
به گزارش "ورزش سه"، این اقدام نمادین که در تاریخ ۱۰ اکتبر انجام شد، در واقع اعتراضی بود علیه گرایشهای فزاینده ملیگرایانه و استفادهی سیاسی از این نماد بریتانیایی.
نویل در شبکههای اجتماعی توضیح داد:«پرچم دارد توسط مردان سفیدپوست پنجاهساله خشمگینی که میخواهند کشور را دچار تفرقه کنند، به شکلی اشتباه استفاده میشود.»
این سخنان خشم جناح راست افراطی را برانگیخت. فعالان حزب تندروی «بریتِین فِرست» با در دست داشتن بنرهایی او را به «خیانت» متهم کردند.
در ورزشگاه ومبلی نیز، در جریان دیدار تیم ملی انگلیس مقابل ولز شعار «گری نویل آدم مزخرفیه» جایگزین شعارهایی شد که معمولاً علیه نخستوزیر کهیر استارمر سر داده میشود.
حتی در یکی از بازیهای تیم سالفورد سیتی، تیمی که نویل یکی از مالکان آن است، مسابقه به دلیل هجوم برخی هواداران به زمین متوقف شد.
به گفته استاد دانشگاه کارین تورنیه سول:«نویل نقطهی حساسی را لمس کرده است. پرچم بریتانیا به یک نماد سیاسی تبدیل شده، درست مانند آنچه در فرانسه رخ داده است: وطنپرستی امروز به صحنه نبردی ایدئولوژیک تبدیل شده است.»

این پدیده با ظهور جنبشهایی مانند اتحاد پادشاهی و کارزار «پرچمها را برافرازید» شدت گرفته؛ حرکتهایی که مردم را تشویق میکنند پرچم بریتانیا را در هر جایی به نمایش بگذارند.
نایجل فاراژ، چهره سرشناس جناح راست، نویل را متهم کرد که «از واقعیت جامعه جدا افتاده است». اما نویل با افتخار پاسخ داد:«من ۸۵ بار برای تیم ملی کشورم بازی کردهام. من کشورم را دوست دارم، اما باید از خود بپرسیم واقعاً معنی میهنپرستی چیست؟»
او همچنین یادآوری کرد که در شهر منچستر برای ۶۰۰ نفر شغل ایجاد کرده و در دوران همهگیری کرونا پزشکان و کادر درمان را در هتل خود اسکان داده است.
با این حال، برای تندروترین گروهها، گری نویل همچنان گناهکار است، گناهکار به این دلیل که جسارت کرده و در برابر این موج جدید ایستاده است.