از گلزنی برای منچستر خسته شده بودم!

به گزارش "ورزش سه"، این مهاجم افسانه‌ای ۴۰ ساله، اکنون فاش کرده است که با وجود حضور در اوج دوران بازی خود به عنوان مهاجم نوک (شماره ۹) زیر نظر سر الکس فرگوسن، از فوتبال لذت نمی‌برده است.

فرگوسن در طول ۱۳ سال درخشان حضور ستاره سابق انگلیس در این باشگاه، از رونی در پست‌های مختلفی استفاده می‌کرد، اما در فصل‌های 10-2009 و همچنین 12-2011 او را به عنوان یک مهاجم هدف محض به بازی گرفت.

او در برنامه «وین رونی شو» بی‌بی‌سی توضیح داد: «دو فصل به عنوان شماره ۹ بازی کردم، در هر دو فصل ۳۴ گل زدم اما خسته بودم از زمین خارج می‌شدم و لذت نمی‌بردم. من دوست داشتم فوتبال بازی کنم و در جریان بازی مشارکت داشته باشم. بله، گل می‌زدم و ما بازی‌ها را می‌بردیم، اما من می‌خواستم در ساختار بازی دخیل باشم.»

رونی در ادامه افزود که چقدر دشوار است که یک مهاجم مجبور باشد خود را در بازی دخیل نکند، اما در عین حال کاملاً تیزبین باشد و منتظر زمان مناسب برای ضربه زدن بماند. ارلینگ هالند به استاد صبر کردن و یافتن راه دروازه با کوچک‌ترین فرصت‌ها تبدیل شده است، اما رونی ترجیح می‌داد لمس توپ بیشتری داشته باشد و در روند بازی‌سازی مشارکت کند.

رونی گفت: «از سر الکس نخواستم که پستم را تغییر دهد. گلزنی و گاهی بازی در نوک خط حمله را دوست داشتم، اما این یک مهارت سخت برای یادگیری است؛ باید بسیار صبور باشید و یادگیری آن زمان می‌برد.»

او در مورد نیاز به انعطاف‌پذیری و سازگاری برای تیم اضافه کرد: «می‌توانستم یک بازی در نقشی متفاوت با برباتوف بازی کنم، سپس دوباره با توز تغییر می‌کردم.»

در طول فصل 10-2009، رونی ۲۵ گل در لیگ برتر، پنج گل در لیگ قهرمانان، دو گل در جام اتحادیه و یک گل در جام خیریه به ثمر رساند. اما او تنها شش پاس گل ثبت کرد، که نشان می‌دهد نقش او و مشارکتش در بازی‌های عمومی کاهش یافته بود. یونایتد در آن فصل جام اتحادیه را برد اما قهرمانی لیگ را به چلسی باخت.

در فصل 12-2011، رونی نیز ۳۴ گل به ثمر رساند که ۲۷ مورد آن در لیگ برتر بود؛ فصلی دلخراش برای منچستریونایتد که قهرمانی لیگ را در روز پایانی و بر اساس تفاضل گل به منچسترسیتی واگذار کرد. گل معروف آگوئرو در لحظات پایانی بازی سیتی مقابل کیو پی آر، یونایتد را به جایگاه دوم تنزل داد، در حالی که یونایتد بازی خود را با شکست دادن ساندرلند در خانه حریف به پایان رسانده بود.

شاید اگر کمک‌های رونی در این دو فصل منجر به قهرمانی در لیگ برتر می‌شد، او با علاقه بیشتری از آن دوران یاد می‌کرد.

رونی که بیش از یک دهه عنصر اصلی خط حمله یونایتد بود، بارها شرکای خط حمله خود را تغییر داد. رابین فن پرسی، دیمیتار برباتوف، لوئیس ساها و خاویر هرناندز همگی با رونی همکاری کردند، اما از میان همه آن‌ها، کارلوس توز مورد علاقه او بود.

او ادامه داد: «من واقعاً از بازی در کنار کارلوس توز لذت بردم. وقتی او را جذب کردیم، سر و صدای زیادی در روزنامه‌ها بود که می‌گفتند ما بیش از حد شبیه به هم هستیم و نمی‌توانیم کنار هم بازی کنیم، برای همین ما با خود می‌گفتیم به شما نشان خواهیم داد و ما مکمل یکدیگر بودیم.»

رونی و توز با تهاجمی بودن و سرسختی خود کابوسی برای دفاع حریفان بودند و در طول همکاری خود ۴۷ گل به ثمر رساندند. عملکرد او در کنار برباتوف نیز فوق‌العاده بود و در طول چهار سال حضور این بازیکن بلغاری در باشگاه، آن‌ها ۱۶۰ بار با هم گلزنی کردند، که از ۱۰۹ گلی که او با هرناندز مدیریت کرد، پیشی می‌گیرد.