تفنگداران جوان، بارسلونا همه جام‌ها را می‌برد
با بچه‌ها (هم) می‌شود قهرمان شد!
نسل جدیدی از ستاره‌های نوظهور، با هدایت هانسی فلیک، بارسلونای بحران‌زده را به تیمی جسور و قهرمان بدل کرده‌اند.
به گزارش ورزش سه، در آغاز فصل ۶-۱۹۹۵ لیگ برتر انگلیس آلن هنسن، مدافع پیشین لیورپول گفت بود: «با بچه‌ها نمی‌توان قهرمان شد»، اما ستاره‌های جوان منچستر یونایتد خیلی زود توانستند با هدایت الکس فرگوسن خلاف این نظریه را ثابت کنند.
نسلی که به «کلاس ۹۲» معروف شد در همان فصل موفق به کسب دوگانه لیگ برتر و جام حذفی و مدتی بعد یکی از بهترین تیم‌های تاریخ فوتبال شد. این روزها هم بسیاری می‌گویند که «تفنگداران جوان» بارسلونا می‌توانند تأثیری مشابه بگذارند و تیم بزرگی در آینده شوند.
بازیکنان جوان و عمدتاً کم تجربه هانسی فلیک، هفته گذشته توانستند با پیروزی دو بر صفر مقابل اسپانیول، عنوان قهرمانی خود در لالیگا را قطعی کنند. آنها پیشتر و در ماه آوریل، فاتح جام حذفی اسپانیا هم شده بودند.
بی‌پروایی و جسارتی که فلیک در این تیم تزریق کرده، بار دیگر لبخند رضایت را نه فقط به هواداران بارسلونا، بلکه به تمام عاشقان فوتبال زیبا بازگردانده است.
درخشش استعدادهایی چون لامین یامال ۱۷ ساله، پائو کوبارسی ۱۸ ساله و پدری ۲۲ ساله علاقه‌مندان به فوتبال را شگفت‌زده کرده و بسیاری امیدوارند که این نسل جدید بتواند همچون تیم افسانه‌ای پپ گواردیولا در سال‌های ۲۰۱۱-۲۰۰۸ نتایج درخشانی کسب کند و در تاریخ ماندگار شود.
اما اینکه آیا توقع زیادی است یا نه، تنها زمان نشان خواهد داد.
بارسلونا با میانگین سنی ۲۵ سال، جوانترین تیم لالیگاست. یکی از دلایل فراهم شدن چنین بستری برای درخشش ستارگان جوان، بدون تردید مشکلات مالی باشگاه بوده است.
بحران مالی که بارسلونا مدت‌ها با آن دست به گریبان بوده، باعث شده نه تنها قادر به جذب بازیکن جدید نباشند، بلکه حتی نتوانند قرارداد برخی از بازیکنان کنونی خود هم تمدید کنند.
البته فقط استفاده از نبوغ ستارگان جوان، عامل بازگشت روزهای خوب به نوکمپ نبوده است.
* جادوی فلیک چه بود؟
هنگامی که فلیک، سرمربی پیشین بایرن‌مونیخ و تیم ملی آلمان، سکان هدایت بارسلونا را به‌دست گرفت، با تیمی روبرو بود که بسیاری از بازیکنانش عملکردی پایین‌تر از سطح انتظار داشتند.
ستارگان باتجربه‌ای مانند روبرت لواندوفسکی، رافینیا و فرنکی دی‌یونگ اعتماد به‌نفس خود را از دست داده بودند؛ چراکه احساس می‌کردند سرمربی پیشین یعنی ژاوی اعتماد کافی به آنها ندارد.
رافینیا به‌ندرت بیشتر از ۶۰ دقیقه در زمین بازی می‌کرد و لواندوفسکی هم مجبور بود به شکلی کاملاً متفاوت از سبک تخصصی‌اش و پشت به دروازه بازی کند.
علاوه بر این، هیچ‌کدام از این سه بازیکن نسبت به ادامه حضور در باشگاه مطمئن نبودند. برای نمونه، دی‌یونگ گمان می‌کرد باشگاه می‌خواهد او را بفروشد تا مشکلات مالی‌اش را کمتر کند.
