تقوی: دلم برای استقلال و منصوریان سوخت

به گزارش "ورزش سه"، محمد تقوی ستاره سال های نه چندان دور استقلال و تیم ملی بعد از نزدیک به دو دهه دوری از فوتبال ایران از انگلیس بازگشت تا برای دریافت آخرین پرولایسنس مربیگری FA اتحادیه فوتبال انگلیس کار عملی در یک باشگاه حرفه ای داشته باشد. بازگشتی که توام شد با قبول پست مدیریت فنی باشگاه پدیده مشهد تا تقوی دوباره با جو حاکم بر فوتبال ایران آشنا شود. بعد از بازی شب گذشته برابر استقلال و برد شیرین پدیده فرصتی دست داد تا با این چهره محجوب سابق آبی های پایتخت گپی داشته باشیم جایی که او نه تنها خوشحال نبود بلکه از شرایط حاکم بر استقلال و طرفداران ناراحت هم بود.

پسرم مصدوم شده باید برگردم انگلیس
با توجه به اتفاقی که برای پسر کوچکم در آکادمی فوتبال رخ داده و باعث شده تا رباط پای او دچار کشیدگی شود از فرصت تعطیلات لیگ نهایت بهره را بردم و به انگلیس برگشتم تا به مدت یک هفته تا 10 روز کمی به وضعیت پسرم همچنین کارهای شخصی ام رسیدگی کنم و بعد از این مدت دوباره برمی گردم تا کنار پدیده باشم.

از شکست استقلال من بیشتر ناراحت شدم
شاید گفتن این واقعیت خوب نباشد آن هم با سمتی که من در پدیده دارم اما واقعیت این است که به هیچ عنوان از برد 2-0 مقابل استقلال خوشحال نشدم چون فکر می کردم همان نتیجه 1-0 بهتر بود چون 2-0 باختن آن هم در آزادی و در مقابل دیدگان طرفداران اصلا در شان تیم بزرگی همچون استقلال نیست آن هم با این تیمی که دور هم جمع شده است. واقعا دلم برای استقلال، طرفداران و حتی علیرضا منصوریان با آن جوی که برایش رقم خورد، سوخت.

قاضی و مهربان می دانستند باید چگونه بازی کنند
ما می دانستیم از این بازی چه می خواهیم. حتی خوب یادم هست هم به قاضی هم به مهربان در طول تمرینات با آقای مهاجری چه چیزهایی را گوشزد کرده بودیم این که چطور حرکت کنند و کجا قرار بگیرند تا بهترین نتیجه برای پدیده حاصل شود که دیدید هر دو نفر توانستند زهر خود را در زمین بریزند به خصوص محمد قاضی که برای نمایش خوب او برابر استقلال واقعا خوشحالم.

از کیفیت پدیده راضی نیستیم
این درست که ما توانستیم استقلال را با نتیجه 2-0 در تهران ببریم و روند خوب خود در گام اول لیگ را ادامه بدهیم اما کیفیت فنی تیم هنوز جای بسیار زیادی برای پیشرفت دارد از همین رو نه آقای مهاجری نه من هنوز از تیم رضایت کامل نداریم و باید با وسواس بیشتری روی ضعف ها کار کنیم تا پدیده به آن تیمی که مد نظر ما است، برسد.

نمی خواستم بازگشتم به آزادی این گونه تلخ باشد
من دقیقه 84 نیمکت را ترک کردم و رفتم به سمت رختکن . نمی خواستم در جریان اتفاقات احتمالی آخر بازی باشم .سال ها برای استقلال در این ورزشگاه بازی کردم و کاملا درک می کنم که طرفداران استقلال اصلا نمی توانند قبول کنند که تیم محبوب شان در خانه این گونه ضعیف بازی کند و ببازد از همین رو برای ندیدن این ناراحتی 10 دقیقه قبل از اتمام بازی به رختکن رفتم چون نمی خواستم بعد از دو دهه بازگشت به آزادی شاهد این گونه جو تلخ از استقلالی هایی باشم که در روزهای فوتبال برای من و تیم سنگ تمام گذاشته بودند.

در رختکن استقلال کسی من را نشناخت
بعد از پایان بازی به سمت رختکن استقلال رفتم تا هم  خسته نباشید بگویم هم اساتید خودم را ببینم که خداراشکر عمونصی عبدالهی را دیدم اما فکر کنم در رختکن کسی من را نشناخت یا نخواست که بشناسد(باخنده) به هر حال موفق نشدم به چیزی که می خواستم برسم.

من مهمان بودم و نباید به سمت منصوریان می رفتم
در این که برخوردی میان من و علیرضا منصوریان اتفاق نیفتاد باید بگویم من دیشب در آزادی مهمان استقلالی ها بودم از همین رو آنها باید برای میزبانی از من به سمت نیمکت پدیده می آمدند از جمله منصوریان از همین رو لزومی نداشت من به سمت سرمربی استقلال بروم. من مشکلی با کسی ندارم و انتقادی هم سال گذشته نداشتم و تنها واقعیت های تیم را به زبان آوردم. 
آقای عبداللهی را دیدم و خیلی خوشحال شدم . رفتم رختکن استقلال خسته نباشید بگویم که احتمالا من را نشناختند! به هرحال موفق نشدم .

بیرون ورزشگاه سنگ صبور استقلالی ها شدم

بعد از بازی در هنگام خروج از تونل ورزشگاه در محاصره طرفداران استقلال قرار گرفتم. جوانانی که با استقبال جالبی برد پدیده را تبریک گفتند اما از شکست استقلال ناامید بودند و دنبال سنگ صبور می گشتند. ایستادم و به درددل های آنها گوش دادم، به آنها گفتم نباید این گونه به مربی تیم هجوم بیاورید و باید تحت هر شرایطی از سرمربی استقلال حمایت کنید چون در زمین همه چیز دست بازیکنان است نه مربیان. فکر می کنم این جو تغییر مربی برای استقلال خوب نباشد و باید همچنان به منصوریان فرصت بدهند تا تیمی که خودش جمع کرده را به سرو سامان برساند.