
به گزارش “ورزش سه”، در حالی که کمتر از پنج ماه از آغاز فصل بیست و پنجم لیگ برتر ایران میگذرد، تیم فوتبال تراکتور به ۴۸ ساعت پایانی نیم فصل اول رسیده و البته رکوردی خاص را هم در اختیار دارد. این تیم در فصل جاری ۱۴ بازی لیگ برتر، ۶ دیدار لیگ نخبگان، یک مسابقه جام حذفی و یک بازی سوپرجام را پشت سر گذاشته تا با ۲۲ بازی در ۱۴۰ روز به استقلال دیدار با ملوان برود.
البته نکته مهم این است که در این بین لیگ برتر حدود ۲۵ روز به خاطر بازیهای تیم ملی تعطیل بوده تا تقریبا این ۲۲ بازی در پیک چهار ماهه مسابقات به انجام برسد. تقریبا آنها هر ۵.۵ روز یک بازی انجام دادهاند که در سطح فوتبال ایران رکورد محسوب میشود.
در این بین نکته مهم این است که برخلاف فصل گذشته اسکوچیچ سعی کرده تا با ایجاد تغییرات، ترکیب تیمش را به صورت چرخشی بچیند و تا حد امکان از وارد کردن فشار به بازیکنان اجتناب کند اما همچنان تراکتور تیمی ۱۶ نفره محسوب میشود که سایرین از ورود به ترکیب اصلی دور هستند.
این بازیکنان تقریبا نفرات اصلی و مدنظر اسکوچیچ هستند:
۱- علیرضا بیرانوند، ۲- شجاع خلیلزاده، ۳- الکس سدلار، ۴- دانیال اسماعیلیفر، ۵- محمد نادری، ۶- صادق محرمی، ۷- ایگور پوستونسکی، ۸- اودیل خامروبکف، ۹- تیبور هلیلوویچ، ۱۰- مهدی هاشمنژاد، ۱۱- مهدی ترابی، ۱۲- رجی لوژکیا، ۱۳- امیرحسین حسینزاده، ۱۴- دوماگوی دروژدک، ۱۵- تومیسلاو اشتراکالی و ۱۶- مسعود زائرکاظمینی.

در این ترکیب جایی برای بازیکنانی نظیر مهرداد محمدی و فرشاد فرجی وجود ندارد و نفراتی چون مسعود زائر و صادق محرمی و رجی لوژکیا هم اغلب بازیکن ذخیره بودهاند که لوژکیا چند بازی در ترکیب اصلی هم حضور داشته است.
البته شاید برای اسکوچیچ دشوار باشد که در این بازیهای پرفشار ریسک تغییرات پرشمار در ترکیب را به جان بخرد چرا که تیم او تحت فشار دائمی مسابقاتی قرار داشته که باید از آنها برنده بیرون میآمد.
شاید اگر در لیگ حاشیه امنیتی برای این تیم وجود داشت، او میتوانست به بازیکنان اصلی خود استراحت هم بدهد اما تقریبا هیچ استراحتی در کار نبوده است. اغلب تغییرات به علت مصدومیت یا محرومیت بوده و اسکو تنها گاها در ترکیب تیمش هاشمنژاد و لوژکیا و اشتراکالی و دروژدک را به صورت فنی تغییر داده است.
در نهایت ۱۵۰ روز پس از آغاز فصل، به نظر میرسد بازیکنان تراکتور بیش از سایر تیمها به استراحت احتیاج دارند و شاید این روند در جمع قرمزها طولانیتر از سایر تیمها باشد و دراگان تیمش را بیشتر به مرخصی بفرستد.
موضوع فشار بدنی در چندین بازی تیم تراکتور به چشم آمده و به نظر میرسد خستگی عامل فراموششده در نتایج این تیم مقابل تیمهای لیگ برتری است. جایی که به خصوص بعد از گره خوردن بازیها، آنها به سختی میتوانند استقامت حفظ ریتم مسابقه تا آخرین لحظه را داشته باشند.
البته این چیزی نیست که تا پایان فصل به انتها برسد. تراکتور در نیم فصل دوم دستکم ۱۵ بازی در لیگ، یک دیدار در جام حذفی و ۴ مسابقه در آسیا خواهد داشت. در صورت صعود، این تعداد از ۲۰ به ۲۶ دیدار هم برسد.
پس شاید تراکتور برای رقابت در کورس قهرمانی به نیروهای جدیدی نیاز داشته باشد و البته بازیکنانی که خوب استراحت و ریکاوری کنند و آماده بهمن، اسفند، فروردین و اردیبهشت دشوار شوند. جایی که در دوره ۱۰۰ روزه سرنوشت سه جام مهم برای تراکتور تعیین خواهد شد.