به خاطر فوتبال؛ فراموشی و مماشات ممنوع!

به گزارش ورزش سه پس از اینکه اتوبوس حامل کاروان پرسپولیس در حین انتقال از اصفهان به ورزشگاه فولادشهر مورد حمله موتورسواران ناشناس قرار می‌گرفت انتظار می‌رفت که این اقدام محل بحث‌های زیادی در فوتبال ایران قرار گیرد. شاید اگر پرسپولیس موفق به بردن ذوب‌آهن نمی‌شد، این موضوع بیشتر کانون توجهات قرار می‌گرفت اما  عجیب است که دو روز پس از این اقدام وحشتناک  واکنش‌ها نسبت به آن از سوی نهادهای امنیتی و قضایی چه در فوتبال و چه در خارج از آن، درخور و مناسب عمق فاجعه‌آمیز بودن حادثه نبوده است و همه چیز محدود به چند اظهارنظر در محکوم کردن این اقدام شده است.

به نظر می‌رسد اقدامی که می‌توانست منتهی به یک فاجعه انسانی شود با مماشات به فراموشی تدریجی سپرده شود. مگر می‌شود که چنین حمله‌ای در چنین سطحی به اتوبوس یک تیم انجام شود و چنین ساده و با چند جمله ساده و روتین در باب محکوم کردن آن، آن را به فراموشی سپرد؟ حمله‌ای که حتی می‌توان با سختگیری آن را یک اقدام تروریستی خواند مگر آن کسانی که اقدام به چنین عمل وحشتناکی کردند متوجه احتمال واژگون شدن اتوبوس تیم پرسپولیس نبوده‌اند؟ مگر می‌شود بدون دانستن عواقب ناشی از پرتاب ترقه و نارنجک آن هم به اتوبوس در حال حرکت دست به چنین اقدامی زده باشند؟ شاید مناسب نباشد تا این اقدام را در چارچوبی خارج از فوتبال مورد بررسی قرار داد و از آن با واژگانی همچون اقدام خرابکارانه یا تروریستی یاد کرد اما اگر این اتفاق منجر به واژگونی اتوبوس و آسیب دیدن یا جان باختن چند بازیکن تیم پر طرفدار ایرانی می‌شد، می‌توانید تصور کنید در آستانه بازی‌های تیم ملی چه بازتابی در بین مردم و حتی رسانه‌های خبری دنیا داشت؟ می‌توان تصور کرد چه فاجعه‌ای بر سر این فوتبال و حتی کشور آوار می‌شد؟ انتظاری هم که از مهمترین برنامه تلویزیونی فوتبالی نیز همین است که جدی‌تر و مصرتر به روشن شدن ابعاد این ماجرا کمک کند.

در بهترین حالت می‌توان تصور کرد که  این اقدام  یک واکنش کور و خام از سوی چند جوان خام و احساساتی بوده است که تعصبات فوتبالی آنها باعث شده تا تصمیمی چنین جنون‌آمیز بگیرند. تصمیمی با یک برنامه‌ریزی دقیق و با قرار گرفتن در مسیر اتوبوس و اطلاع از برنامه زمان‌بندی دقیق عبور آن  و همچنین برآورد بهترین محل استقرار برای پرتاب نارنجک. اما از کجا معلوم که این اقدام شرورانه فقط حاصل جمع شدن چند جوان متعصب دور هم نبوده و با برنامه‌ریزی قبلی و نیت‌هایی بالاتر از تعصبات فوتبالی انجام نشده؟ مگر نه اینکه در همان اصفهان حتی این تشکیک نیز از سوی برخی خبرنگاران ایجاد شد که شاید هواداران خود پرسپولیس برای بدنام کردن هواداران رقیب اصفهانی این کار را کرده‌اند؟ پس چرا نباید کمیته‌ای مجرب بدون مصلحت‌اندیشی‌های رایج برای مشخص کردن ابعاد کامل ماجرا و نیت‌های پشت این اقدام تشکیل شود؟

پیگیری ابعاد این حادثه حق طبیعی فوتبال این مملکت است. چرا فوتبال باید فدای چنین اقداماتی شود؟ اگر همین اتفاق مستمسکی برای گرفتن میزبانی از تیم‌های ایرانی در آسیا شود چه؟ اصلا همین که مشخص شود این اقدام بدون عاملان پشت پرده انجام شده می‌تواند کمک بسیار زیادی به رفع سو تفاهم‌ها و بری شدن باشگاه‌ها از اتهامات کند. وگرنه اگر ابعاد این موضوع نیز همچون بسیاری موارد مشکوک در فوتبال ایران روشن نشود تا سال‌های سال بازار داغ اتهامات به یکدیگر هم داغ خواهد بود. پس چه بهتر که این بار خود فوتبال و نهادهای فوتبالی به کمک فوتبال بیایند. خود باشگاه‌ها و مدیرانش به میدان بیایند تا برای جلوگیری از فدا شدن روح فوتبال عاملان اصلی آن را یافت و معرفی کرد. باور کنید اگر مشخص شود چند جوان خودسر اقدام به چنین کار کرده‌اند برای باشگاه‌های اصفهانی نیز بهتر است. برای اعاده حیثیت آنها از خود و از شهر و فوتبال‌شان هم بهتر است. وگرنه اگر اراده‌ای برای بررسی این موضوع نباشد باید تاسف خورد به حال فوتبالی که همیشه سلامت و محبوبیتش  فدای اتفاقاتی غیر فوتبالی می‌شود. به خاطر فوتبال ایران هم که شده، بیایید و ابعاد این ماجرا با جدیت و صداقت و صراحت روشن کنید.

حجت شفیعی