بیگ آنژ، راهنمای باز کردن طناب دار از دور گردن!

به گزارش "ورزش سه"، آنگه پوستکوگلو در ورزشگاه سن‌مامس بیلبائو، با افتخار قول خود را عملی کرد. تاتنهام با پیروزی مقابل منچستریونایتد، قهرمان لیگ اروپا شد و پس از 17 سال، جامی به ویترین افتخاراتش افزود. پوستکوگلو که در سپتامبر گفته بود:«من همیشه در سال دوم جام می‌برم. هیچ‌چیز عوض نشده، من چیزی نمی‌گویم مگر اینکه به آن باور داشته باشم»، حالا با غرور می‌توانست بگوید: «گفتم که برنده می‌شوم!» او پس از بازی افزود:«من یک برنده‌ام. بردن کاری است که من بیشتر از همه انجام می‌دهم. حتی وقتی قرارداد بستم، دنیل لوی گفت ما دنبال برنده‌ها بودیم و نتیجه نگرفتیم، حالا آنگه را داریم. رفیق، من یک برنده‌ام!» این قهرمانی، پاسخ قاطعی به تردیدها بود، اما با وجود این شب تاریخی، آینده پوستکوگلو در تاتنهام همچنان نامعلوم است. او پس از بازی به ادامه کار در تاتنهام اشاره کرد و گفت می‌خواهد این موفقیت را پایه‌ای برای آینده قرار دهد، اما نشانه‌ها حاکی از احتمال جدایی او در پایان فصل است.

ناکامی در نقل‌وانتقالات و چالش‌های داخلی
 
داستان فصل تاتنهام با تلاش برای جذب دزیره دوئه، ستاره جوان رن، آغاز شد. این بازیکن 19 ساله که شیفته پروژه پوستکوگلو بود، مخفیانه از مرکز تمرینی تاتنهام بازدید کرد، اما در نهایت به پاری سن ژرمن پیوست و حالا در آستانه فینال لیگ قهرمانان است. ناکامی در جذب دوئه، نشانه‌ای از مشکلات نقل‌وانتقالاتی تاتنهام بود که در طول فصل ادامه یافت. با وجود هزینه برای بازیکنانی مثل دومینیک سولانکه، ویلسون اودوبر و آرچی گری در تابستان، و ماتیس تل و کوین دانسو به‌صورت قرضی در زمستان، تاتنهام در لیگ برتر عملکردی ناامیدکننده داشت.

پوستکوگلو اعتراف کرد که پس از بسته شدن پنجره نقل‌وانتقالات ژانویه، تصمیم گرفت تمام تمرکز تیم را روی لیگ اروپا بگذارد، تصمیمی که با نظر برخی در باشگاه در تضاد بود. این اعتراف صریح، نشان‌دهنده تنش‌های داخلی و دلیلی برای تردید درباره آینده او، حتی پس از این قهرمانی است.

اولویت‌بندی اروپا و تأثیر آن بر لیگ
 
تمرکز پوستکوگلو روی لیگ اروپا، در حالی که تاتنهام در لیگ برتر دچار افت شده بود، انتقادات زیادی را برانگیخت. جدول لیگ برتر نشان می‌دهد که استراتژی «همه تخم‌مرغ‌ها در سبد لیگ اروپا» به قیمت ناکامی‌های داخلی تمام شد، همراه مصدومیت‌ها، نارضایتی هواداران و ناکامی‌های نقل‌وانتقالاتی که فصل را تحت‌الشعاع قرار داد. با این حال، پیروزی در فینال لیگ اروپا، تصمیم پوستکوگلو را توجیه کرد. او با این جام نشان داد که استراتژی‌اش، هرچند بحث‌برانگیز، نتیجه داده است. حالا سوال اینجاست که آیا این موفقیت مسیر جدایی او را تغییر خواهد داد یا خیر. پوستکوگلو، اگر تاتنهام را ترک کند، به‌عنوان یک برنده از در اصلی خارج خواهد شد، نه با سرافکندگی. این شب در بیلبائو نه‌تنها طلسم جام نبردن را شکست، بلکه میراثی برای پوستکوگلو به جا گذاشت که هواداران تاتنهام برای همیشه به یاد خواهند داشت.

