غفور: از ولاسکو هم انتقاد می کردند؛ یادتان هست؟!

به گزارش "ورزش سه"، امیر غفور، شماره 10 تیم ملی والیبال که سال گذشته به یکی از بزرگترین باشگاههای دنیا یعنی لوبه در ایتالیا پیوست، بعد از پشت سر گذاشتن چند ماه خوب در ترکیب این تیم، با بدشانسی و مصدومیت مواجه شد. 

پشت خط زن تیم ملی والیبال که از ناحیه کمر مصدوم شده بود، از اواخر سال 2019 وارد دوره درمانی شد و به همین دلیل بازی های انتخابی المپیک را هم از دست داد. وقتی هم که غفور آماده بازگشت به میدان شد، ویروس کرونا در همه دنیا شیوع پیدا کرد و در ایتالیا هم به خاطر بحرانی شدن شرایط لیگ سری آ به طور کلی لغو شد. 

حالا 2، 3 روزی است که غفور به تهران بازگشته و با منفی شدن تست کرونای خود توانسته به خانه برود. با این حال این بازیکن باتجربه تیم ملی والیبال، دغدغه های زیادی به خاطر نامشخص بودن آینده مسابقات ورزشی به دلیل شیوع ویروس کرونا دارد؛ اگرچه دغدغه اصلی او تیم ملی است که باید در المپیک شرکت کند و در پروسه انتخاب سرمربی جدید به سر می برد.

در ادامه مشروح صحبت های امیر غفور در گفت و گو با خبرنگار "ورزش سه" را می خوانید.

به خاطر طولانی شدن مصدومیتم دنبال مقصر نیستم

متاسفانه در دورانی که در ترکیب تیم لوبه جا افتاده بودم، آن مصدومیت برای من به وجود آمد؛ مصدومیتی که در روند کاری من تاثیر خیلی بدی گذاشت. این مصدومیت ممکن است برای هر بازیکنی اتفاق بیفتد، اما اشکال اینجا بود که من دیر متوجه این آسیب دیدگی شدم. با یک درد کوچک شروع شد و اگر زودتر تشخیص داده می شد، کار به شکستگی نمی کشید. به خاطر همین طول درمان من زیاد شد و چند ماه از مسابقات دور بودم. دنبال مقصر نمی گردم چون الان دیگر چیزی را حل نمی کند. 

برای پلی آف سری آ آماده بودم

پزشکان در ابتدا 40 روز استراحت مطلق به من دادند و بعد از آن به تمرینات برگشتم و اگر همه چیز عادی پیش می رفت، برای مرحله پلی آف لیگ ایتالیا آماده بودم. متاسفانه شیوع کرونا همه مسابقات را متوقف کرد و سری آ هم نیمه کاره به پایان رسید. فعلا که هیچ چیز برای آینده هم مشخص نیست و باید ببینیم که باشگاه چه تصمیماتی می گیرد. 

دوری از تیم ملی برایم خیلی سخت بود

متاسفانه مصدومیت من باعث شد در انتخابی المپیک نتوانم تیم ملی را همراهی کنم. این مسابقات خیلی حساس بود و سخت بود که من از تلویزیون بازی ها را تماشا کنم. به هر حال هر تیمی 4 سال سرمایه گذاری و برنامه ریزی می کند تا به المپیک برسد. از سوی دیگر فرهاد قائمی هم مصدوم شد و این اتفاقات تاثیر منفی روی تیم ملی گذاشت. حتی سعید معروف هم به خاطر تعطیلی لیگ چین چند ماهی بود که در شرایط مسابقه قرار نداشت. خدا را شکر که با وجود همه این مسائل توانستیم سهمیه را بگیریم. همه بازیکنان سنگ تمام گذاشتند تا برای دومین دوره متوالی به المپیک برسیم که اتفاق بزرگی است. 

