کد خبر : 1525528 | 01 خرداد 1397 ساعت 10:03 | 9.3K بازدید | 0 دیدگاه

به امید حمایت‌ها باشم، باید خداحافظی کنم

مرادی: کاهش سهمیه المپیک ظلم به ایران نیست

قهرمان و رکورد وزنه برداری جهان گفت: من اولین وزنه‌بردار تاریخ بودم که ٤ کیلوگرم رکورد مجموع دنیا را جابه‌جا کردم؛ اما انگار نه انگار!

مرادی: کاهش سهمیه المپیک ظلم به ایران نیست

به گزارش "ورزش سه"، سهراب مرادی ٢ سال فوق‌العاده را سپری کرد. این وزنه‌بردار که تا چندماه دیگر تولد ٣٠سالگی خود را جشن می‌گیرد، تا ٢٨سالگی به افتخاری بزرگتر از قهرمانی در آسیا نرسیده بود اما حالا نامش به‌عنوان یکی از رکوردداران جهان در کتاب رکوردهای وزنه‌برداری ثبت شده است. او بعد از قهرمانی در المپیک ٢٠١٦ ‌سال گذشته به اوج آمادگی رسید و ٢ طلا با طعم رکوردشکنی در بازی‌های داخل سالن آسیا و مسابقات قهرمانی جهان کسب کرد. این وزنه‌بردار دسته ٩٤کیلوگرم که از مسئولان ورزش خیلی دل خوشی ندارد، این روزها با انگیزه خودش را برای رویدادهای پیش‌رو در‌ سال ٩٧ آماده می‌کند. رکوردهای سهراب هر روز وضع بهتری پیدا می‌کند و او رویاهای بزرگتری را در سر می‌پروراند.


در ادامه مشروح گفت‌وگوی شهروند با سهراب مرادی را می‌خوانید:


 * چند ماهی است که برای مسابقات پیش‌رو استارت زدی و رکوردهای تمرینی‌ات نشان می‌دهد که افت هم نکردی؟


مسابقات جهانی ٢٠١٧ آذرماه ‌سال گذشته به پایان رسید و ما فرصت کوتاهی برای استراحت داشتیم. از اسفندماه بار دیگر اردوهای تیم‌ملی آغاز شد و من هم جزو اولین نفراتی بودم که تمریناتم را شروع کردم. این کار هم بی‌دلیل نبود. من برای آینده زندگی ورزشی خودم هدف دارم و به همین خاطر شبانه‌روز در اردو ماندم و همچنان با جدیت تمریناتم را ادامه می‌دهم. در این ٣ماه که برای‌ سال جدید تمرین کردیم، خدا را شکر بدنم خوب جواب داده و امیدوارم بدون مشکل به راهم ادامه دهم.


 * گفتی که هدف داری. درباره اهدافی که در‌ سال جدید آنها را دنبال می‌کنی، برایمان بگو.


قطعا اولین هدف من بازی‌های آسیایی ٢٠١٨ است. ٣ماه تا آغاز این رویداد باقی مانده و ٢ مرحله اردوی دیگر در شمال کشور خواهیم داشت. قطعا من هم نقاط ضعفی دارم و سعی می‌کنم در این فرصت باقی‌مانده بتوانم این نواقص را برطرف کنم تا با تمام قدرت در جاکارتا حاضر شوم. من تا به‌حال در بازی‌های آسیایی وزنه نزدم و این اولین تجربه من در این رقابت خواهد بود که امیدوارم با یک مدال خوشرنگ همراه شود.


 * به ‌نظر می‌رسد فقط جای طلای بازی‌های آسیایی در کارنامه‌ات خالی است؟


ان‌شاءالله که بتوانم مدال طلای بازی‌های آسیایی را هم بگیرم. البته ٢ماه بعد از آن هم مسابقات جهانی را در پیش داریم که باید بلافاصله خودمان را برای آن رقابت‌ها آماده کنیم. قطعا کار سختی است که در فاصله ٢ماه یک وزنه‌بردار خودش را به اوج آمادگی برساند اما همان‌طور که گفتم، من اهداف بزرگی دارم و به همین خاطر سختی‌ها را تحمل می‌کنم.


 * پس مردم از سهراب مرادی انتظار کسب ٢ مدال طلا در فاصله ٢ماه را در بازی‌های آسیایی و مسابقات جهانی داشته باشند؟


در ورزش حرفه‌ای نمی‌توان بابت کسب مدال قول داد. با این حال تمام تلاشم را می‌کنم تا در هر ٢ رویداد با آمادگی بالا حاضر شده و بتوانم ٢ مدال خوشرنگ برای مردم کشورم کسب کنم. البته قطعا کار سخت است؛ به‌ویژه در مسابقات جهانی که رقبای جدی‌تری نسبت به ‌سال گذشته دارم.


