استقلال از قید و بند جباری خارج شد!

به گزارش ورزش سه، ورود منیر الحدادی به ترکیب استقلال در هفته‌های اخیر، چهره و فرم جدیدی به ساختار تهاجمی این تیم داده است. ستاره اسپانیایی آبی‌ها در فاز تهاجمی با هوش بازی و کیفیت بالا، تکنیک قابل توجه و درک تاکتیکی مثال‌زدنی، نه‌تنها به عنوان یک تمام‌کننده بلکه به عنوان محور اصلی شکل‌گیری حملات استقلال ایفای نقش می‌کند.

پاس‌های سریع، تک‌ضرب و البته باکیفیت منیر در فاز تهاجمی، کلید اصلی افزایش سرعت گردش توپ در زمین حریفان استقلال بوده؛ او با چرخش‌های سریع و انتخاب زاویه‌های هوشمندانه، مدام خط دفاعی رقبا را تحت فشار قرار می‌دهد و هافبک‌های دفاعی را از جریان بازی خارج می‌کند. حرکت بدون توپ او میان خطوط، یکی از فاکتورهای کلیدی آزاد شدن وینگرهای استقلال است؛ جایی که بازیکنانی مانند آسانی و کوشکی می‌توانند با اطمینان خاطر در موقعیت‌های خطرناک قرار گیرند.

منیر پیش از فیفادی مهرماه روندی صعودی داشت و پس از تعطیلات فیفادی هم با بدنی سبک‌تر و ذهنی متمرکزتر به تمرینات برگشت. این درحالی است که کاهش وزن محسوس او در زمین کاملا مشهود است؛ گام‌های سریع‌تر، چابکی بیشتر و توانایی در بازگشت سریع به موقعیت دوم توپ باعث شده تا ریتم حملات استقلال شتاب بیشتری بگیرد و بازی تیم از حالت ایستا به رد و بدل شدن توپ با سرعت بالا و ایجاد حملات بیشتر تغییر کند.

در بازی با برابر چادرملو، منیر این روند را با گلزنی تکمیل کرد. او با یک ضربه فنی بغل پا و دقت بالا موفق شد دروازه حریف را باز کند؛ گلی که نه‌تنها حاصل مهارت فردی‌اش بود، بلکه تیمش را هم از شکستی که می‌توانست حواشی زیادی به همراه داشته باشد نجات داد. حرکت هماهنگ او از پشت محوطه جریمه و ضربه‌ای که با آرامش و ظرافت به توپ زد، تصویری از یک هافبک-مهاجم باتجربه و کلاس جهانی را به نمایش گذاشت.

از نظر فنی، الحدادی در اجرای فاز «لینک‌آپ پلی»(Link-up Play)  یا همان بازی ترکیبی میان خطوط، نقش کلیدی دارد. او اغلب با چند لمس محدود، توپ را در بهترین موقعیت به هم‌تیمی‌هایش می‌سپارد و در ادامه، خودش هم حرکت می‌کند تا دوباره در موقعیت گل قرار گیرد. این الگو، شباهت زیادی به نحوه بازی مهاجمانی دارد که در سیستم‌های مالکانه و پرفشار اروپایی به کار گرفته می‌شوند.

در سالهای گذشته استقلال همیشه یک دغدغه بزرگ داشت، جذب بازیکنانی از قاره‌های مختلف و لیگ ایران و اعتماد چندباره به بازیکنان سابقش برای بازیسازی در وسط زمین که هیچ‌گاه به نتیجه مطلوب ختم نشد و همچنان در بازیسازی و فوتبال رو به جلو مشکل داشتند، حالا با حضور منیر و نمایشی که در بازی‌های اخیر داشته آنها با سبک متفاوتی بیلدآپ را انجام می‌دهند، شاید اگر بخواهیم سبک بازی او را با بازیکنان سابق مقایسه کنیم هافبک مشابه جانواریو در تیمشان حضور دارد که نزدیک به محطوطه حریف پاس‌های نهایی را بی‌نقص ارسال می‌کند و با سابقه حضور در پست‌ مهاجم گلزنی را هم مثل کف دست بلد است، آینده خط حمله استقلال با حضور چنین بازیکنی تضمین‌شده است به شرط آنکه ساپینتو چیدمان صحیح و شرح وظایفی تاثیرگذار برای بازیکنانش تعریف کند.

منیر علاوه بر توانایی در بازی ترکیبی، در لحظات انتقال از دفاع به حمله هم یک ستاره مؤثر است. او با درک لحظه‌ی درستِ دریافت پاس و تغییر جهت ناگهانی، باعث می‌شود استقلال بتواند با سه یا چهار پاس، از زمین خودش به محوطه جریمه حریف برسد. این مهارت، استقلال را از تیمی مبتنی بر حرکات فردی، به تیمی دارای انسجام تاکتیکی در فاز هجومی تبدیل خواهد کرد. ضمن آنکه شوت‌های ناگهانی او از پشت محوطه و تمایلش به اضافه شدن به فاز هجومی باعث شده تا مدافعان حریف نتوانند فقط روی مهار وینگرها تمرکز کنند. حضور منیر به نوعی تعادل عددی در خط حمله ایجاد کرده و دفاع حریف را وادار به تقسیم پوشش می‌کند.

در نهایت باید گفت منیر الحدادی فقط یک هافبک نیست؛ او رهبر فاز هجومی استقلال است. تجربه بین‌المللی، تصمیم‌گیری‌های سریع و تسلط بر جزئیات بازی، باعث شده استقلال با منیر شکل منسجم‌تری پیدا کند؛ اتفاقی که هرچه بیشتر از مسابقات لیگ بگذرد و او شناخت بیشتری از فوتبال ایران پیدا کند تکامل بیشتری در فوتبالش ایجاد می‌شود و نبوغ این ستاره در حالی که با شور و هیجان استقلال و هوادارانش ترکیب شود روزهای فراموش‌نشدنی را برای این مجموعه ایجاد خواهد کرد.