
به گزارش "ورزش سه"، بهنظر میرسید بسیاری پیشبینی کرده بودند که سفر روبرتو مانچینی به عربستان، سفری بدون بازگشت خواهد بود. میان هواداران ایتالیایی که احساس خیانت از سوی قهرمان یورو داشتند، حتی کسانی بودند که امیدوار بودند چنین شود. اکنون مسیر حرفهای مانچینی، سرمربی جدید السد قطر، ثابت کرده است که بدبینان حق داشتند: از زمانی که در سال ۲۰۲۳ نیمکت تیم ملی ایتالیا را رها کرد تا هدایت تیم ملی عربستان را برعهده بگیرد، دیگر هیچ باشگاه بزرگ اروپایی او را در فهرست خود قرار نداد.
در طول سال گذشته، پس از جداییاش از تیم ملی عربستان در اکتبر ۲۰۲۴، دهها نیمکت مهم در اروپا خالی شد، اما هیچ باشگاه معتبری سراغ سرمربی اهل جزی نیامد؛ مربیای که در کارنامهاش قهرمانی در سریآ، لیگ برتر انگلیس و یورو را دارد. در ایتالیا نیز در هفتههای اخیر چند فرصت بالقوه برای بازگشت وجود داشت، اما در برگامو، فلورانس، جنوا و تورین کسی به او اعتماد نکرد. این در حالی است که مانچینی تنها ۶۰ سال دارد؛ هفت سال جوانتر از گاسپرینی و شش سال جوانتر از اسپالتی، جانشینش در تیم ملی و سرمربی جدید یوونتوس.
در چرخش نیمکتهای سریآ، مانچینی تنها تماشاگر بود. باشگاه فیورنتینا که در آغاز قرن بیستویکم در آن مربیگری کرده بود، او را بررسی کرد اما پروندهاش را کنار گذاشت. جنوا به دلایل مالی و نیز بهدلیل پیشینه تاریخی او با رقیب سنتیاش، سامپدوریا، سراغش نرفت. آتالانتا ترجیح داد روی یک مربی جوان و فلسفهی خاص گاسپرینی تمرکز کند. حتی یوونتوس که زمانی پس از برکناری تیاگو موتا نام او را مدنظر داشت، در نهایت او را انتخاب نکرد؛ ابتدا تودور را آورد و پس از اخراج او نیز حامی مانچینی یعنی کریستیانو جونتولی دیگر در باشگاه حضور نداشت و با رفتن او، رؤیای مانچینی برای نشستن روی نیمکت یووه نیز از بین رفت.
فرصتی هم برای بازگشت از درِ فرعی اروپا وجود داشت؛ ناتینگهام فارست در هفتههای گذشته خواهان او بود، اما مانچینی با این تصور که به یوونتوس خواهد رفت، پیشنهاد را رد کرد، تصوری که اشتباه از آب درآمد. همچنین مسیر بازگشتش به تیم ملی ایتالیا نیز بسته ماند؛ او مایل بود پس از برکناری اسپالتی بازگردد، اما رئیس فدراسیون، گابریله گراوینا، قاطعانه مخالفت کرد.

در نهایت، مانچینی بار دیگر به خلیج فارس بازمیگردد؛ نه به عنوان مربی تیم ملی، بلکه در قامت سرمربی باشگاهی. او از سال ۲۰۱۸ و پایان حضورش در زنیت سنپترزبورگ روسیه، در سطح باشگاهی فعالیت نکرده بود. این بار مقصدش السد قطر است؛ تیمی ثروتمند با مجموعهای از جامها.
قراردادش تا سال ۲۰۲۶ به ارزش ۴.۵ میلیون یورو خالص در سال است و امکان تمدید تا ۲۰۲۸ وجود دارد، رقمی کمتر از نیمی از دستمزد استفانو پیولی در النصر. اما آنچه این پیشنهاد را برای مانچینی جذاب کرده، مالکیت باشگاه توسط خاندان آلثانی، همان خانوادهای است که کنترل پاریسنژرمن را در دست دارد. او این همکاری را پلی میداند که شاید در آینده، دوباره او را به فوتبال اروپا بازگرداند.
اولین حضور مانچینی روی نیمکت السد برای ۲۴ نوامبر برنامهریزی شده؛ دیداری حساس در لیگ قهرمانان آسیا برابر الوحده امارات. او حالا دیگر نه در سنسیرو یا ومبلی، بلکه در استادیومهای مدرن دوحه به میدان خواهد رفت، در جستوجوی احیای جایگاه خود بهعنوان مربی پیروز و ثابتکردن اینکه هنوز همان مانچینیِ جاهطلب و پرشور است؛ همان مردی که روزی در کنار جیانلوکا ویالی با پیراهن سامپدوریا قهرمانی در سریآ و قهرمانی اروپا را جشن میگرفت.