به گزارش "ورزش سه"، شکست ۷ بر ۱ استقلال مقابل الوصل، نه تنها یک فاجعه فوتبالی بود بلکه از نظر رفتاری و اخلاقی هم تبعاتی تلخ به همراه داشت. درست است که آنتونیو آدان با اشتباهاتش سهم بزرگی در این شکست داشت و اصولاً به خرید چنین دروازهبان مسنی با مدت زمان دوری از میادین ایراد بزرگی وارد است، اما عجیب و شرمآور بود که دو مدافع میانی استقلال با قیافهای حقبهجانب در فرودگاه حاضر شدند و به جای پذیرش مسئولیت خود، تقصیرها را به گردن دیگران انداختند. وقتی تیمی چنین تحقیر تاریخی را متحمل میشود، اولین انتظار هواداران دیدن تواضع، عذرخواهی واقعی و قبول اشتباهات است، نه مصاحبههای عجیب و توهین به شعور مردم.
آرمین سهرابیان، یکی از مقصران اصلی فروپاشی دفاعی استقلال، در مصاحبهای عجیب به جای پاسخگویی، آدان را نشانه گرفت و مدعی شد "ما داریم تاوان اشتباهات دیگران را میدهیم." این در حالی است که خودش در همان نیمه اول بارها توپ را تقدیم حریف کرد و زمینهساز گلهای سنگین الوصل شد. سهرابیان روی همان گل نخست با یک دفع آماتورگونه، زمینهساز گل فابیو لیما شد و پیش از آن نیز شاهد اشتباهات او در سوپرجام و دیدار با ذوبآهن و استقلال خوزستان بودهایم. او نه تنها کوچکترین اشارهای به ضعف خود نداشت، بلکه بازیکن خارجی تیم را سپر انتقادات کرد؛ رفتاری که هیچ توجیهی ندارد و تنها فاصله هواداران با بازیکنان را بیشتر میکند.
در سوی دیگر، عارف آقاسی هم با واکنشهایی پر از طعنه و بیاهمیت جلوهدادن انتقادات، نشان داد که هیچ درکی از عمق فاجعه ندارد. وقتی پس از شکست تاریخی، به خبرنگاران میگویی "شما حرص نخورید، درست میشود!" عملاً زخم هوادار را عمیقتر میکنی. آقاسی که در روزهای پرتنش بازار نقلوانتقالات هر روز به یک تیمی لینک میشد تا قراردادی بالاتر از صد میلیارد امضا کند و مدعی بود باید به مانند مهران مدیری در سریال هیولا عدد "یکصد میلیارد" را خیلی راحت به زبان بیاورند که گویی عدد ناچیزی است، حالا به سوهان روح هواداران تبدیل شده است. این جملات نه نشانه خونسردی و حرفهایگری، بلکه نمادی از بیمسئولیتی و عدم درک شرایط بحرانی است. بازیکنی که بارها اشتباهاتش منجر به گلهای حریف شده، باید با سر پایین و عذرخواهی واقعی ظاهر شود، نه با ژست حاضر جواب و دست انداختن مردم.
رفتار روزبه چشمی اگرچه در ظاهر کمی متواضعانهتر بود و با تکرار کلمه "شرمندگی" همراه شد، اما باز هم چیزی بیش از یک عذرخواهی کلیشهای نبود. سایر بازیکنان نیز ترجیح دادند بدون انجام هیچ مصاحبهای سالن فرودگاه را ترک کنند و راهی خانههایشان شوند، بازیکنانی که امسال سنگینترین و بالاترین قرارداد زندگیشان را بستهاند ولی با دریافت هفت گل به تهران بازگشتند.
این مصاحبهها ثابت کرد که استقلال نه تنها در زمین فوتبال دچار بحران است، بلکه در سطح فرهنگی و رفتاری بازیکنان نیز مشکلات جدی دارد. وقتی ستارههای تیم در بدترین شب تاریخ باشگاه اینگونه از زیر بار مسئولیت فرار میکنند، دیگر نمیتوان انتظار داشت در زمین مسابقه جنگنده و متعصب باشند. هواداران استقلال حق دارند خشمگین باشند؛ چرا که شکست ۷ گله یک طرف ماجرا بود، اما شنیدن چنین پاسخهای سخیف و به دور از مسئولیتپذیری، ضربهای بزرگتر به غرور و شخصیت این باشگاه بود.