در حالی که پوستکوگلو با قهرمانی در لیگ اروپا طلسم 17 ساله تاتنهام را شکست، فصل 2024-25 این تیم با چالش‌های داخلی و مصدومیت‌های گسترده همراه بود. این مشکلات، از تنش بین کادرفنی و تیم پزشکی تا ناکامی‌های نقل‌وانتقالاتی، مسیر موفقیت تاتنهام را پر پیچ و خم کرد.

مصدومیت‌های ویرانگر و تاثیر آن‌ها بر عملکرد تاتنهام 

مصدومیت‌ها مهم‌ترین عامل مشکلات تاتنهام در این فصل بودند. بازیکنان کلیدی مانند سون هیونگ-مین، دومینیک سولانکه، دژان کولووسکی، کریستین رومرو، میکی فن دی فن، ریچارلیسون و گولیلمو ویکاریو دوره‌های طولانی را به دلیل مصدومیت، به‌ویژه مشکلات عضلانی، از دست دادند. در فینال لیگ اروپا در بیلبائو، جیمز مدیسون، لوکاس برگوال و کولووسکی غایب بودند و سون به دلیل بازگشت تازه از مصدومیت، از روی نیمکت بازی را آغاز کرد. منابع متعدد به بی‌بی‌سی اسپورت گزارش داده‌اند که تعداد بالای مصدومیت‌ها باعث ایجاد تنش بین کادر فنی پوستکوگلو و بخش‌های پزشکی و آمادگی جسمانی شده است. به‌ویژه مصدومیت‌های مکرر ریچارلیسون، از جمله مصدومیت عضله همسترینگ، کشاله ران و ساق پا پس از شکست 4-0 مقابل لیورپول در جام اتحادیه در فوریه، به موضوعی بحث‌برانگیز تبدیل شد.

تنش‌های داخلی و اختلاف‌نظرها

اختلاف بین پوستکوگلو و بخش پزشکی درباره مدیریت بازیکنان مصدوم، سؤالاتی را ایجاد کرده است: آیا پوستکوگلو بازیکنان را بیش از حد تحت فشار قرار داده یا بخش پزشکی و آمادگی جسمانی مقصر هستند؟ پاسخ بسته به منبع متفاوت است. نکته جالب اینکه مشابه این تنش‌ها در دوران حضور پوستکوگلو در سلتیک نیز وجود داشت، جایی که او و کادر پزشکی همیشه هم‌ نظر نبودند.

با این حال، در هفته‌های اخیر و با بازگشت تدریجی بازیکنان مصدوم، این تنش‌ها کاهش یافته است. حذف زودهنگام تاتنهام از جام اتحادیه و جام حذفی، به پوستکوگلو اجازه داد تا روزهای استراحت بیشتری برای بازیکنان در نظر بگیرد اما تعداد بالای مصدومیت‌های عضلانی نشان‌دهنده مشکلی ساختاری است که باید برطرف شود. تاتنهام در پایان فصل، عملکرد خود را بررسی خواهد کرد تا بهبودهایی در بخش‌های مختلف، از جمله پزشکی، اعمال کند.

تغییرات مدیریتی و فرصت برای جوانان 

با ورود وینای ونکاتشام به‌عنوان مدیراجرایی جدید، احتمالاً موقعیت اسکات مان، مدیر ارشد فوتبال فعلی، در پایان فصل مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. همچنین مذاکراتی با فابیو پاراتیچی، مدیر سابق فوتبال تاتنهام، برای بازگشت به باشگاه انجام شده است. پاراتیچی که در سال 2023 به دلیل اتهامات مالی در یوونتوس با محرومیت دو و نیم ساله فیفا از تاتنهام جدا شد، می‌تواند نقشی کلیدی در بازسازی تیم داشته باشد. از سوی دیگر، مصدومیت‌های گسترده فرصتی برای درخشش جوانان تیم، به‌ویژه لوکاس برگوال و آرچی گری 19 ساله، فراهم کرد. این دو بازیکن که قرار بود به‌تدریج به ترکیب اصلی اضافه شوند، در مجموع 88 بازی در این فصل انجام دادند. هرچند این تجربه برای رشد آن‌ها ارزشمند بود، اما نشان‌دهنده شرایط غیرایده‌آلی برای تیمی است که انتظار می‌رفت برای رتبه‌های بالای جدول بجنگد.

