اولین گل آرش افشین بعد از 730 روز

به گزارش "ورزش سه"، سپاهان همان تیمی است که برخی معتقدند آرش افشین با انتخاب بدموقع آن از یک استعداد قابل توجه به یک اسم تبدیل شد. با این حال آرش افشین امسال و در هفته ششم رقابت های لیگ برتر اولین گلش را بعد از نزدیک به دوسال به ثمر رساند تا باز هم این امیدواری به وجود بیاید که او در این فصل می تواند باردیگر همان بازیکن باکیفیت سال های قبل باشد. هرچند افشین بارها شروع های نسبتا امیدوار کننده داشته و در نهایت پایان های فاجعه باری را برای فوتبال خودش رقم زده است.

زندگی سینوسی افشین
آرش افشین در سال 89-90 در 29 بازی برای تیمش به میدان رفت و در 1796 دقیقه 11 گل به ثمر رساند. در فصل 90-91 نیز او در 22 بازی که برای فولاد انجام داد تنها سه گل زد. همچنین در فصل 91-92 در 28 بازی که برای همین تیم انجام داد تنها 4 گل زد. آمار آرش افشین نشان می دهد که او مهاجمی گلزن و یا یک مهاجم نوک خطرناک نیست اما آن چه باعث شد آرش افشین در پایان این سال به عنوان پدیده مسابقات یکی از ستاره های نقل و انتقالاتی باشد سبک بازی او بود. سرعت و تکنیک و استیل مناسب باعث شد تا در زمره بازیکنانی قرار بگیرد که بازی شان تماشاگر پسند است.

او در برای فصل 92-93 لباس سپاهان را پوشید و در 14 بازی که برای این تیم انجام داد و در مجموع 526 فقط یک گل زد. او نیم فصل باردیگر به فولاد پیوست و در این تیم نیز در 10 بازی که به میدان رفت فقط دوبار موفق به گلزنی شد.

او بعد از این که یک فصل را به خاطر مشکلات سربازی کاملا از دست داد در ملوان بهترین آمار را از خود به جا گذاشت او در هشت بازی 3 گل زد اما مصدومیت سنگینی که با آن مواجه شد از ترکیب بیرون رفت. او نیم فصل دوم را بیرون نشست تا سال 95-96 را با لباس استقلال تهران آغاز کند. آمار او اما در نیم فصل حضورش در استقلال تهران دو بازی و سی دقیقه و بدون گل زده است. او نیم فصل دوم باز هم به تیم دیگری رفت و این بار در استقلال خوزستان در سیزده بازی که به میدان رفت هیچ گلی به ثمرنرساند.

او امسال را باردیگر با لباس فولاد آغاز کرد. تیمی که بهترین خاطرات را با آن دارد. او در این فصل در اولین بازی اش برای فولاد گل زد. اما آیا این به معنای یک شروع تازه برای آرش افشین است. مهاجمی که کم گل می زند اما سرعت و تکنیک لازم  برای بازی در نقاط مختلف خط حمله را دارد. 

در جستجوی یک پایان خوب
آرش افشین نزدیک چهار سال است که جایی در میان بهترین های فوتبال ایران ندارد. او چهار سال ابتدای فوتبالش را در اوج جوانی خوب سپری کرد و به تیم ملی رسید و در جام ملت ها هم بازی کرد اما بعد از آن چهارسال کاملا ناموفق را در تیم های مختلف سپری کرد. حالا این سوال پیش می آید که آیا آمار این مهاجم در تمام سال هایی که فوتبال بازی کرده آنقدر امیدوار کننده هست که بتوان به آن دلخوش بود؟ شاید افشین از لحاظ آماری بازیکن مطرحی محسوب نشود اما می توان او را از ورای آمار و ارقام هم نگاه کرد. بازیکنی با سرعت و تکنیک مناسب که مشخصات ظاهری رسیدن به موفقیت را هم دارد. او را پیش از این مربیان مطرحی برای تیمشان انتخاب کرده اند اما چرا در خیلی از مقاطع جواب نداده ...شاید باید صبر کرد و منتظر عملکرد او در این فصل از رقابت ها ماند.