عباس رضوی: زلاتان در دسته ٥ سوئد ساخته شد!

 رضوی در گفتگوی اختصاصی با "ورزش سه"، درباره این بازی می گوید: این بازی در ورزشگاهی برگزار شد که به  تازگی در سوئد ساخته شده. این ورزشگاه با گنجایش ٥٠ هزار تماشاگر دارای سقف است که وقتی باران می بارد به بازی و زمین آسیبی نرسد. إیرانی ها ٢٣ هزار بلیت را پیش خرید کرده و ورزشگاه را پر کرده بودند.سوئدی ها هم لا به لأی إیرانی ها بودند. بوی عشق، دوستی و مهر را می شد در این بازی حس کرد. دو تیم هرگز مقابل هم نبودند، بلکه با هم بودند. بسیاری از تماشاگران هم نیمی از صورت خود را به رنگ پرچم ایران و نیمی دیگر را به رنگ پرچم سوئد در آوردند تا به زیبایی های این بازی واقعا دوستانه فزونی ببخشند.
رضوی در ادامه می گوید: ایران بازی را باخت اما غم زده باخت. من در کلیدر تصاویری دیدم که متاثر شدم. انگار برأی بازیکنان ایران چیزی تمام شده بود. همین موضوع روی بازی شان هم تأثیر داشت. بازیکنان آن شور بازی با شیلی را نداشتند. این بازی بزرگ هم آنها را به هیجان نمی آورد. هر چند که مردم، چه سوئدی و چه إیرانی آنها را تشویق می کردند. بازیکنان ایران البته تلاششان را انجام دادند اما آنها یک غم بزرگ را با خود حمل می کردند. غمی که به نظر جدایی کی روش بود.
اولین سرمربی استقلال بعد از پیروزی انقلاب در ادامه از بازی هم صحبت می کند: دو تیم از نظر تجربه، فیزیک و تکنیک با یکدیگر تفاوت داشتند. آمادگی بدنی سوئدی ها بهتر بود اما اینها باعث نشد تا مردم ایران را تشویق نکنند. یک سوئدی به من می گفت که از بأخت ایران متاثر شده. او هم می خواست تیمش ببرد و هم نمی خواست. حتی پلیس سوئد می گفت برأی اولین بار حتی یک درگیری در ورزشگاه پیش نیامده. آن هم اینجا که بازیهای نه چندان حساس باشگاهی اش سرشار از درگیری است. برای من حضور إیرانی ها خیلی جالب بود. زن، بچه و حتی مردهایی که هرگز به ورزشگاه نیامده بودند به ورزشگاه آمدند و ایران را تشویق کردند. آنها محیط را پاک و قشنگ کرده بودند و این اتمسفری بود که در ورزشگاه وجود داشت و برای من از همه چیز مهمتر بود.
رضوی از نکات فنی بازی هم می گوید: قبل از بازی در تلویزیون سوئد صحبت می کردم و همان جا گفتم که زلاتان از سمت چپ سوئد أضافه می شود. دیدید که روی گل اول سوئد او از سمت چپ وارد هجده قدم شد و ضربه نهایی را زد. ایران در کل خوب بود اما کناره های زمینش آسیب پذیر بود و البته افسردگی و غم هم در چهره و ساق بازیکنان این تیم به چشم می خورد.
سرمربی سابق واشاش مجارستان درباره زلاتان ابراهیمویچ و مراحل کشفش صحبتهای جالبی انجام می دهد: زلاتان اعجوبه است. وقتی بالا می پدر شبیه غولی است که کسی جرأت درگیری با او را ندارد. او را از دسته ٥ سوئد ساختند. در تیم جوانان بازی می کرد و فوتبال آکادمیک را می آموخت. استعدادیاب های مالمو او را کشف کردند و به دسته اول و تیم اصلی آوردند. این نقطه شروع این مهاجم طراز اول بود. سپس آرسنال به او پیشنهاد داد اما نپذیرفت و به آژاکس رفت. بعدها هم پیراهن بزرگترین باشگاههای اروپا را پوشید. الان زلاتان با ٣٣ سال سن یک مهره با ارزش برای تیم ملی سوئد به شمار می رود. سبک بازی اش خاص است، شوت می زند و گردن کلفت است. در باکس هرگز توپ را از دست نمی دهد. ظهور چنین بازیکنی نتیجه وجود آکادمی هایی مجهز است. آکادمی هایی که در فوتبال ایران وجود ندارند و به همین دلیل چرخه بازیکن سازی متوقف شده است. یک بازیکن جوان هم که رشد می کند، ٤ باشگاه سراغش می آیند و پیشنهادهای میلیاردی می دهند. آنوقت بازیکنی که دوچرخه هم سوار نمی شد ، پورشه سوار می شود و البته از نظر ذهنی، شخصیتی و خانوادگی به هم می ریزد.
رضوی درباره احتمال جدایی کی روش می گوید: اگر قرار است یک کادر جدید بیاید و ٨٠ درصد تیم را تغییر بدهد، در آستانه مقدماتی جام جهانی اتفاق جالبی نیست. کی روش بنایی را چیده، پس بگذاریم این بِنا را به سرانجام برساند. کی روش به فوتبال ایران نظم داده. باور کنید گرم کردن بازیکنان ایران منظم تَر از سوئدی ها بود و من این را در تلویزیون سوئد گفتم. کی روش به فوتبال ایران شخصیت داده ، جلوی بازیکن سالاری را گرفته و به تیم ملی نظم هم داده است. البته او اشتباه هایی هم داشته اما به نظر من باید بماند و از تجربیاتش استفاده کنیم. مثلا با حضور او کلاس های مربیگری برگزار کنیم، از او بخواهیم مربیان را آموزش بدهد و البته به کار تیمهای نوجوانان، جوانان و المپیک هم نظارت کند. وقتی اینها را از کی روش نمی خواهیم نباید او را مقصر قلمداد کنیم و با یک شکست شمشیر را از رو برایش ببندیم.
رضوی در پایان درباره اریک هامرن، سرمربی تیم ملی سوئد هم صحبت می کند: با هامرن آشنا هستم. در جلسات کمیته مربیان فوتبال سوئد که عضو هستم او را می بینم. مربی خوشفکری است که با سوئد نتایج خوبی کسب کرده است. من در لیگ سوئد مربیگری کرده ام و اکثر سوئدی ها را می شناسم. مثلا کی اسیبری سه سال دستیار من در لیگ برتر سوئد بود اما حالا همه کاره شده و دیپلم مربیان را صادر می کند.