
به گزارش "ورزش سه"، فوتبال اسپانیا اکنون به عنوان قدرت مسلط جهان در هر دو بخش شناخته میشود و هر دو تیم ملی از سال ۲۰۲۶ را در صدر رتبهبندی آغاز خواهند کرد. این موفقیت، که تا چندی پیش غیرقابل تصور به نظر میرسید، نشاندهنده دوران طلایی واقعی فوتبال اسپانیا است.
در قرن بیستم، اسپانیا در رده بزرگسالان تنها یک قهرمانی یورو مردان را جشن گرفته بود، اما در قرن بیستویکم دستاوردهای خیرهکنندهای کسب کرد. بهویژه در سه سال اخیر: قهرمانی جام جهانی زنان، یورو مردان و سه عنوان لیگ ملتهای اروپا، حسرت جهانیان را برانگیخته است.

این عناوین، نسل طلایی ۲۰۰۸-۲۰۱۲ (با سهگانه یورو-جام جهانی-یورو) را که تنها در بخش مردان میدرخشید، پشت سر گذاشته است. در آن زمان، وقتی ایکر کاسیاس جام جهانی ۲۰۱۰ را در ژوهانسبورگ بالا برد، تیم زنان رتبه ۲۰ جهان بود، هرگز به جام جهانی صعود نکرده بود و تنها یک نیمهنهایی یورو را تجربه کرده بود.
تحول بزرگ در سال ۲۰۲۳ با قهرمانی جام جهانی زنان رخ داد. اکنون این تیم مرجع ورزش اسپانیا است؛ رکورد ۵۵۸۴۳ تماشاگر در ورزشگاه متروپولیتانو برای فینال لیگ ملتها گواه آن است.
الکسیا پوتیاس، که تمام این تحول را تجربه کرده، میگوید: «برخی از ما ۱۳ سال است که در تیم ملی بازی میکنیم و هرگز چنین چیزی را تصور نمیکردیم. این نشاندهنده تأثیر ما بر فوتبال زنان اسپانیا است.» تعداد مجوزهای فوتبال زنان از ۳۹ هزار در زمان اولین بازی او با لاروخا به نزدیک ۱۱۰ هزار رسیده است.
در بخش مردان نیز شباهتهایی با نسل اینیستا، کاسیاس و ژاوی دیده میشود. قهرمانی یورو و لیگ ملتهای ۲۰۲۴، صعود بینقص به جام جهانی و رکورد ۳۱ بازی بدون شکست (بیشتر از تیم دلبوسکه) نوید دومین ستاره را میدهد.
رافائل لوزان، رئیس فدراسیون، با افتخار میگوید: «با تمام تواضع، بهترین تیم جهان هستیم. تیم ملی نه تنها با بهترینها رقابت میکند، بلکه همه هواداران کشور را متحد و امیدوار میسازد.»

تصمیمات کلیدی او شامل تمدید قرارداد لوئیس دلا فوئنته (که تمام ردههای پایه را تجربه کرده) و استخدام سونیا برمودز برای تیم زنان بوده تا بهترین منابع در اختیار بازیکنان قرار گیرد.
جهان در حال بررسی راز این سلطه است: سیستمهای آموزشی، همکاری باشگاهها و فدراسیونهای منطقهای، مربیان باکیفیت و آکادمیهای پر از استعداد. سال ۲۰۲۶ فرصتی برای تثبیت این برتری نادر خواهد بود، زیرا ماندن در قله دشوارتر از رسیدن به آن است.
این سلطه در جوایز فردی نیز مشهود است. آیتانا بونماتی سومین توپ طلای پیاپی خود را برد؛ رکوردی بیسابقه در تاریخ فوتبال زنان. الکسیا پوتیاس پیشتر دو بار این عنوان را کسب کرده بود و بازیکنانی چون ماریونا کالدنتی، سلما پارالوئلو، کاتا کول و ویکی لوپز (برنده جایزه کوپا) نیز در سطح جهانی درخشیدهاند. در بخش مردان، لامین یامال دو بار جایزه کوپا را برد و امسال دوم شد، در حالی که رودری در ۲۰۲۴ توپ طلای مطلق را فتح کرد؛ اولین اسپانیایی پس از لوئیس سوارز در ۱۹۶۰. حتی نسل طلایی ۲۰۱۰ نیز به این افتخار نرسید.
اسپانیا اکنون نماد عصر طلایی واقعی فوتبال است: ترکیبی بینظیر از موفقیت جمعی و فردی در هر دو جنسیت.
