای این تیم انجام دادی.
سالی که به ایتالیا رفتم، مصادف با تاخیر چند ماهه شروع  NBA بود. لیگ ما برگزار نشده و زمانی هم برای شروع آن مشخص نشده بود. بنابراین برای نخستین بار به خارج از آمریکا رفتم. پس از 4 بازی اما، NBA آغاز شد و به تیم نیواورلینز پلیکانز پیوستم.

خیلی زود به همکاری با نیواورلینز و سپس شارلوت، پایان دادی. چرا؟
بازی و انتخاب تیم، نوعی تجارت است. این هم یک تجارت و معامله بود.

2 قرارداد 10 روزه هم با لس‌آنجلس کلیپرز بستی. تجربه حضورت در کلیپرز چطور بود؟
کلیپرز، تیم خوبی بود و همبازیانی مثل کریس پال، بلیک گریفین و دی‌آندری جردن داشتم. بازی در این تیم برایم خیلی جالب بود.

کریس پال که یکی از گاردهای شاخص NBA است، چگونه تمرین و بازی می‌کند که سال‌ها خود را در این سطح بالا نگه داشته است؟
او یکی از بهترین گادرهایی است که NBA به خود دیده است. پال، بسیار باهوش است و همه زمین را به خوبی رویت می‌کند. او قدرت زمان‌بندی خوبی دارد، به سختی تمرین می‌کند و یک رهبر بزرگ است. کریس پال، عضو آینده تالار مشاهیر لیگ خواهد بود.

در کشورهای زیادی از جمله ایتالیا، ترکیه و کره بازی کردی. کدام یک برای تو بهتر بود؟
همه کشورهایی که در آن بازی کردم، خوب بودند و تجربه مفیدی برای من به حساب می‌آمدند. در ایران هم مثل سایر کشورها، تجربیات جدیدی کسب کردم. در ژاپن و اسپانیا با مردمی خوب ملاقات کردم و تحربیات جالبی هم به دست آوردم.

 قبل از اینکه به ایران بیایی چه چیزی در مورد آن شنیده بودی؟
همه از سختی‌های منطقه خاورمیانه حرف می‌زدند ولی در ایران با افرادی مواجه شدم که به من کمک می‌کردند و تجربه بدی برایم نبود. مردم در اینجا عاشق بسکتبال هستند و من این را دوست دارم. در ایران خوشحال هستم.

نظر خانواده‌ات در مورد حضور در ایران چه بود؟
مشکلی از این بابت نداشتند. پیش از این به 8 کشور دیگر هم رفته و بعضا شرایط سخت را هم تجربه کرده بودیم. در جریان جنگ روسیه و اوکراین در اوکراین بودیم.

به غیر از مسائل مالی و پیشنهاد مدیر برنامه‌هایت، چرا ایران و تیم مهرام را انتخاب کردی؟
کیفیت تیم. من قبل از آمدن به ایران با صمد (نیکخواه) صحبت کردم و مطمئن شدم که مهرام، تیم خوبی است. «ملیک ترنت» را هم از قبل می‌شناختم. نظرات آنها برای من در مورد پیوستن به مهرام مهم بود. در این فصل، هم‌تیمی‌های خوبی دارم.

 کیفیت لیگ ایران و حریفانی که با آنها مواجه شدی، چطور بود؟
ایران، لیگ خوبی دارد. آخرین حریف ما (تیم نفت آبادان) بسیار قدرتمند بود. در پلی‌آف، دو حریف قوی داشتیم که یکی تیم جوانان (کوچین) و دیگری تیم نفت بودند. آنها خیلی خوب بازی می‌کردند، دفاع و شوت‌های بسیار خوبی هم داشتند و برای من بازی کردن مقابل آنها، بسیار جالب بود.

 برنامه ریزی دیدارهای لیگ برتر را چطور ارزیابی می‌کنی؟
خوب و البته سخت. در مرحله پلی‌آف، یک روز استراحت و یک روز بازی داریم. به این سیستم بازی عادت دارم. همه دوست دارند در مرحله پلی‌آف برنده شوند و تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند.

 بازیکنان NBA چطور در طول فصل قانونی، 82 مسابقه برگزار می‌کنند و سپس وارد پلی‌آف می‌شوند؟ این توان از کجا می‌آید؟
فیزیک بازیکنان NBA کاملا متفاوت است. بازیکنان در کشورهای دیگر با وجودی که در کوارترهای 10 دقیقه‌ای بازی می‌کنند ولی فیزیکی‌تر هستند و دو نوبت در روز تمرین می‌کنند. طول کوارترهای NBA، دوازده دقیقه است و بازیکنان کمتر تمرین می‌کنند. ان بی ای، فرهنگ متفاوتی است.

رابطه‌ات با سایربازیکنان مهرام چطور است؟
خوب. مهرام یکی از بهترین تیم‌هایی است که تاکنون در آن بازی کرده‌ام. همه عالی هستند، بازیکنان جوان به شدت تمرین می‌کنند و ما مثل خانواده در کنار هم هستیم.

پیش بینی‌ات از بازی فینال مقابل شهرداری گرگان، چیست؟
سری بازی‌های سختی خواهد بود، مثل بازی‌های قبلی. باید مثل یک تیم، همه دقایق بازی کنار هم باشیم و برای پیروز شدن، کم اشتباه بازی کنیم.

با مهدی کامرانی و صمد نیکخواه، دو اسطوره بسکتبال ایران، همبازی هستی. بازی کنار آنها چگونه است؟
آنها سابقه زیادی در بالاترین سطح بسکتبال را دارند و بسیار باهوش هستند. بازی کردن کنار آنها، آسان است چون درک بالایی از بازی دارند. در تیم‌های قبلی باید خیلی مطالب را برای هم‌تیمی‌هایم توضیح می‌دادم ولی این دو بازیکن به راحتی مرا درک می‌کنند و کاملا می‌دانند چه زمانی به بازی سرعت بدهند، چه زمانی شوت بزنند و چه زمانی، سرعت بازی را بگیرند.

چیزی برای یاد گرفتن در لیگ ایران برای تو وجود دارد؟
اینجا همه چیز برای من جدید است. از تیمی‌هایم کلمات جدید یاد می‌گیرم، غذاهای جدید می‌خورم که بسیار خوب هستند. همه بازیکنان در لیگ مشغول تلاش هستند و این موضوع برای من قابل احترام است.