خانم‌ها، آقایان؛ بهترین تیم تاریخ ورزش ایران

به گزارش "ورزش سه"، از سال 1988 که تیم ملی والیبال نشسته ایران وارد بازی های پارالمپیک شده، تا همین امروز در تمامی فینال های این رویداد حضور داشته و فقط دو دوره، با مدال نقره به ایران بازگشته است.

تیمی که هادی رضایی آماده درخشش در پارالمپیک توکیو کرده بود، از همان روز اول با شکست آلمان نشان داد که آمده تا همه رقبا را با بهترین نتیجه از پیش رو بردارد. دیدار سخت با برزیل هم سه بر صفر به سود والیبالیست های ایرانی به پایان رسید و در بازی آخر مرحله گروهی هم چین قربانی قدرت تیم ملی ایران شد.

نه تنها مرتضی مهرزاد با 246 سانتی‌متر قد، بلکه نفرات کوتاه قامت تیم هم یکصدا و متحد برای قدرت نمایی در توکیو به صف شده بودند. دیدار حساس ایران در مرحله نیمه نهایی با بوسنی بود؛ تیمی که قبلا سابقه شکست دادن ایران را هم داشت.

والیبالیست های ایرانی با تجربه و آمادگی بالای خود به یکی از قدرت های برتر جهان هم اجازه خودنمایی ندادند و با یک نتیجه فوق العاده(3-0) به اقتدار خود در پارالمپیک ادامه دادند. حالا تنها یک گام تا قهرمانی مانده بود و ایران بدون اینکه حتی یک ست در 4 بازی قبلی خود به رقبا بدهد، به فینال برابر روسیه رسید.

ایران در سیدنی طلا، در آتن نقره، در پکن طلا، در لندن نقره و در ریو طلایی شده بود و هادی رضایی که نمی‌خواست به هیچ عنوان سنت یکی در میان دوره های قبلی برای ایران در پارالمپیک توکیو ادامه پیدا کند، تیمش را با تمام قوا به زمین فرستاد. در دو ست ابتدایی همه چیز طبق روال بازی های قبلی پیش می رفت و روسیه حرفی برای گفتن نداشت، اما در ست سوم روس ها بالاخره طلسم ایران را شکستند و یک ست از تیمی که می توانست یک رکورد تاریخی را بر جای بگذارد، گرفتند. البته در ست چهارم همه چیز به روال عادی بازگشت و ایران 3 بر یک برنده این بازی و قهرمان والیبال نشسته پارالمپیک توکیو شد تا دومین قهرمانی متوالی و هفتمین طلای تاریخ خود را در پارالمپیک کسب کند.

تیم ملی والیبال نشسته که 9 فینال پارالمپیک را تجربه کرده و 7 طلای بزرگترین رویداد ورزشی جهان را در کارنامه دارد، با این اقتدار می توان بهترین تیم تاریخ ورزش ایران نامید. نه در رشته های المپیکی و نه در پارالمپیک سابقه چنین درخششی از سوی هیچ تیمی وجود نداشته؛ اتفاقی که شاید حتی در دنیا هم بی نظیر باشد.

تیمی که هادی رضایی سال هاست در راس آن حضور دارد و با مدیریت و رفاقت آن را جلو می برد؛ روندی که مشخص نیست تا کجا ادامه دار خواهد بود و به دست چه تیمی و در چه سالی قطع خواهد شد.