
به گزارش "ورزش سه"، دیدار تراکتور و پرسپولیس در مرحله یکشانزدهم نهایی جام حذفی، بیشتر شبیه فینال بود تا یک بازی زودهنگام. دو تیمی که تقابلشان طی سالهای اخیر از مرز رقابت معمول گذشته و به نبردی حیثیتی و کریدار تبدیل شده است. با این حال قرعه بیرحم بود؛ یکی باید خیلی زود با جام خداحافظی میکرد و در نهایت این پرسپولیس بود که کنار رفت.
اما این بازی سوژههای فراوانی داشت که فارغ از بحثها و کریهای بین هواداران دو تیم، تقابلهای رقابتگونه بین بازیکنان دو تیم در داخل زمین بود. یکی از این رقابتها بین دو مدعی پیراهن شماره یک تیم ملی بود: پیام نیازمند و علیرضا بیرانوند.
در شرایطی که بعد از جدایی علیرضا بیرانوند از پرسپولیس و حضور او در تراکتور، حمله به جایگاه او در تیم ملی و دستیابی به پیراهن شماره یک تیم ملی، به سوژه اصلی بین هواداران فوتبالی و رسانهها تبدیل شده، پیام نیازمند با حضور در پرسپولیس به این رقابت قوت بخشید.

نیازمند البته طی دیدارهای این فصل با نمایش درخشان خود و واکنشهای دیدنی، توانسته بیش از همیشه خود را مدعی شماره یک پیراهن تیم ملی در جام جهانی ببیند. این یکی از دلایلی بود که بازی دو تیم تراکتور و پرسپولیس در این مرحله را هیجانانگیزتر میکرد و همه در انتظار رقابت شماره یکهای دو تیم بودند.
نیازمند طبق انتظار با توجه به میزبانی حریف و اتمسفر روی سکوها، بیش از همیشه مورد هدف قرار گرفت؛ چه از سوی تماشاگران و چه البته از سوی مهاجمان حریف. با این حال او از همان دقایق ابتدایی با دو سوپرواکنش، پیام روشنی داد: پرسپولیس قرار نیست راحت تسلیم شود.


در سوی مقابل اما پرسپولیس توان حمله قدرتمند و سنجیدن علیرضا بیرانوند را نداشت. تنها موقعیت جدی این تیم نیز البته تبدیل به گل شد تا در نهایت همه چیز در ضربات پنالتی مشخص شود. این در حالی بود که تا پیش از ضربات پنالتی به جز پوشش فضای پشت مدافعان توسط پیام نیازمند که با چند خروج موفق از سوی او همراه بود، گلر شماره یک سرخها چه در مصافهای تک به تک و چه ضربات حریف توانسته بود تیمش را در بازی نگه دارد و اوج آن در ضربه ایستگاهی دانیال اسماعیلی فر در وقتهای اضافه بود که به زیبایی توسط او دفع شد.
ضربات پنالتی از راه رسید و اکنون بزرگترین جایی بود که عیار دو دروازهبان مشخص شود. بیرانوند کار را سختتر شروع کرد و با به تیرک خوردن پنالتی حسین زاده، او از همان ابتدا با فشار گرفتن پنالتی حریف این مصاف را دنبال کرد. پیام نیازمند با مهار پنالتی دانیال اسماعیلیفر کار را برای بیرانوند سختتر هم کرد.

اما همه چیز متفاوت شد؛ گرفتن پنالتی باکیچ توسط بیرانوند و در ادامه برخورد پنالتی مرتضی پورعلی گنجی به پاشنه تیرک عمودی همه چیز را بین شماره یکهای دو تیم برابر کرد.
فشار به بالاترین حد خود رسید و اینبار پیام نیازمند بود که پنالتی فرشاد فرجی را به زیبایی دفع کرد تا بیرانوند مجبور به مهار دیگری برای نجات تیمش شود. اتفاقی که آن را تقریبا به همان شکل و با مهار پنالتی محمد عمری شکل داد. پنالتیهای دو تیم در مرحله اول به ضربات دو گلر هم رسید؛ اتفاقا هر دو گلر هم به شکلی مشابه توانستند حریف خود را تسلیم کنند تا همچنان کار مساوی پیش برود.
در نهایت ضربه پایانی؛ امیرحسین حسین زاده که بار قبل نتوانسته بود پیام نیازمند را تسلیم کند، در ضربه دوم خود برخلاف تشخیص شماره یک پرسپولیس توپش را به گل تبدیل کرد و در سمت مقابل این کنعانی زادگان بود که نتوانست از پس بیرانوند بربیاید و اینبار گلر باتجربه سرخهای تبریزی، دست او را خواند و ضربهاش را مهار کرد.
پیام نیازمند که با مهار چندین موقعیت سخت حریف در جریان بازی و در ادامه مهار دو پنالتی (دانیال اسماعیلی فر و فرشاد فرجی) تیمش را در موقعیت عبور از این مرحله قرار داده بود، در نهایت اما دست سرنوشت با او یار نبود. جایی که با مهار موقعیتهای دشوار و دو پنالتی، سهم بزرگی در زنده ماندن تیمش داشت، در پایان با واقعیتی تلخ روبهرو شد؛ شبی که ثابت کرد در فوتبال، حتی وقتی همه کارها را درست انجام میدهی، باز هم ممکن است بازنده باشی.