 * با توجه به این‌که در ٢‌سال اخیر قهرمان المپیک و جهان شدی؛ اما به نظر می‌رسد همچنان با انگیزه به کارت ادامه می‌دهی.


اگر انگیزه‌ای دارم، فقط به خاطر اهدافی است که خودم دارم؛ نه این‌که فکر کنید مسئولان برایم انگیزه‌ای ایجاد می‌کنند. اگر بخواهم به امید حمایت مسئولان باشم، انگیزه‌ای به وجود نخواهد آمد و بهتر است که از ورزش خداحافظی کنم. خودم تلاش می‌کنم و زحمت می‌کشم. پله‌به‌پله جلو می‌روم و مسابقات مختلف را می‌خواهم با موفقیت پشت‌سر بگذارم. می‌توانم بگویم در این مسیر هر اتفاقی که برایم پیش بیاید، خیر است.


 * به ‌نظر می‌رسد از برخی مسائل ناراحت هستی. بعد از قهرمانی المپیک و مسابقات جهانی حمایت‌هایی که انتظار داشتی، انجام نشده؟


بله، خیلی هم ناراحت هستم. علاقه زیادی ندارم که گلایه کنم، چون من مرد عمل هستم. با این حال بد نیست این را بگویم که من اولین وزنه‌بردار تاریخ بودم که ٤کیلوگرم رکورد مجموع دنیا را جابه‌جا کردم؛ اما انگار نه انگار! قبل از این، هیچ‌کدام از رکوردشکنی‌ها در دنیای وزنه‌برداری به اندازه کیلوگرم نبوده اما من برای اولین‌بار این کار را در مسابقات جهانی ٢٠١٧ انجام دادم. جالب است بدانید وقتی از مسابقات برگشتم، هیچ عکس‌العمل خاصی از مسئولان ندیدم و فهمیدم برای آنها برخلاف مردم این موضوع اهمیتی ندارد. این اتفاقات فقط باعث دلسردی می‌شود؛ اگرچه سعی می‌کنم روی روحیه من تأثیر نگذارد.


 * از این بحث بگذریم و به موضوع کاهش سهمیه وزنه‌برداری ایران در المپیک ٢٠٢٠ برسیم. این خبر ناگواری برای یکی از رشته‌های پرامید ورزش ایران بود.


با این‌که قبول دارم کاهش سهمیه‌های وزنه‌برداری به ضرر ورزش ایران است اما یک سوال می‌پرسم؛ مگر در المپیک ٢٠١٦ چند مدال گرفتیم؟ ٢ مدال طلا در ریو کسب کردیم و بازهم می‌توانیم با اعزام ٢ وزنه‌بردار همین نتیجه را بگیریم. در واقع هر وزنه‌برداری که آماده‌تر بود، به المپیک می‌رود؛ حالا می‌خواهد آن وزنه‌بردار در دسته ٦٩کیلوگرم وزنه بزند یا در دسته فوق سنگین. مهم این است ما بتوانیم وزنه‌بردارانی را اعزام کنیم که با مدال بازگردند. این موضوع رقابت را در میان ملی‌پوشان بیشتر می‌کند اما کار کادرفنی سخت خواهد شد. ایران نشان داده پتانسیل بالایی در وزنه‌برداری دارد و قطعا بیش از ٢نفر شایستگی حضور در المپیک را خواهند داشت اما باید خودمان را با این سیستم وفق بدهیم.


 * خیلی‌ها معتقدند تصمیمی که فدراسیون جهانی گرفته، اجحاف در حق ایران است؟


باید قبول کنیم که این یک قانون است و ایران هم در چارچوب این قانون با محرومیت مواجه شده است. نمی‌توانیم کار خاصی در برابر قانون انجام دهیم؛ اگرچه مسئولان گفته‌اند پیگیر هستند. با این حال من بعید می‌دانم فدراسیون جهانی از تصمیم خود برگردد. روسیه هم با آن عظمت ٢‌سال از بزرگترین مسابقات دنیا محروم شد. شاید خیلی از ورزشکاران آنها که می‌خواستند به مسابقات بروند، دوپینگ نکرده بودند اما در چارچوب قانون قرار گرفتند و از وزنه‌زدن منع شدند. نمی‌توانیم بگوییم در حق ایران ظلم شده، چون با ما در چارچوب قانون رفتار می‌کنند.

دیدگاه‌ها