
به گزارش "ورزش سه"، در فوتبال، برخی بازگشتها فراتر از تغییرات تاکتیکی هستند. برای والورده، بازگشت به خط میانی یعنی بازگشت به ذات خودش؛ جایی که آزادتر، مؤثرتر و بیشتر «والورده» است.
با مصدومیت شوامنی و بازگشت ترنت، ژابی آلونسو مجبور به تغییراتی در ترکیب شد. بهدلیل غیبت طولانی مدافعان کناری (ابتدا ترنت و سپس کارواخال)، آلونسو از والورده بهعنوان گزینهای قابل اعتماد در سمت راست دفاع استفاده کرد. توان بدنی بالا، نظم تاکتیکی و درک فضاییاش باعث شد بهخوبی با این نقش تطبیق یابد، هرچند همیشه یک هافبک بود که نقش مدافع را بازی میکرد.
از ۱۴ بازی این فصل، والورده در ۶ بازی دفاع راست بوده: دو بازی در لیگ قهرمانان و چهار بازی در لالیگا. این پست برایش ناآشنا نبود؛ فصل گذشته نیز در ۱۵ بازی از ۶۵ بازیاش زیر نظر آنچلوتی در همین پست بازی کرده بود. جالب اینکه دو گل از ۱۱ گل و چهار پاس گل از هشت پاس گلش از همین پست بودهاند.

با وجود همه اینها، «الهالکون(شاهین)» همیشه ترجیحش را برای بازی در خط میانی پنهان نکرده است. از آنجا میتواند موتور تیم باشد، تعادل ایجاد کند، هم دفاع کند و هم خلق موقعیت. دوندگی بیوقفهاش، درک لحظات بازی و تلاش بیپایانش او را به بازیکنی کامل تبدیل کرده است.
با این حال، پس از شکست در آنفیلد، والورده نظرش را درباره بازی در دفاع راست تعدیل کرد: «سعی میکنم از این پست لذت ببرم. همچنان یاد بگیرم و رشد کنم. درست است که امروز کمتر جلو رفتم و موقعیت خلق کردم، چون کمی در دفاع ترس داشتم. اما دارم لذت میبرم، خوشحالم، عملکرد خوبی دارم و ادامه خواهم داد.»
حالا، با مصدومیت شوامنی، والورده به جایی برمیگردد که هرگز واقعاً نمیخواست آن را ترک کند. ژابی آلونسو به این ترتیب، همهکارهترین هافبک خود را در منطقهای که میتواند بزرگترین تفاوت را ایجاد کند، دوباره به دست میآورد. این بازیکن اروگوئهای به ریشههای خود، به پستی که هویتش در آن شکل گرفته و جایی که بار دیگر قول میدهد قلب تپنده رئال مادرید باشد، بازمیگردد.