سید عیسی ناصری، همان مدافع وسطی است که بیهیاهو و استوار، به ستون دفاعی تیم ملی والیبال ایران تبدیل شده است.
او نه بهدنبال نمایشهای اغراقآمیز است و نه ژستهای خاص برایش اهمیتی دارد.
تمام شادی او، در همان لحظهای خلاصه میشود که توپ مهاجم حریف را در اوج مسیر خود متوقف میکند.
بازیکنی که هر امتیاز دفاعیاش، امیدی تازه برای نسل آینده والیبال ایران است.
او بلند میپرد، آرام و بیصدا؛ همچون دیواری زنده که راه نفوذ را میبندد.
همه چیز تازه آغاز شده است…
برای سید عیسی ناصری، هنوز ارتفاع کافی نیست. 🏐🇮🇷