بحث بر سر فلسفه هجومی و انعطاف‌پذیری پوستکوگلو 

سبک هجومی پوستکوگلو، که اوایل فصل با جمله معروف «این فقط هویت ماست، رفیق» از آن دفاع کرد، هم مورد تحسین و هم انتقاد قرار گرفت. برخی این پایبندی به فلسفه را ستودند اما برخی دیگر آن را ریشه مشکلات تاتنهام می‌دانستند، به‌ویژه در نیمه اول فصل که تیم بیش از حد باز بازی می‌کرد. شکست 3-2 مقابل برایتون، جایی که تاتنهام برتری دو گله را از دست داد، و باخت 4-3 به چلسی در دسامبر، پس از پیش افتادن 2-0 در 12 دقیقه، باعث ایجاد نارضایتی در تیم شد.

برخی بازیکنان معتقد بودند پوستکوگلو باید تاکتیک‌های دفاعی بیشتری اعمال می‌کرد. با این حال، منابع معتبر تأکید دارند که او در این بازی‌ها با توجه به برتری دو گله، تغییراتی دفاعی اعمال کرد، هرچند این تغییرات کافی نبود و به تنش‌های داخلی دامن زد.

تغییرات تاکتیکی در اروپا و اثبات پلن B 

در مقابل انتقادات، پوستکوگلو در رقابت‌های اروپایی نشان داد که می‌تواند انعطاف‌پذیر باشد. پیروزی در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ اروپا مقابل آینتراخت فرانکفورت، با تاکتیکی محکم و دفاعی، مورد تحسین قرار گرفت. تاتنهام در نیمه‌نهایی مقابل بودو-گلیمت نیز با استحکام دفاعی درخشید و در فینال بیلبائو مقابل منچستریونایتد، با کلین‌شیت دیگری، کار را تمام کرد. این بازی‌ها نشان‌دهنده چرخشی از «آنگه-بال» به رویکردی محتاطانه‌تر بود و ثابت کرد که پوستکوگلو پلن B دارد. این تغییر تاکتیکی، به‌ویژه در هفته‌های پایانی فصل اروپا، پاسخ محکمی به منتقدانی بود که او را به سرسختی متهم می‌کردند. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا این انعطاف برای تغییر برنامه احتمالی جدایی او کافی خواهد بود یا خیر.

همدلی تیمی و فضای مثبت در بیلبائو 

با وجود ناکامی‌های داخلی و فصل ضعیف در لیگ برتر، فضای همدلی در تاتنهام در بیلبائو واضح بود. پوستکوگلو که در مقاطعی از فصل به دلیل نتایج ضعیف، از برخی بازیکنان فاصله گرفته بود، در پایان فصل دوباره اتحاد تیمی را بازسازی کرد.

حداقل دو بازیکن در نیمه دوم فصل برای مسائل خود به جای پوستکوگلو به سایر اعضای کادر فنی مراجعه کردند، اما به‌طور کلی، او در مرکز تمرینی تیم شخصیتی دوست‌داشتنی تلقی می‌شود، به‌ویژه در مقایسه با رفتار منزوی و عبوس آنتونیو کونته در گذشته. پوستکوگلو پس از پیروزی در فینال گفت:«بازیکنان هیچ‌وقت به من بی‌اعتماد نشدند.» این حس اتحاد در صحنه‌های شادمانه سن‌مامس مشهود بود، اما برنامه فشرده تاتنهام و مصدومیت‌ها مانع از پیاده‌سازی کامل استراتژی‌های جدید شد. بررسی پایان فصل احتمالا نشان خواهد داد که آیا این همدلی می‌تواند پایه‌ای برای آینده پوستکوگلو در تاتنهام باشد.