یکی از اولین اقدامات فلیک، اطمینان خاطر به این سه بازیکن بود تا بدانند چه نقش کلیدی و مهمی در برنامه‌هایش دارند.
این فصل، لواندوفسکی با ۲۵ گل بهترین گلزن تیم شده و رافینیا هم توانسته ۱۸ گل در لالیگا بزند.
فلیک همچنین متوجه شد که یک فرهنگ قدیمی در باشگاه حاکم است که در آن جایگاه شایسته‌ای به بازیکنان جوان داده نمی‌شود.
فصل گذشته، بازیکنان جوان به میدان فرستاده شدند و استفاده ژاوی از آنها با وجود همه فشارها، شایسته ستایش است. اما این نسل جوان تنها به این راضی نبودند و می‌خواستند تیم را در اختیار بگیرند.
فرصتی که فلیک به بازیکنانی چون گاوی، یامال، آلخاندرو بالده (۲۱ ساله) و مارک کاسادو (۲۱ ساله) داد، تا این اتفاق بیفتد.
فلیک بارها و بارها پاسخ اعتماد به جوانان را گرفت. این مسأله در زمین با بازی‌‌هایی سرشار از جوانی و جسارت که برخی حتی آن را ساده‌لوحانه می‌دانستند، کاملاً به چشم می‌آمد.
او همواره با بازیکنانی که کمتر به میدان می‌رفتند، ارتباط خود را حفظ کرده و تأکید داشته که با توجه به آسیب‌دیدگی‌های اجتناب‌ناپذیر، نوبت آنها هم می‌رسد.
سرمربی آلمانی تا کنون خواسته زیادی از باشگاه نداشته است. او در تابستان تنها دنی اولمو و پائو ویکتور را خرید و در پنجره زمستانی هم خریدی نداشت. همچنین به باور این سرمربی ۶۰ ساله، هیچ‌کس بهتر از بازیکن، به وضعیت آمادگی جسمانی خود آگاه نیست.
بنابراین، برای استراحت دادن به بازیکنانی چون یامال یا رافینیا، بدون مشورت با آنها تصمیم نمی‌گیرد. همین رویکرد اعتماد تیم به او و محبوبیتش را افزایش داده است.
او هرگز تحت‌تأثیر رسانه‌های قدرتمند و پرنفوذ بارسلونا قرار نگرفته و همواره با صداقت با بازیکنانش رفتار کرده است، حتی زمانی که پیش از تعطیلات زمستانی، تیمش چهار بازی را باخت و تنها ۵ امتیاز از ۲۱ امتیاز ممکن را کسب کرد.
* فلیک با نهایت دقت با یامال رفتار کرده است
فلیک در این مسیر همیشه در حال آموختن بوده است. با حضور دی‌یونگ و اولمو در ترکیب اصلی در جریان پیروزی نفس‌گیر ۵-۴ مقابل بنفیکا در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا، فلیک ترکیب ایده‌آلش را یافت.
او در شبی دیوانه‌وار در لیسبون، به اهمیت رافینیا پی برد. بازیکنی که وقتی در ترکیب اصلی قرار گرفت، نشان داد چگونه می‌تواند رهبر تیم شود.
همچنین فهمید که در خط دفاعی هم نیاز به یک رهبر دارد و این را در اینیگو مارتینس دید. فلیک از او خواست کاری را انجام دهد که پیش از آن هرگز نکرده بود: رهبری خط دفاعی که در زمین بسیار جلو بازی می‌کند.
خود مارتینس ۳۳ ساله هم قبول دارد بازیکن کندی است و همیشه در خطوط عقب‌تر بازی کرده است. او می‌دانست با پرس بالا، خط دفاعی در معرض خطر بیشتری قرار خواهد گرفت.
اما این مدافع ملی‌پوش اسپانیا، دستورات مربی‌اش را با اینکه در ابتدا برایش بیگانه بود، به خوبی اجرا کرد و از هم‌تیمی‌هایش هم خواست تا نقش خود را به‌درستی ایفا کنند.
