به گزارش "ورزش سه"، وقتی پدری به توپ نزدیک است، اتفاقات خوبی رخ میدهد. ستاره بارسلونا فصل گذشته این را ثابت کرد و بهعنوان فرمانده خط میانی تیم فلیک، با قرار گرفتن در نقش بازیکن جلوی هافبک دفاعی، هدایت بارسلونا را در دست گرفت. این فصل برای او سال تثبیت جایگاهش بهعنوان یکی از بهترین بازیسازهای در جهان بود.
با این حال، در تیم ملی اسپانیا از زمان یورو، پدری را دور از توپ میدیدیم، در نقش هافبک هجومی که حلقه اتصال بین خط میانی و خط حمله بود. این نقش توانایی او در گلزنی را برجسته میکرد، اما بزرگترین نقطه قوتش، یعنی تسلط بر بازی برای تغذیه همتیمیها، شتاب دادن به بازی در زمان لازم یا آرام کردن ریتم بازی برای کنترل سرعت بالای بازیکنانی مثل لامین یامال، نیکو و دیگران، تضعیف شده بود.
لوئیس دلافوئنته، سرمربی اسپانیا، در کنفرانس مطبوعاتی توضیح داد: «ما سعی میکنیم بهترین عملکرد را از بازیکنان بگیریم و در عین حال به نفع تیم اولویتبندی کنیم. پدری آنقدر خوب است که میتواند در پستهای مختلف بازی کند، اما این به ما امکان میدهد در پستهای دیگر که پتانسیل فوتبالی فوقالعادهای داریم، گزینههای بیشتری داشته باشیم.» با این حال، در بازی مقابل بلغارستان، دلافوئنته بالاخره راهحل را پیدا کرد.
غیبت فابیان بهعنوان همبازی زوبیمندی در دابل پیووت، فرصتی برای پدری ایجاد کرد تا نزدیکتر به زوبیمندی، هافبک جدید آرسنال که حالا مالک خط میانی است، قرار بگیرد و مالک خط میانی شودد. این در حالی بود که مرینو، که عادت بیشتری به حضور در محوطه جریمه دارد، نقش هافبک هجومی را ایفا کرد و در چند موقعیت در کنار اویارزابال مقابل دفاع فشرده بلغارستان قرار گرفت.
آمار بازی مقابل بلغارستان نشان داد که فلیک از ابتدا درست تشخیص داده بود و دلافوئنته در نهایت آن را به کار برد: سپردن تیم به پدری.
بازیکن بارسلونا با 133 دخالت در بازی، فعالترین بازیکن اسپانیا بود و با دقت ساعت سوئیسی در پخش توپ، 109 پاس موفق از 119 پاس (92 درصد) را ثبت کرد. او نه تنها جریان بازی را حفظ کرد، بلکه با دو پاس کلیدی، هفت پاس بلند از 9 تلاش و دو سانتر به محوطه جریمه، خطر ایجاد کرد.
اگرچه در دریبلزنی و شوتزنی (یک شوت بیرون چارچوب و یک شوت بلاکشده) خوششانس نبود، اما نشان داد وقتی نزدیک فرمانده تیم باشد، اسپانیا با ریتم او پیش میرود.