موفقیت اروپایی برابر ناکامی داخلی

روایت غالب این بود که بقای پوستکوگلو در تاتنهام به موفقیت در لیگ اروپا وابسته است، اما این تنها عامل نیست. قهرمانی در این رقابت که اولین جام تاتنهام از سال 2008 و بازگشت به لیگ قهرمانان را رقم زد، موفقیتی بزرگ بود، اما نمی‌توان کارنامه فاجعه‌بار لیگ برتر را نادیده گرفت. تاتنهام در 37 بازی، 21 شکست متحمل شد و در رده هفدهم جدول قرار گرفت، آماری که نشان‌دهنده عملکردی بسیار پایین‌تر از پتانسیل تیم است. برخی معتقدند کمبود هزینه در نقل‌وانتقالات عامل این ناکامی‌هاست، هرچند خرید 80 میلیون یورویی دومینیک سولانکه از بورنموث، رکورد نقل‌وانتقالاتی باشگاه را شکست. با این حال، این سؤال مطرح است که آیا موفقیت در اروپا می‌تواند ناکامی‌های داخلی را توجیه کند؟ دنیل لوی، رئیس باشگاه، باید این معادله پیچیده را حل کند، به‌ویژه در شرایطی که تیمی در رده هفدهم لیگ، جامی اروپایی کسب کرده است.

روابط با بازیکنان و هواداران: حمایت و تردید 

حمایت بازیکنان از پوستکوگلو نقش کلیدی در آینده او دارد. اظهارات عمومی جیمز مدیسون و میکی فن دی فن در هفته‌های اخیر نشان‌دهنده حمایت برخی بازیکنان از مربی تحت فشارشان است و صحنه‌های شاد پس از فینال بیلبائو نیز تأیید کرد که بسیاری از بازیکنان همچنان با او همراه هستند.

با این حال، برخی دیگر هنوز نظر مشخصی ندارند. رابطه پوستکوگلو با هواداران نیز پیچیده است. لحظه بحث‌برانگیز «گوش‌دادن» او به هواداران در شکست مقابل چلسی، که پس از تعویض لوکاس برگوال با پاپه ماتا سار و گل مردود شده رخ داد، به‌عنوان طعنه به هواداران برداشت شد، هرچند او آن را سوءتفاهم خواند. پیش از پیروزی مقابل منچستریونایتد، بخش بزرگی از هواداران از پوستکوگلو ناامید شده و نارضایتی خود را علناً بیان کرده بودند. اینکه آیا قهرمانی در بیلبائو این احساسات را تغییر داده، هنوز مشخص نیست.

آینده پوستکوگلو و گزینه‌های جانشینی 

ایده تغییرات تازه با مربی جدید، یکی از گزینه‌های روی میز است. تجربه منچستریونایتد با اریک تن‌هاخ، که پس از قهرمانی در جام حذفی حفظ شد اما پنج ماه بعد اخراج شد، برای تاتنهام یک هشدار است. اگر دنیل لوی تصمیم به تغییر مربی بگیرد، انتخاب جانشین به تصمیم‌گیرندگان بستگی دارد. یوهان لانگه، مدیر فنی، از توماس فرانک، سرمربی برنتفورد، حمایت می‌کند که با فلسفه لانگه همخوانی دارد. در صورت بازگشت فابیو پاراتیچی، او ایده‌های خود را خواهد داشت. مارکو سیلوا (فولام)، آندونی ایرائولا (بورنموث) و اولیور گلاسنر (کریستال پالاس) نیز در میان گزینه‌های مورد توجه هستند.

بازگشت مائوریسیو پوچتینو که برخی هواداران آرزوی آن را دارند، به دلیل هزینه 30 میلیون یورویی فسخ قراردادش با تیم ملی آمریکا، بعید است. آیا این گزینه‌ها بهتر از پوستکوگلو هستند؟ این سؤالی است که لوی به‌زودی پاسخ خواهد داد. پوستکوگلو در کنفرانس خبری پس از پیروزی با لحنی طنزآمیز گفت:«آنچه که باید، خواهد شد.» شاید لوی پاسخ این «چه خواهد شد» را از قبل آماده کرده باشد.

سامی مقبل - بی‌بی‌سی