حمله زمینی با نیروی هوایی کرواسی!

به گزارش "ورزش سه"، سرمربی کروات‌ها از او با عنوان روح تیم ملی کرواسی یاد کرده. حتی با نگاهی سرسری به بازی‌های کرواسی می‌توان علت این تعریف دالیچ از مهاجمش را دریافت. هر کسی که سیر تحولات دوران فوتبالی ماریو مانژوکیچ را دنبال کرده می‌داند که این مرد با پیراهن هر تیمی که به میدان می‌رود با جان و دل تلاش کرده و مایه می‌گذارد. 

در بازی دیشب مقابل انگلیس، با اینکه خیلی‌ها با دیدن صورت مانژوکیچ فکر می‌کردند خسته شده و دیگر قادر به ادامه‌ی بازی نیست او در وقتهای اضافه خود را نشان داد و گل برتری کرواسی را به ثمر رساند تا شطرنجی‌ها به فینال راه یابند. او برای وطن کوچکش تاریخسازی کرد. با اینکه ستاره‌ی شطرنجی‌ها بدون شک کسی نیست جز لوکا مودریچ، ولی مانژوکیچ هم بی‌تردید موتور محرکه‌ی این تیم است. 

مانژوکیچ به عنوان مهاجم در پست خود فوق‌العاده بازی می‌کند. او دائماً مدافعین حریف را پرس کرده، دنبال خود به دویدن واداشته و باعث می‌شود تیمش فضای بازی کردن پیدا کند. بازیکن یوونتوس در فاز دفاعی همیشه به عنوان اولین بازیکن تیمش، دفاع را از جلوترین نقطه آغاز می‌کند. بسیاری از کارشناسان در تحلیل کرواسی اغلب به تحسین خط میانی مشهور کروات‌ها پرداخته و کمتر از آنچه باید به نقش حساس و کلیدی مهاجم سابق بایرن مونیخ در تیم ملی کرواسی اشاره می‌کنند. 

وقتی جسی لینگارد برای دفع توپ ضربه‌ی سر زد تا توپ به حاشیه‌ی محوطه‌ی جریمه‌ی انگلیس برسد و ایوان پریشیچ آن را با یک ضربه‌ی سر دیگر به درون محوطه‌ی جریمه فرستاد، کسانی که بازی را تماشا می‌کردند به وضوح شاهد شم گلزنی و غریزه‌ی مانژوکیچ برای استفاده از فرصت‌ها بودند. البته نباید از ضربه‌ی سر پریشیچ که دفاع‌های عقب انگلیس را غافلگیر کرد چشم‌پوشی کرد ولی تصمیم مانژوکیچ برای قمار روی این توپ و زدن ضربه‌ی آخر بود که نتیجه‌ی بازی و تقدیر کرواسی را تغییر داد. 

مانژوکیچ 32ساله برای هر مربی‌ای یک بازیکن رویایی به حساب می‌آید. ذهنیت جنگاور او در ترکیب با توانایی تکنیکی‌اش از او برای هر تیمی یک دارایی باارزش می‌سازد. ولی مانژوکیچ که راحت عصبانی شده و کنترل خود را از دست می‌دهد در بازی با فرانسوی‌ها که دوست دارند با ایجاد جنگ روانی، حریف را تحریک کنند، باید بیشتر مراقب باشد.
برای فوتبالیستی مثل مانژوکیچ که به هیچ وجه خودخواه نیست، قهرمانی در جام جهانی می‌تواند نقطه‌ی اوجی درخشان بر یک کارنامه‌ی فوتبالی بسیار موفق باشد. او یکی از الماس‌های درخشان تیم ملی کرواسی است و در کنار مودریچ، ایوان راکیتیچ و ایوان پریشیچ فرصت بی‌نظیری برای تاریخسازی در اختیار دارد. 

هیچ دلیلی وجود ندارد که کرواسی نتواند در فینال به پیروزی رسیده و جام طلایی را بالای سر ببرد. دالیچ بدون شک برای گلزنی در مقابل فرانسه به مانژوکیچ امید خواهد بست تا همچون بازی در مقابل سه‌شیرها، خروسهای فرانسوی را هم نقره‌داغ کند. اما حتی اگر مانژوکیچ گل هم نزند، شکی نیست که حضور او در میدان، کرواسی را به تیمی مقتدر تبدیل خواهد کرد. او کسی است که به راحتی تسلیم نمی‌شود و برای تیمش سر و تن را در مقابل توپ می‌گذارد. مانژوکیچ چهره‌ی خود را به عنوان فوتبالیستی جنگاور و ایثارگر تثبیت کرده، چهره‌ای که دنیا در زمان تماشای بازی‌های تیم ملی کرواسی به دیدنش عادت کرده است. 

منبع : سایت گل  

ترجمه : آرش جلال منش