رفتار فلیک با پدیده درخشان بارسا، لامین یامال، همیشه با نهایت دقت و حساسیت همراه بوده است.
ستاره نوجوان بارسا علاقه دارد در همه مسابقات بازی کند، هر توپی از مسیر او عبور کند، بهترین بازیکن زمین شود و در کانون توجه قرار گیرد.
اما هر از گاهی فلیک به او یادآور می‌شود که مسئول اصلی در تیم چه کسی است و اگر نتواند بدون توپ هم عملکرد خوبی ارائه دهد، جایش روی نیمکت خواهد بود.
تا این‌جا که همه چیز برای این دو خوب پیش رفته است. یامال در ال‌کلاسیکو گذشته مقابل رئال مادرید، حتی بیش از مدافعان میانی بارسا و پدری که بهترین هافبک توپ‌گیر اسپانیا است، توپ‌ربایی کرده است.
شاید مهم‌ترین عامل موفقیت بارسلونا، تفکر یکپارچه تیمی با وجود بازیکنان ستاره‌ای چون یامال، رافینیا و دی‌یونگ است.
فلیک نقشه را می‌کشد، اما این تیم با انگیزه بارساست که شور و هیجان را تزریق می‌کند. مربی نقش ژنرالی را دارد که بازیکنانش، سربازان وفادارش هستند.
* وقت‌شناسی و لباس رسمی باشگاه؛ وسواس‌های فلیک
فلیک البته وسواس‌هایی هم دارد که مهم‌ترین آنها، وقت‌شناسی است. ژول کونده، مدافع تیم، سه بار به دلیل تأخیر در جلسات تیمی، بازی را از روی نیمکت آغاز کرده است.
ایناکی پنا، دروازه‌بان، هم به‌دلیل تأخیر در یکی از جلسات فنی، دیدار نیمه‌نهایی سوپرجام اسپانیا برابر اتلتیک بیلبائو را از روی نیمکت آغاز کرد.
پوشیدن لباس‌های برند و لوکس که نزد فوتبالیست‌ها امر رایجی است، طبق نظر فلیک جایی در بارسا ندارد همه در این تیم، از جمله مدیران باید در بازی‌های خارج از خانه از لباس رسمی باشگاه استفاده کنند.
در زندگی شخصی، فلیک پس از سال‌ها با عمل تعویض لگن، برای نخستین‌بار بدون درد به بارسلونا آمد.
او احساس رهایی می‌کرد، آرام‌تر شده بود، می‌توانست تمام تمرکزش را بر کارش بگذارد و سرانجام توانست از زندگی‌اش لذت ببرد، بی‌آنکه مدام با درد آزاردهنده‌ای که سال‌ها تحملش کرده بود، دست و پنجه نرم کند.
با این حال، او بهتر از هرکسی می‌داند که تیم فعلی بارسلونا هنوز با نسخه نهایی و مطلوبش فاصله دارد.
دریافت ۲۴ گل در ۱۴ بازی لیگ قهرمانان اروپا و ناکامی در رسیدن به فینال، به خوبی این فاصله را نشان می‌دهد.
او می‌داند که سبک بازی تیمش بسیار ریسک‌پذیر است، اما در طول این فصل بارها ثابت کرده‌اند که توانایی بازگشت در دشوارترین شرایط را دارند.
هدف بارسا در فصل آینده، کنترل بازی به هجومی‌ترین شکل ممکن است؛ سبکی که بارها باعث شده بارسا پیروزی را از دل شکست بیرون بکشد و بی‌تردید، این مسیر با فلیک در رأس تیم ادامه خواهد یافت.
در پایان این فصل، تنها یک سال از قرارداد او باقی خواهد ماند. گرچه تمدید قرارداد برای او دشوار نخواهد بود، اما به نظر می‌رسد تمایلی به امضای قرارداد بلندمدت ندارد.
منبع: بی‌بی‌سی
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
