
به گزارش "ورزش سه"، مسلم است که روند فولاد در این فصل راضی کننده نیست. باشگاهی که در اولین فصل همکاری با یحیی در رتبه چهارم لیگ ایستاد و امسال با آرزوهای بزرگتر وارد رقابت شد اما اوضاع آنطور که خود یحیی هم میخواست پیش نرفت. این افت برای کادرفنی ای که یکی از پرافتخارترین سرمربیان تاریخ را بالای سر خود دارد حتما ناراحت کننده تر هم هست، اما التهاب ناگهانی هم کمکی به فولاد نمیکند چون با اطمینان میشود گفت انتخاب بهتری موجود نیست.
در چنین شرایطی، به نظر میرسد هوادارانی که هفتهها خواستار تشکیل ترکیب گرشاسبی و گلمحمدی بودند، باید تا رسیدن زمان وعدههای آنها یعنی تقویت تیم در نیم فصل منتظر بمانند. بدون شک با توجه به رتبه کنونی فولاد، اعتراض حق هواداران است اما باید گفت اگر قرار است این زوج مدیریتی ـ فنی فرصت کار پیدا کنند، طبیعتاً باید زمان کافی هم داده شود، نه اینکه هر شکست یا تساوی، به مثابه یک بحران تمامعیار تلقی شود.
از سوی دیگر، چه گرشاسبی و چه گلمحمدی از روز اول حرفهای مشخصی زده بودند. گرشاسبی شفاف گفت: در نیمفصل تیم را تقویت میکنیم. گلمحمدی هم بارها تأکید کرده بود که «با همین مجموعه باید جلو برویم و بعد درباره نقلوانتقالات تصمیم بگیریم».
البته که این عدم جذب مهرههای باکیفیت صحبت امروز نیست، یحیی گلمحمدی پیش از شروع فصل نیز گفته بود تیمش به اندازه کافی تقویت نشده؛ نه پنهان کرد و نه بعداً آن را انکار کرد. او در مصاحبه قبل از بازی تدارکاتی با خیبر گفت که «فولاد نمیتواند با برخی تیمهای ثروتمند رقابت کند». حالا اگر همان حرفها نادیده گرفته میشود، طبیعی است انتظارات هواداران بر مبنای احساسی شکل گیرد. گلمحمدی با شش قهرمانی، کارنامهای دارد که ثابت کرده در بلندمدت نتیجه میگیرد.

خودِ او در بازی اخیر گفت: «هر تیمی به مشکل میخورد، اما مطمئنم درست میشود.» و واقعیت این است که فصل قبل نیز چنین مقطعی را پشت سر گذاشت و فولاد از اواسط نیم فصل اول اوج گرفت و در نهایت چهارم شد. امسال هم هنوز فاصلهای با تغییر مسیر وجود ندارد؛ تیم از نظر تاکتیکی در شرایط خوبی قرار دارد، از نظر تمرکز در لحظات پایانی و ضربات آخر مشکل دارد؛ مشکلی که قابل اصلاح است.
شاید یکی از دلایل التهاب فعلی این باشد که یحیی برخلاف بسیاری از مربیان، اهل جاروجنجال نیست. نه مصاحبه تند میکند، نه حاشیه درست میکند. او در این روزها عملاً فقط مانده با تیمش؛ در حالی که بیرون از زمین حمایت چندانی جز از سوی بازیکنان نمیبیند. اما این را هم نباید فراموش کرد که امروز فولاد نه در میانه جدول، بلکه شاید در میان مدعیان بود. فوتبال گاهی ظلم خودش را دارد؛ تیمی که خوب بازی میکند لزوماً زود پاداش نمیگیرد. مسیر فولاد هنوز بسته نشده و حتی قبل از نیمفصل میتواند چهره متفاوتی پیدا کند؛ چه با اصلاح جزئیات فنی، چه با تقویت اساسی در نقلوانتقالات.