رئال - لیورپول: چیزی بیش از کمدی اشتباهات

به گزارش "ورزش سه"، حمیدرضا صدر به فینال لیگ قهرمانان 2018 پرداخته، به پیروزی 1-3 رئال برابر لیورپول...

یک: بهترین تیم، بهترین مربی

جام را آنهایی بالا بردند که پاری سن ژرمن را شکست داده بودند، بایرن مونیخ را، یوونتوس را. آنها برای سومین بار پیاپی که از دهه هفتاد بی سابقه بوده جام را به چنگ آوردند... آیا این رئال، بهترین تیم تاریخ است؟ احتمالا نه، ولی آن چه در این دوران انجام داده اند با هر معیاری فوق العاده بوده.

زیدان بیست و نه ماه پیش رهبری رئال را در دست گرفت و در این برهه نه جام به چنگ آورده و در 104 بازی از 149 بازی پیروز شده و یگانه مربی تاریخ رقابت های اروپایی بوده که سه بار پیاپی قهرمان شده... آیا او بهترین مربی تاریخ رقابت های باشگاهی بوده؟ باز هم احتمالا نه، ولی او بود که کریم بنزما را کنار کریستیانو رونالدو راهی میدان کرد و سپس او بود که گرت بیل را جای ایسکو راهی میدان کرد.

دو: باتجربه و بی تجربه

لیورپول ورای رویاهایش پرواز کرده بود. رویای اولیه گذر از سد هوفنهایم در مرحله اولیه و سپس صعود از مرحله گروهی بود، ولی آنها پورتو را در مرحله پلی آف خرد کردند، منچسترسیتی را از سر راه برداشتند و رم را شکست دادند. آنها بیش از هر تیمی گل زدند و تنها تیمی بودند که سه بازیکنش دو رقمی دروازه ها را به آتش کشیدند. با این وصف فاصله دو تیم در همان ترکیب اولیه عیان بود. هیچ یک از بازیکنان لیورپول تا آن شب در فینال لیگ قهرمانان بازی نکرده بودند... آخرین بازی که هیچ یک از بازیکنان تیمی در فینال تجربه بازی در دیدار نهایی لیگ قهرمانان را نداشت سال 2013 بود:  بوروسیا دورتموند به رهبری یورگن کلوپ. در سوی دیگر بازیکنان رئال همان هایی بودند که پارسال در فینال راهی میدان شدند. فقط واران و ایسکو در سه فینال متوالی بازی نکرده بودند. یازده بازیکن ترکیب اصلی رئال جمعا 867 بار در رقابت های لیگ قهرمانان بازی کرده بودند که میان شان کیلور ناواس با 37 بازی، تازه وارد بشمار می رفت، در حالی که لیورپولی ها جمعا 223 بار در این لیگ به میدان رفته بودند که محمد صلاح با 37 بازی قدیمی ترین شان بود. اگر رونالدو در لیگ قهرمانان به 7 هت تریک دست یافته بود، رابرتسون برای پنجمین بار در لیگ قهرمانان بازی کرد... همه اینها یعنی رئالی ها با تجربه بودند و لیورپولی ها، بی تجربه.

سه: از راموس تا صلاح

سرجیو راموس دستانش را به دست محمد صلاح گره زد و او را نقش زمین کرد. او برای متوقف ساختن صلاح به خطا روی آورد و او را متوقف کرد، ولی "انعام ویژه" ای هم نصیبش شد: مصدومیت شدید شانه صلاح. پسر مصری با اشک میدان را ترک کرد، مهم ترین بازی فصلش را از دست داد و در کنار همه آنها جام جهانی را هم از دست داد تا یادمان بیاید فوتبال گاهی چقدر بی رحم می شود. همه اینها راموس را برای خیلی ها یک "هیولا" کرد... مگر راموس همان بازیکنی نبود که در فینال پارسال زمینه اخراج کوادرادو را مهیا ساخت؟ مگر رکورد دریافت کارت قرمز در صف رئالی ها را به خود اختصاص نداده؟... ولی حتی در آن خطا و این کارت ها هم تاریخ جاری بود، تجربه ای کارساز.

