کد خبر : 2086338 | 03 آذر 1403 ساعت 09:51 | 1.6K بازدید | 1 دیدگاه

گلایه ملی‌پوش ریکرو:

بین وزارت ورزش و فدراسیون پاس‌کاری می‌شویم!

ملی‌پوش ریکرو ایران با گلایه از مشکلات موجود در این رشته گفت: فدراسیون حمایتی از ورزشکاران ندارد و اگر این روند ادامه یابد حاضر نیستم در تیم ملی بمانم.

بین وزارت ورزش و فدراسیون پاس‌کاری می‌شویم!

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از تسنیم، رضا شبانی عضو تیم ملی تیروکمان در خصوص اعتماد دوباره فدراسیون به سرمربیان ایران پس از پایان بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس اظهار کرد: حضور مربی ایرانی اتفاق خوبی بود، اما آنچه اهمیت دارد این است که آن سرمایه مالی که قرار بود برای مربی خارجی هزینه شود و حالا نصف شده است به تیم ملی تزریق شود و ملی‌پوشان هم استفاده کنند.

وی افزود: تغییر مربی به تنهایی شرایط را تغییر نمی‌دهد. برای همه روشن است که مبلغ قرارداد مربی ایرانی و خارجی کاملاً متفاوت است ولی اصلاً مشخص نمی‌شود زمانی که هدایت تیم ملی به ایرانی‌ها سپرده می‌شود مابقی آن رقم باقی‌مانده از قرارداد مربیان خارجی کجا هزینه می‌شود. ملی‌پوشان نیاز به انگیزه دارند و زمانی این اتفاق رخ می‌دهد که آنها حقوق خوبی دریافت کنند، بیمه آنها مشکلی نداشته باشد، تجهیزات به روزی داشته باشند ولی ما هیچیک از این موارد را نداشتیم.

ملی‌پوش ریکرو ایران ادامه داد: قبل از المپیک تنها عاملی که باعث شده بود ما این وضعیت را بپذیرم انگیزه‌مان برای رسیدن به سهمیه بود که متأسفانه آن هم به نتیجه نرسید. اما حالا شرایط کاملاً متفاوت است. بازی‌های آسیایی ناگویا سال ۲۰۲۶ برگزار خواهد شد و ما تا آن زمان نزدیک به ۲ سال تقریباً هیچ رویداد مهمی نداریم که بخواهیم برای آن از جان مایه بگذاریم.

شبانی با اشاره به اینکه فدراسیون باید برای ورزشکاران و به ویژه ملی‌پوشان ایجاد انگیزه کند؛ خاطر نشان کرد: وظیفه فدراسیون است که از ملی پوش خود حمایت کند اما متأسفانه هرگز شاهد این اتفاق و حمایت نیستیم. این وضعیت اگر ادامه پیدا کند همه دلسرد می‌شوند. به شخصه اگر روند را این گونه ببینم قید تیم ملی را می‌زنم و دیگر حاضر نخواهم بود که در کنار تیم باشم.

عضو تیم ملی تیروکمان با بیان اینکه پاکزاد جزء مربیان خوب ایران است گفت: از انتخاب بهزاد پاکزاد خوشحالم. او جزء بهترین‌های تیروکمان کشور است و همیشه دلسوزانه پای کار می‌آید. امیدوارم که فدراسیون هم او را همراهی کند و ملی‌پوشان را هم در حد توان تأمین کند تا به امید خدا بتوانیم خودمان را برای موفقیت در بازی‌های آسیایی ناگویا آماده کنیم.

شبانی در پاسخ به این پرسش که آیا تا به امروز در مورد مشکلات‌تان با ریاست فدراسیون صحبت کردید، توضیح داد: از آنجایی که فدراسیون سلسله مراتب دارد و ما موظف هستیم به قوانین احترام بگذاریم خیر، تا به امروز به صورت مستقیم صحبتی انجام ندادیم. ولی از طریق مدیر تیم‌های ملی تلاش کردیم حرف خودمان را به گوش مسئولان فدراسیون برسانیم که متأسفانه در این میان هرگز به پاسخ قانع کننده‌ای نرسیدیم.

وی تاکید کرد: هفت سال است که در تیم ملی حضور دارم و در همه این سال‌ها هیچ حقوقی دریافت نکردم. وزارت ورزش یک مصوبه‌ای دارد و بر اساس آن مبلغی به عنوان حق اردو به ملی‌پوشان پرداخت می‌شود که متأسفانه ما حتی همین اندک حقوق را هم در زمان اردو از فدراسیون دریافت نکردیم.

ملی‌پوش ریکرو ایران در پاسخ به این پرسش که «چرا در بخش تیمی موفق نشدیم سهمیه المپیک را به دست بیاوریم؟ آیا شرایط موجود دلیل اصلی عدم موفقیت‌تان بود؟» گفت: اتفاق تلخی بود که ما سهمیه را از دست دادیم. این‌طور نبود که ما پتانسیلش را نداشته باشیم ولی فشارهای بیرونی مانع از تحقق هدفمان شد. در این میان نیاز بود که فدراسیون و کادر فنی این فشار روانی را کنترل کند که نه ما به عنوان ورزشکار موفق شدیم و نه آنها، چرا که همه بی‌تجربه بودیم.

شبانی با بیان اینکه فدراسیون باید تکانی به خودش بدهد؛ گفت: برگزاری اردو به تنهایی کار بزرگی نیست. در همه این مدت هدف فدراسیون هم فقط برگزاری اردو بوده است. ادامه این وضعیت واقعاً چه فایده‌ای دارد. فدراسیون باید هم به خودش یک تکانی بدهد هم به ورزشکارانش تا همه باانگیزه خودمان را مهیای بازی‌های آسیایی کنیم. در طول سال تقریباً رویداد مهم بین‌المللی نداریم که بخواهیم اعزام شویم.

وی افزود: مسابقاتی مانند کاپ آسیا هم ارزش چندانی ندارد. وقتی به این رقابت‌ها اعزام می‌شویم و بهترین مدال را می‌گیریم وزارت ورزش و فدراسیون به شکلی رفتار می‌کنند که انگار یک مدال در سطح استانی کسب کردیم. همه این موارد انگیزه را از ما گرفته و همان بهتر که اصلاً اعزامی به این شکل انجام نشود. وقتی هم گلایه می‌کنیم فدراسیون می‌گوید بودجه نداریم که به سایر مسابقات اعزامتان کنیم. شرایط به شکلی شده که فقط بین فدراسیون و وزارت ورزش پاس‌کاری می‌شویم و این اصلاً خوب نیست.

دیدگاه‌ها