به گزارش "ورزش سه"، در روزهای اخیر، شایعات زیادی درباره حضور یک سرمربی خارجی در تیم ملی فوتبال ازبکستان شنیده میشود. اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه یوآخیم لوو ممکن است هدایت تیم ملی ازبکستان را بر عهده بگیرد، سپس نام اسلاون بیلیچ نیز به عنوان گزینهای جدی مطرح شد.
شب گذشته نیز بسیاری از رسانههای ایرانی از انتخاب رسمی لوو به عنوان سرمربی ازبکها خبر دادند که البته این خبر حداقل تا این لحظه صحیح نیست و این سرمربی آلمانی فقط یکی از گزینههای روی میز است. حالا رسانه چمپیونات ازبکستان در گزارشی به تحلیل این شایعات پرداخته و اینکه آیا تیم ملی این کشور نیازی به سرمربی جدید خارجی دارد یا خیر. در این گزارش آمده است:
شایعات درباره لوو و بیلیچ. آیا این صحبتها واقعیت دارد؟
آیا واقعاً برای تیم ملی ازبکستان به دنبال سرمربی خارجی هستند؟ اگر به اخبار اینترنتی نگاه کنیم، به نظر میرسد چنین چیزی حقیقت دارد. اما یکی از نمایندگان فدراسیون فوتبال ازبکستان (UFA) گفته است که از این مسائل کاملاً بیاطلاع است. در همین راستا، اگر واقعاً یک مربی خارجی به تیم بیاید، ببینیم چه تغییراتی ممکن است رخ دهد.
نخست، حضور یک مربی بزرگ و شناختهشده میتواند تأثیر بسزایی در وجهه بینالمللی تیم ملی ما داشته باشد. تصور کنید یوآخیم لوو به عنوان سرمربی تیم ملی ازبکستان منصوب شود. این اتفاقی است که توجه جامعه فوتبال جهان را به خود جلب خواهد کرد. نه تنها در آسیا، بلکه در اروپا نیز در مورد ما صحبت خواهند کرد. علاقهمندی به فوتبال ما افزایش مییابد. حتی بازیکنان تیم هم با نگاهی متفاوت به مسائل نگاه خواهند کرد، چرا که یوآخیم لوو یک شخصیت بزرگ و مطرح در دنیای فوتبال است.
تیم ملی ما قرار است در سال آینده برای نخستینبار در تاریخ، در جام جهانی حضور یابد. در شرایط فعلی، نمیدانیم که تا چه حد به ما توجه خواهد شد. احتمالاً توجه زیادی نخواهد بود، زیرا تیم ما ستارههای شناختهشده زیادی ندارد. اما اگر یک مربی مطرح هدایت تیم را برعهده بگیرد، برگزارکنندگان، رسانهها و حتی حریفان، نگاهی جدیتر و محترمانهتر به ما خواهند داشت. برای مثال، زمانی که تیم ملی توگو در جام جهانی شرکت کرد، به جز آدبایور، بازیکن سرشناس دیگری در ترکیب آن تیم نبود و توجه چندانی هم به آنها نشد.
موفقیت تیم ملی ما در راهیابی به جام جهانی مدیون تلاشهای سرچکو کاتانچ بود. او نقش بسیار مهمی در این موفقیت داشت و پس از او، تیمور کاپادزه در چهار بازی پایانی توانست مسیر موفق او را با موفقیت ادامه دهد. اما اکنون زمان آن فرا رسیده که یک گام دیگر رو به جلو برداریم. ما نباید تنها برای شرکت در جام جهانی به آنجا برویم، بلکه باید با هدف صعود از مرحله گروهی تلاش کنیم؛ و این هدف کاملاً در دسترس است.
برای نخستینبار در تاریخ، جام جهانی با حضور ۴۸ تیم برگزار خواهد شد. در این فرمت جدید، تیمها در ۱۲ گروه چهارتایی تقسیم میشوند. از هر گروه، دو تیم نخست به مرحله بعدی صعود میکنند، بهعلاوه ۸ تیم برتر از بین تیمهای سوم گروهها نیز راهی مرحله حذفی خواهند شد. این بدان معناست که ما فقط برای "بستنیخوردن و تفریح" به جام جهانی نمیرویم بلکه باید برای موفقیت بجنگیم.
عملکرد در پاریس
تیم ملی المپیک ازبکستان سال گذشته با عملکردی چشمگیر موفق شد جواز حضور در المپیک را کسب کند. اما در مسابقات المپیک پاریس، بازیکنان ما نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. موضوع فقط این نیست که از اسپانیا و مصر شکست خوردیم و مقابل جمهوری دومینیکن به تساوی رسیدیم، و یا اینکه با تنها یک امتیاز در رده آخر گروه قرار گرفتیم. مشکل اصلی در تفاوت عملکرد ماست: تیمی که در جام ملتهای آسیا حضور داشت، بسیار متفاوت از تیمی بود که در پاریس بازی کرد. ما نتوانستیم سبک بازی خود را به نمایش بگذاریم.
این مسئله چه چیزی را نشان میدهد؟ اینکه تیم ملی ما به سطح خاصی رسیده، اما در عبور از این سطح و رفتن به مرحلهای بالاتر ناتوان است. شاید یک مربی خارجی و کاربلد بتواند ما را از این مرز عبور دهد. چرا که در فرمت جدید جام جهانی، حتی تیمهای سوم نیز میتوانند صعود کنند، پس چرا ما نتوانیم با قدرت برای صعود بجنگیم؟
در پایان
تیمور کاپادزه، سرمربی فعلی تیم ملی، در یکی از مصاحبههای قبلیاش گفته بود که قراردادش در پاییز به پایان میرسد و هنوز مشخص نیست چه اتفاقی خواهد افتاد. در بسیاری از فدراسیونها، زمانی که مربی وظیفهاش را به خوبی انجام میدهد، بلافاصله قرارداد جدیدی به او پیشنهاد میشود. اما فدراسیون فوتبال ازبکستان (UFA) به نظر میرسد که عجلهای در این زمینه ندارد و شاید برنامههای دیگری در سر داشته باشد. اینکه هنوز پیشنهادی به کاپادزه ارائه نشده، ممکن است نشانهای باشد از اینکه فدراسیون در حال جستوجو برای یافتن یک سرمربی جدید است.