اوریه و امکان دریافت غرامت سنگین از فوتبال ایران!

به گزارش ورزش سه، ماجرا بیماری سرژ اوریه، بازیکن خارجی پرسپولیس، یک بار دیگر بحث مهمی را در فضای حقوقی و ورزشی مطرح کرده است: آیا یک فوتبالیست می‌تواند به دلیل نقض محرمانگی اطلاعات پزشکی خود، علیه فدراسیون یا سازمان لیگ فوتبال یک کشور اقدام کند؟ در رسانه ها مطرح شده است که اوریه مدعی است که اطلاعات مربوط به بیماری‌اش بدون رضایت او و برخلاف اصول حرفه‌ای منتشر شده است؛ موضوعی که می‌تواند نه تنها برای اعتبار حرفه‌ای او بلکه برای جایگاه فوتبال ایران نیز پیامدهای حقوقی داشته باشد.

قوانین فیفا درباره محرمانگی داده‌ها:
فیفا به اهمیت حفاظت از داده‌های شخصی، به‌ویژه اطلاعات پزشکی ورزشکاران، کاملاً واقف است. در سیاست محرمانگی داده‌های فیفا تصریح شده که هرگونه جمع‌آوری، استفاده یا انتشار اطلاعات باید با هدف مشخص و محدود باشد و دسترسی به این اطلاعات فقط برای افراد مجاز امکان‌پذیر است. این سیاست تحت تأثیر قوانین بین‌المللی همچون GDPR اروپا و قانون فدرال حفاظت از داده‌های سوئیس تدوین شده و بر «محرمانگی، دقت و دسترسی محدود» به اطلاعات تأکید دارد.

علاوه بر این، در آیین‌نامه اخلاقی فیفا نیز اصل رازداری و احترام به حریم خصوصی اشخاص، به‌ویژه بازیکنان، مورد توجه قرار گرفته است. دستورالعمل‌های پزشکی فیفا و AFC پزشکان تیم‌ها و مسئولان فوتبالی را موظف می‌کند که اطلاعات مرتبط با سلامت بازیکنان را صرفاً با رضایت کتبی آن‌ها افشا کنند. بنابراین، اگر اوریه بتواند نشان دهد که اطلاعات بیماری‌اش بدون رضایتش و از سوی نهادی رسمی افشا شده، از منظر مقررات فیفا مبنای شکایت او کاملاً جدی خواهد بود.

منشور حقوق داده‌های بازیکنان (Charter of Player Data Rights):
در سپتامبر ۲۰۲۲، فیفا و FIFPRO منشور حقوق داده‌های بازیکنان را با هدف ایجاد استانداردهای جهانی برای حفاظت از حریم خصوصی بازیکنان حرفه‌ای فوتبال و مدیریت اطلاعات مربوط به عملکرد و سلامت آن‌ها منتشر کردند. این منشور بر اساس قوانین پیشرفته حفاظت از داده‌ها، از جمله GDPR اتحادیه اروپا، تدوین شده است و حقوق زیر را برای بازیکنان به رسمیت می‌شناسد:

* حق اطلاع‌رسانی
* حق دسترسی
* حق اصلاح
* حق حذف
* حق محدود کردن پردازش
* حق انتقال داده‌ها
* حق اعتراض
* حق شکایت

این منشور به‌ویژه در مواجهه با پیشرفت‌های فناوری و جمع‌آوری داده‌های گسترده از بازیکنان، اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. اگر اطلاعات بیماری اوریه بدون رضایت او و برخلاف اصول این منشور منتشر شده باشد، می‌تواند مبنای شکایت او در فیفا و در ادامه در CAS قرار گیرد.

مسیر شکایت در فیفا و CAS:
از منظر حقوق بین‌الملل ورزش، مسیر شکایت اوریه ابتدا از کمیته‌های داخلی فیفا آغاز می‌شود؛ به‌ویژه کمیته اخلاق یا کمیته انضباطی که صلاحیت رسیدگی به چنین مواردی را دارند. این نهادها موظف‌اند رفتارهایی را که مغایر با اصول حرفه‌ای و محرمانگی است بررسی کنند. اگر نتیجه این رسیدگی برای هر یک از طرفین قانع‌کننده نباشد، امکان ارجاع پرونده به دادگاه حکمیت ورزش (CAS) وجود دارد.

اوریه می‌تواند علاوه بر اثبات نقض محرمانگی، مطالبه خسارت نیز داشته باشد. این خسارت می‌تواند هم مالی باشد (مثلاً بابت آسیب به قراردادهای احتمالی آینده) و هم معنوی (به دلیل لطمه به اعتبار حرفه‌ای بازیکن). رویه‌های پیشین بخصوص در CAS نشان می‌دهد که این دادگاه در مواردی که حریم خصوصی و حقوق بازیکنان به‌طور جدی نقض شده باشد، گرایش به حمایت از بازیکن دارد.

چالش‌های اثبات:
با این حال، بزرگ‌ترین مانع اوریه در این مسیر، موضوع اثبات منبع افشای اطلاعات است. اگر او نتواند نشان دهد که افشا توسط نهادی رسمی مانند فدراسیون یا سازمان لیگ یا وابستگان رسمی این نهادها صورت گرفته، استناد به مقررات فیفا دشوار خواهد شد. دفاع احتمالی فدراسیون ایران نیز این خواهد بود که اطلاعات از طریق رسانه‌ها یا منابع غیررسمی درز کرده و مسئولیتی متوجه نهاد رسمی نیست.

سرژ اوریه با تکیه بر سیاست‌های محرمانگی داده‌ها و آیین‌نامه‌های فیفا این امکان را دارد که در فیفا و سپس CAS علیه فدراسیون فوتبال ایران یا سازمان لیگ طرح دعوا کند. شانس موفقیت او وابسته به ارائه مدارک معتبر در خصوص منبع افشا است، اما در صورت اثبات، می‌تواند علاوه بر احقاق حق شخصی خود، الگویی تازه در توجه به حقوق داده‌های بازیکنان و ضرورت رعایت محرمانگی اطلاعات پزشکی در فوتبال ایران ایجاد کند.

عادل عابدجوی