گلر عجیب لیگ برتر: دیر رسیدم اما نخواهم رفت

به گزارش "ورزش سه"، در هفته‌های اخیر عملکرد خوب فرزاد طیبی‌پور دروازه‌بان تیم فوتبال ملوان بندرانزلی، توجه بسیاری را جلب کرده است. مخصوصا که در آبان ماه، او با دو کلین شیت لیگ برتری در صدر جدول برترین گلرها قرار گرفت و در جام حذفی نیز با درخشش در ضیافت پنالتی‌ها، تیمش را راهی مرحله یک هشتم نهایی کرد.

همه این اتفاقات در حالی رخ داده که او اولین سال حضورش در لیگ برتر را تجربه می‌کند. به همین بهانه خبرنگار ما به سراغ این بازیکن رفت و گفت‌وگویی با او انجام داد که در آن، فرزاد از مسیر فوتبالی‌اش، سختی‌های حرفه‌ای شدن و حس حضور در لیگ برتر گفت. مشروح این مصاحبه را در ادامه بخوانید:

* ظاهرا از ۲۳ سالگی وارد فوتبال حرفه‌ای شدی، درست است؟  
در واقع فوتبال من از رده‌های پایه‌ی فولاد خوزستان و استقلال اهواز آغاز شد. دو سال در خدمت تیم بزرگسالان فولاد با آقایان اسکوچیچ و سعداوی بودم، اما فرصت بازی رسمی پیدا نکردم. در آن زمان آقای طالب‌لو گلر اصلی بود و سال بعد هم مهرداد طهماسبی. از سطح تیم‌های پایه رشد کردم و به مرور مسیر حرفه‌ای را پیش گرفتم.

* در 29 سالگی به لیگ برتر رسیدی. چرا مسیر برایت دیر شروع شد؟
صعود از رده‌های پایین واقعا سخت است. معمولا یا باید تیم خودت به لیگ بالاتر برود یا مربی‌ای تو را ببیند و اعتماد کند. این شرایط سال‌ها برای من فراهم نبود تا اینکه امسال آقای زارع پیشنهاد همکاری داد و با افتخار به باشگاه ملوان پیوستم.

* پیش از ملوان، پیشنهادهای دیگری هم داشتید؟  
بله، چند پیشنهاد دیگر هم بود؛ اما ملوان از نظر فرهنگی، هواداری و فضای تیمی کاملا مورد تأیید و علاقه‌ام بود. برای همین تصمیم گرفتم این تیم را انتخاب کنم.

* حس اولین حضورت در لیگ برتر چطور بود؟  
واقعا حس فوق‌العاده‌ای بود. سال‌ها برای تجربه‌ی آن لحظه تلاش کرده بودم و خدا را شکر شرایطم امسال به بهترین شکل پیش رفت. همکاری و همدلی بازیکنان و کادر فنی نقش زیادی در این عملکرد داشت.

* درباره صدرنشینی در جدول کلین‌شیت‌ها صحبت کنیم. الان اسم تو بالاتر از گلرهایی چون بیرانوند دیده می‌شود. احساس غرور داری؟  
نه، هنوز ابتدای راه است. ما کاری نکرده‌ایم که به آن مغرور شویم. در پایان فصل عملکرد واقعی همه مشخص می‌شود. ضمن اینکه کلین‌شیت فقط به گلر مربوط نیست؛ از مهاجم تا مدافع همه در دفاع تیمی مؤثرند.

* امسال جانشین حبیب فرعباسی شدی که به استقلال رفت. آیا رسیدن به تیم‌های بزرگ‌تر مانند استقلال یا پرسپولیس را برای خودت متصور هستی؟  
چرا که نه؟ اما فعلا با باشگاه ملوان قرارداد دارم و تمام تمرکزم روی موفقیت تیم فعلی است. آینده را نمی‌توان پیش‌بینی کرد، ولی دور از دسترس هم نیست.

* در بازی با پرسپولیس کلین‌شیت کردی. با اینکه در آن بازی تحت فشار زیادی بودی. 
بازی مقابل پرسپولیس همیشه دشوار است، چون یکی از تیم‌های بزرگ و آماده‌ی ایران است. آن روز برای من یکی از بازی‌های خوب بود و توانستیم با تمرکز دفاعی بالا نتیجه بگیریم. البته تیم ما هم چند ضدحمله‌ی جدی داشت و حتی فرصت برد داشتیم اما این اتفاق نیفتاد. در کل ساختار دفاعی تیم ما از همان مهاجم نوک گرفته تا دفاع آخر خیلی خوب است.

* مهم‌ترین رقیب خودت در جدول گلرها را چه کسی می‌دانی؟  
همه دروازه‌بان‌ها خوب و حرفه‌ای‌اند، اما شخصا سبک بازی حامد لک را خیلی می‌پسندم. از نظر فنی یک رقیب جدی و قابل احترام است.

* درباره پنالتی گرفتن‌هایت از آلومینیوم هم بگو. اتفاقی بود؟
بازی برابر آلومینیوم سخت بود. تیم جوان و دونده‌ای دارند. ما یک هفته کامل روی ضربات پنالتی تمرین کرده بودیم و با آنالیز دقیق توانستیم شرایط را کنترل کنیم. دو پنالتی را مهار کردم که حاصل کار تیمی و تمرینات بود. به هیچ عنوان هیچ‌کدام شانسی نبود؛ تا لحظه آخر منتظر حرکت مهاجم می‌ماندم و براساس داده‌هایی که از استایل ایستادن او می‌گرفتم، تصمیم نهایی را می‌گرفتم.

* تا قبل از حضور در لیگ برتر، طرفدار چه تیمی بودی؟  
من بازیکن ملوان هستم و این تیم را واقعا دوست دارم. منتها یک حقیقت هم این است که از کودکی در فولاد رشد کردم و علاقه‌ زیادی به فولاد خوزستان داشتم. هوادار استقلال یا پرسپولیس نیستم.

* فکر می‌کنی ملوان امسال هم به فینال جام حذفی برسد یا حتی قهرمان شود؟  
بله، چرا که نه. ملوان سه عنوان قهرمانی جام حذفی دارد و یکی از تیم‌های افتخارآفرین این رقابت‌هاست. امیدوارم امسال بتوانیم دل هواداران را شاد کنیم. مسیر سختی است، اما با تلاش همه بازیکنان و کادر فنی غیرممکن نیست.

* با اینکه اولین تجربه لیگ برتر را سپری می‌کنی، به‌نظر می‌رسد آرام و بدون استرس هستی.
بله، بسیاری از مربیانم همین را می‌گویند. معمولا خیلی آرام و ریلکس درون دروازه هستم. شاید کمی عجیب باشد، اما این آرامش به من کمک کرده تا تمرکز بیشتری داشته باشم. هرچند همیشه مربیان به من می‌گویند اینطور خوب نیست و باید کمی استرس داشته باشی.

* صحبت پایانی.
فقط می‌خواهم از آقای مازیار زارع و باشگاه ملوان تشکر کنم. واقعا مسیر حرفه‌ای شدن برایم حدود ده سال سخت بود و کسی ما را نمی‌دید، اما ایشان به من اعتماد کرد و فرصت بازی داد. از همه اعضای باشگاه بابت حمایتشان ممنونم.