ماجرای ساخت ورزشگاه پرسپولیس با مهندسان ایتالیایی

به گزارش "ورزش سه"، و به نقل از اعتماد، مجموعه ورزشي آزادي تهران كه قبل از انقلاب ساخته شده بود به عنوان كامل‌ترين و مجهزترين مجموعه ورزشي در كشور شناخته مي‌شود. محل برگزاري مسابقات فوتبال در اين‌ مجموعه كه به ورزشگاه يكصد هزار نفري آزادي شهرت دارد تا سال‌هاي سال به عنوان يكي از بزرگ‌ترين ورزشگاه‌هاي جهان شناخته مي‌شد كه بعدها و باتوجه به نصب صندلي روي سكوها و همچنين ساخت و ساز ورزشگاه‌هاي عظيم در ديگر كشورها ديگر ورزشگاه ترسناكي براي رقيبان نمايندگان كشورمان نبوده و نيست. اما هنوز هم در كشورمان بهترين به حساب مي‌آيد. اما مدتي است كه همزمان با پروژه بازسازي اين استاديوم دولت وعده ساخت يك استاديوم جديد در پايتخت را داده است. ورزشگاهي كه ظرفيت ميزباني تيم ملي و دو باشگاه استقلال و پرسپوليس را داشته باشد، همين ‌موضوع سوژه‌اي شد تا با محمد رويانيان، مديرعامل سابق باشگاه پرسپوليس كه در سطح كلان سابقه مديريتي كشور را داشته گفت‌وگويي ترتيب بدهيم كه در ادامه ماحصل اين گپ و گفت را مي‌خوانيد.

‌صحبت از ساخت استاديوم جديد در پايتخت است. اين وعده اگر عملي شود به اين زودي‌ها خواهد بود؟
ساختن ورزشگاه شدني است، اما يكسري حساسيت‌هاست كه آزادي بازسازي شود يا يك ورزشگاه ديگر ساخته شود يا كدام بهتر است؟ به نظر من اينها هيچ ‌منافاتي با يكديگر ندارد. هم آزادي بايد بازسازي شود و هم ورزشگاه‌هاي ديگري ساخته شود، چون اين ظرفيت در فوتبال كه در آسيا مطرح است، وجود دارد. ما تيم ملي و باشگاه‌هاي قوي داريم و هر چه سرمايه‌گذاري در بخش ورزش براي جوانان و مردم شود به نفع مملكت است و اين نه تنها هزينه نيست، بلكه درآمد است. از نظر روحي و رواني و اجتماعي و اتحاد و انسجام و نشاط و شادابي در امور فرهنگي و ورزشي سرمايه‌گذاري بيشتر نفع بيشتري براي مردم دارد. ساخت استاديوم جديد كار خوبي است و بايد سريع شروع شود. خودم زماني كه پرسپوليس بودم يك بازديدي در كشور ايتاليا از ورزشگاهي داشتم كه تازه ساخته بودند براي باشگاه يوونتوس. در زمان بهره‌برداري ورزشگاه من آنجا بودم و نشستي با مسئولان آنجا داشتم و همچنين در چين كه همراهي دولت بود، صحبت‌هايی داشتم كه پلن‌هاي مختلف ورزشگاه‌هايي كه در دنيا توسط چين ساخته مي‌شد را بررسي كرديم. ورزشگاه‌هاي پنجاه هزار و صدهزار نفره كه آنها هم طرح و پلن و تمام تجهيزات آن را دارند و مي‌سازند. شاهد بودم چيني‌ها در كشورهاي مختلف دنيا استاديوم ساختند. استاديوم‌سازي در دنيا سرعت گرفته و نيروهاي متخصصي در اروپا و چين هستند. در كشور ما هم مهندسان و شركت‌هاي قدري داريم. الان به قدري پيشرفت وجود دارد و تكنولوژي آن هست كه به سرعت مي‌شود استاديوم ساخت. جاي خوبي هم در نظر گرفتند.

‌در زمان مديريت شما در پرسپوليس هم قرار بود استاديوم بسازيد؟
بله، در ايتاليا و چين دو كشوري كه كاملا متفاوت هستند، اما براي ساختن ورزشگاه براي پرسپوليس مذاكره كرديم و آنها رزومه دادند و كتاب. از استاديوم‌هاي مختلفي كه در دنيا ساختند. از سي هزار گنجايش تا صد هزار نفر در اختيارم بود و مطالعه كردم. يك زمين هم در اطراف پرند ديده بوديم، چون آن زمان قرار بود خط مترو هم به آنجا بيايد. در آن زمان خودم رئيس حمل و نقل كشور بودم و اطلاعات داشتم. فكر كردم در اطراف پرند زمين زياد است و مترو به آنجا هم مي‌رسد و با يكسري‌ها صحبت كرديم و جانمايي كلي كرديم تا يك استاديوم براي پرسپوليس بسازيم. از نظر مني كه در كشور مديريت كرده اگر دو تا استاديوم براي پرسپوليس و استقلال ساخته شود، منظورم استاديوم اختصاصي است، هيچ اشكالي ندارد. در جاهاي مختلف تهران دو ورزشگاه اختصاصي مثلا ۵۰ هزار نفري بسازند و تيم‌هاي ديگر هم استفاده كنند، اما اينكه بياييم يك استاديوم ملي بسازيم و اضافه كنيم به آزادي اين هم اشكالي ندارد كه بعضي‌ها ايراد مي‌گيرند‌. بنابراين من اين كار را هم لازم مي‌بينم و هم توصيه مي‌كنم. مسئولان زير بار آن بروند. يك روزي بايد شروع مي‌شد. الان هم دير شده اما نگذارند از اين هم ديرتر شود!