چهار: از نیمه اول تا نیمه دوم

مصدومیت صلاح بر هر دو جبهه تاثیر ذهنی گذاشت. لیورپولی ها که در نیم ساعت اول تیم برتر بودند و تعداد نه شوت در این برهه نواخته بودند آهنگ شان را از دست دادند و در پانزده دقیقه پایانی نیمه اول شوت دیگری نزدند. نیمه دوم که آغاز شد، رویکرد لیورپول تغییر داده شده بود. آنها به خنثی کردن حمله های رئالی ها و ضد حمله روی آورده بودند. آنها تا پیش از خروج صلاح از میدان 56 بار توپ را در یک سوم آخر زمین لیورپول لمس کرده بودند و رئال 21 بار در یک سوم آخر زمین لیورپول. آماری که در نیمه دوم وارونه شد و رئال 65 بار در آن منطقه به توپ ضربه زد.

پنج: کمدی اشتباهات کاریوس

لیورپول در نیمه دوم پاسخی برای چالش هایش نداشت و به نظر می رسید رئال را به افزایش فشار دعوت می کند. ولی حکایت ترکیب دیگری پیدا می کرد، با کاریوس، با سنگربان آلمانی لیورپول که هدایای گران قیمتی تقدیم رئالی ها کرد. کاریوس در فصل سپری شده بهتر شده بود و بااعتماد به نفس تر. در شانزده بازی از سی و دو دیدار پیش از فینال به کلین شیت دست یافته بود. ولی گلی که تقدیم بنزما کرد برتافته از تعجیل و عدم تمرکز بود و نشان می داد قواره بازی در فینال لیگ قهرمانان را ندارد. اهمال او می توانست لیورپول را نابود کند، ولی نکرد و مانه ضربه تساوی بخش را زد. مانه که احتمالا بهترین بازیکن لیورپول بود. دهمین گلش در لیگ قهرمانان این فصل را زد و بیش از هر بازیکنی در این دیدار تکل زد.

شش: دو گل گرت بیل

رئال، رئال بود و نیمکتش غنی تر و فاخرتر. گزینه تعویض کلوپ چه کسی بود؟ امره جان. در حالی که گرت بیل جای ایسکو را گرفت و سه دقیقه پس از ورود با نخستین ضربه اش به توپ دروازه را با آن برگردان قیچی باز کرد تا همه آن گل شانزده سال پیش زیدان در همپدن پارک را دوره کنند. کاریوس به سوی توپ شیرجه رفت، ولی مغلوب شد. گل سوم که بیل از فاصله دور بر توپ نواخت و کاریوس آن را از دست داد تیر خلاص بود. سرخپوش ها در بیست دقیقه پایانی فقط یک شوت نواختند. جوردن هندرسون، جیمز میلنر و جورجو وینالدوم از ته دل جان کندند، ولی کروس در جبهه رئالی ها 87 پاس با دقت 95 درصدی ارسال کرد و مودریچ 72 پاس با دقت 94 درصدی.

هفت: از کلوپ تا زیدان

سوت پایان را که نواختند کلوپ در چندمین فینال متوالی اش شکست خورده و زیدان در سه فینال متوالی اش جام را بالا می برد. کلوپ، البته هواخواهان و علاقمندان بسیاری در سراسر جهان دارد اما حتی آن سرسخت ها هم کمی با خود فکر کردند که چطور دروازه بان لیورپول در یک فینال چنین اشتباهاتی می کند؟ شاید وقتش رسیده کاشف کاریوس هم به اشتباه خود اعتراف کند که کلوپی مرد همیشه ستایش شده آلمانی جام هم می خواهد.