
به گزارش ورزش سه، ۷۲ ساعت سکوت، خشم فروخورده و انفجار در برنابئو. رئال مادرید پس از ماهها ناکامی در بازیهای بزرگ، سرانجام در الکلاسیکو به پیروزی رسید؛ بردی که آتش انتقادها را خاموش کرد، اما آتش دیگری در درون تیم شعلهور ساخت.
ژابی آلونسو پس از سوت پایان، با لبخندی آشکار در راهروی سانتیاگو برنابئو ایستاده بود و گفت: "این برد برای باور کردن خودمان مهم بود. حالا میدانیم میتوانیم بازیهای بزرگ را ببریم." پیروزی ۲-۱ مقابل بارسلونا برای مادریدیها در حکم نفسی تازه بود؛ پس از شکست مقابل آرسنال، پاریسنژرمن، اتلتیکو و خود بارسا در فصل گذشته، این اولین برد بزرگ تیم در ماههای اخیر بود.
اما شادی برنابئو سایهای داشت که رئال امیدوار بود اتفاق نیفتد و این برد مهم را لکهدار نکند. در دقیقه ۷۰، وقتی آلونسو تصمیم گرفت وینیسیوس را تعویض کند، همهچیز تغییر کرد. ستاره برزیلی با چهرهای خشمگین زمین را ترک کرد، به نیمکت رسید و با فریادی که میکروفونهای DAZN ضبط کردند گفت: "همیشه من! همیشه من! من از تیم میرم... بهتره برم!" او سپس مستقیم به رختکن رفت.
این تنها لکه سیاه بر شب سفیدی بود که رئالیها در برنابئو خلق کردند. لحظه انفجار پس از ۷۲ ساعت سکوت در رختکن رئال مادرید. سه شب پیش از بازی، لامین یامال در گفتوگویی در پاسخ به سؤالی درباره مقایسه تیم ایبای یانوس (رقیب تیم یامال در کینگز لیگ) با رئال گفت: "بله، اونها دزدی میکنن و بعد شکایت میکنن. آخرین بار که به برنابئو رفتم چی شد؟ ۰-۴!" جملهای که با سرعت برقآسا در رسانهها پخش شد و به گروههای واتساپ بازیکنان رئال رسید.
در والدبباس همه آن را دیده بودند، اما سکوت مطلق حکمفرما بود. دستور مستقیم از ژابی آمده بود: "هیچ واکنشی نشان ندهید تا بازی." تمرینها در سکوتی سنگین و پرانرژی گذشت. بازیکنان با خشم و انگیزه جدیدی که پیدا کرده بودند آماده میشدند تا پاسخ را نه با کلمات، بلکه در زمین بدهند.

و پاسخ، همان بود که باید. اما بعد از سوت پایان، زمانی که پدری در وقتهای تلفشده اخراج شد و بازیکنان نیمکت رئال جشن پیروزی را شروع کردند، انفجار رخ داد. بازیکنان ذخیره دو تیم درگیر شدند، لونین، وینیسیوس، فِران و فِرمین در خط مقدم درگیری بودند، و حتی رافینیا و رودیگر که مصدوم و بیرون از فهرست بودند، برای آرام کردن صحنه وارد زمین شدند. در نهایت لونین اخراج شد و چند بازیکن از هر دو تیم کارت زرد گرفتند.
پس از سوت پایان، نوبت به پاسخ واقعی مادریدیها رسید. کارواخال، کاپیتان رئال و همتیمی لامین یامال در تیم ملی اسپانیا، هنگام خروج از زمین رو به او کرد و با اشارهای گفت: "زیاد حرف زدی." لامین هم در حالی که به سمت تونل میرفت، او را به ادامه بحث در رختکن دعوت کرد. همانجا کورتوا وارد شد و با لحن تندی از لامین خواست مراقب حرفهایش باشد. وینیسیوس هم از دور فریاد زد: "خیلی حرف میزنی!" درحالیکه مهاجم بارسا هم او را به داخل تونل دعوت میکرد. لامین 18 ساله مثل بچههای دبیرستانی که همکلاسیها را به دعوا بعد از زنگ آخر تهدید میکنند داشت با تکتک بازیکنان رئال قرار دعوا میگذاشت.
در میکسدزون، شوامنی با لبخند گفت: "من خوشم میاد. اگر لامین میخواد حرف بزنه، اشکالی نداره. در زمین به آنها جواب داده شد و ما بردیم. این چیزها به ما انگیزه میده." او ساعتی بعد در اینستاگرام نوشت: "حدس میزنم این همون چیزیه که همه منتظرش بودید، نه؟"

ژابی آلونسو پس از بازی سعی کرد فضا را آرام کند: "این تنشها همیشه در الکلاسیکو هست. نباید از آنها تعجب کرد." اما در فضای مجازی بازیکنانش سکوت چندروزه را شکستند. جود بلینگام که گل دوم و پیروزیبخش را زده بود، نوشت: "حرف زدن آسونه." و کارراس هم پست گذاشت: "این یعنی مادرید و برنابئو."
آلونسو در پایان گفت: "نمیدانم بازیکنانم بیش از حد انگیزه داشتند یا نه، اما میدانم کاملاً متمرکز بودند. قبل از بازی گفتیم این یک فرصت بزرگ است تا دوباره حس پیروزی در مسابقات بزرگ برگردد. آنها به این احساس نیاز داشتند و امشب به آن رسیدند."