‌عده‌اي مي‌گويند استاديومي كه قرار است بسازند خارج از تهران است و مردم دسترس راحتي به آن ندارند. نمي‌شود در شهر تهران ساخت؟
چرا، اطلاعاتي كه دارم در آنجا مترو هست. در سراسر تهران مترو به صورت يك شبكه درآمده است و در آنجا هم ايستگاه مترو وجود دارد. البته من هم شنيدم و نمي‌دانم واقعا همانجا باشد يا نه. اما در آنجا مترو داريم. دو تا خط داريم يك خط كه به فرودگاه بين‌المللي وصل و يك خط هم به آنجا ختم مي‌شود و هوادار راحت مي‌تواند به استاديوم برسد.

از نظر راه و جاده هم بزرگراه و آزادراه زياد است و به نظر من چون راه دسترسي به آنجا هم جاده‌اي و هم ريلي وجود دارد، خوب است. ضمن اينكه بحث فرودگاه بين‌المللي هم است كه بازي‌هاي آسيايي به مشكل نمي‌خوريم‌. به‌طور كلي آنجا را جاي خوبي مي‌دانم، اما اينكه هر جاي ديگر ساخته شود فقط راه دسترسي آن براي مردم و هواداران آسان باشد تا بتوانند ارزان‌قيمت به استاديوم برسند و بعد هم ورزشگاه زودتر تخليه شود كه زودتر مردم به خانه‌هاي خودشان برگردند. البته اگر باز هم جاي نزديك‌تر هم باشد كه چه بهتر.

‌در ابتداي صحبت خود نكته‌اي را بيان كرديد كه جزو سوال ما بود. يعني شما جزو آن دسته هستيد كه هم موافق بازسازي استاديوم آزادي و هم ساخت ورزشگاه جديد هستند؟
بله هردو تا، ما نبايد به هيچ عنوان ورزشگاه آزادي را رها كنيم. استاديوم آزادي يك نماد در مملكت ماست و اصلا نبايد اجازه دهيم كه تخريب شود و بايد آن را مجهز و اشكالات آن را برطرف كنيم، هيچ منافاتي با ساخت ورزشگاه جديد ندارد. مي‌گويم اينها هزينه نيست، موضوع روح و روان و شادابي جوانان ما خيلي مهم‌تر از پول است يعني انسان ارزشش بالاتر از پول است. تهران هم يك كلانشهر با ميليون‌ها نفر جمعيت است و اگر ورزشگاه جديد بسازند و اطراف تهران هم حساب كنيم، مي‌شود براي تقريبا ۲۰ ميليون جمعيت ورزشگاه ساخته شود. بنابراين كار خوبي است، اما نه به اين قيمت كه آزادي رها شود و آزادي صد درصد بايد بازسازي شود.

‌فكر مي‌كنيد تكنولوژي ساخت استاديوم در كشور داريم يا بايد خارجي‌ها براي‌مان بسازند؟
همين ورزشگاهي كه در مشهد يا اصفهان ساختند تجربه خوبي است، اما مي‌توانيم اينها را به‌روزتر كنيم. بخش بيشتر اينها از تكنولوژي داخلي است و يك بخشي هم خارجي. به نظر من مي‌شود يك شراكت ايجاد كرد تا كار هم سرعت بگيرد به اين صورت كه سازنده‌هاي داخلي با كشورهاي اروپايي همكاري كنند كه البته تحريم هستيم يا چين مشاركت كند و با هم بسازند. دولت هم بايد سرمايه‌گذاري كند و در اينجا سرمايه‌گذاري به نفع دولت است، چون بحث روحيه و نشاط مردم است. از سرمايه‌گذار داخل ايران يا خارجي به صورت B.O.T واگذار كنند يعني سرمايه‌گذار بسازد و خودش تا ۲۰ يا ۳۰ سال بهره‌برداري كند، از طريق بليت‌فروشي يا ديگر كارها درآمدزايي كند و پول خودش را دربياورد، اما استاديوم مي‌ماند. تاكيد مي‌كنم به صورت B.O.T يا B.O.O اينها اصلاحات خارجي در سرمايه‌گذاري است كه دولت به سرمايه‌گذار بسپارد مثل آزادراه كه مي‌سازند و عوارض مي‌گيرند تا پولش دربيايد در استاديوم هم مي‌شود از اين روش استفاده كنند‌.

‌نگهداري و مراقبت از استاديوم و تجهيزات هم آخرين مبحث مرتبط به سوژه ماست.
اين خيلي مهم است. مثلا زماني كه ورزشگاه آزادي ساخته شد دلار چقدر بود و الان چقدر است؟ اگر سرمايه‌گذاري شود، اما نگهداري نشود در واقع سرمايه‌مان را از دست مي‌دهيم. هر قدر براي حفظ يك سرمايه هزينه كنيم، ارزشش را دارد. مثلا حدود ۱۲ سال پيش پروژه‌اي با دلار ۱۰۰۰ تومان اجرا كرديم و نيمه‌كاره مانده، اما الان دلار شده ۵۰ برابر يعني اگر بخواهيد همان را بسازيد بايد ۵۰ برابر خرج كنيد. اگر به موقع تكميل كنيد و از آن نگهداري كنيد، هزينه‌ها كم مي‌شود و سرمايه ارزش افزوده پيدا مي‌كند. پس در همه جاي كشور مهم‌ترين مساله‌اي كه بايد به آن توجه شود، نگهداري امكاناتي است كه داريم. شما ببينيد اگر يك درخت در تهران از بين برود سال‌ها بايد صبر كنيد تا يكي مثل آن رشد کند. پس نگهداري يك اصل بسيار مهمي است كه هرقدر هزينه براي نگهداري شود ارزشش را دارد.