تعویق المپیک هم به سود ماست، هم به ضررمان

المپیک که یک سال عقب افتاد و باید ببینیم که تا سال دیگر شرایط چگونه پیش می رود. نمی توانم بگویم این تعویق یک ساله به سود ما شده، به ضرر ما. اگر بازیکنان از شرایط تمرینی و مسابقه دور باشند، همه افت می کنند. درست است که می توان در خانه هم یکسری تمرینات انجام داد، اما این برای یک ورزشکار حرفه ای کافی نیست. از سوی دیگر تعویق المپیک این فرصت را به ما می دهد تا با گذراندن مصدومیت ها، با آمادگی بیشتری به المپیک برویم. شما هیچ ورزشکار حرفه ای را نمی توانید پیدا کنید که آسیب نداشته باشد. والیبالیست ها همه بالاخره از یک ناحیه درد کهنه ای دارند. شاید امسال فرصت مناسبی است که بازیکنان ریکاوری کنند و بتوانند با بدنسازی دوباره مصدومیت ها را کمتر کنند. 

کولاکوویچ در حد توانش نتایج خوبی گرفت

کولاکوویچ هم بعد از تعویق المپیک با توافقی که داشت، از تیم ملی جدا شد. قبل از هر چیزی باید از او تشکر کنم چون زحمات زیادی در 3 سال اخیر کشید. او در حد توان خودش بهترین نتایج را گرفت. امسال به هر حال شرایطی پیش آمد که برای همه دنیاست و قرار نیست بازی های ملی برگزار شود. من نمی دانم چه توافقی بین فدراسیون و کولاکوویچ رخ داد، اما به هر حال اینطور که پیداست همکاری او با ایران به پایان رسیده. کولاکوویچ در این چند سال خیلی از بازیکنان جوان را به تیم ملی اضافه کرد و افتخاراتی مثل اولین مدال جهانی، صعود به المپیک، قهرمانی آسیا و صعود به مرحله نهایی لیگ ملت ها به دست آورد. 

از ولاسکو هم انتقاد می کردند

انتقاد همیشه هست و اینطور نیست که بگوییم فقط کولاکوویچ منتقد داشت. قشنگ یادم هست زمانی که ولاسکو هم در ایران بود، انتقادات زیادی از او می شد. حالا که ولاسکو رفته، همه از این مربی تعریف می کنند. از بهترین مربیان و بازیکنان جهان هم انتقاد می شود و چیز عجیبی هم نیست. هر ورزشکار و مربی باید با این شرایط کنار بیاید. کسانی هم که انتقاد می کنند قطعا هدفشان پیشرفت تیم ملی است. 

تصمیمی بگیرند که تیم ملی درجا نزند

امیدوارم بهترین تصمیم برای آینده تیم ملی گرفته شود. من نمی توانم نظر بدهم چه مربی ای را انتخاب کنند، اما باید امیدوار باشیم تصمیم اتخاذ کنند که تیم ملی درجا نزند. تیم ملی ایران باید رو به جلو حرکت کند. از بازیکنان تیم ملی تا هواداران و منتقدان همه تیم ملی را دوست دارند. این تیم قطعا پتانسیل رقم زدن اتفاقات بزرگتری را هم دارد و حقش است که به موفقیت برسد چون خیلی ها برایش زحمت کشیدند. 

فعلا نمی دانم فصل بعد در لوبه می مانم یا نه

از الان نمی توانم درباره آینده خودم صحبتی کنم چون شرایط اصلا عادی نیست. قرارداد من با لوبه یک ساله بود و فعلا آینده مشخص نیست. خیلی از باشگاههای بزرگ دنیا به خاطر مسائل مربوط به کرونا دچار مشکلات اقتصادی و کمبود بودجه شدند. حتی برخی از بازیکنان که از قبل قراردادشان را تمدید کرده بودند، الان با کاهش بودجه باشگاه شاید تصمیمشان تغییر کند. اول باید امیدوار باشیم شرایط به حالت عادی بازگردد و بعد از آن فکر کنم که با چه تیمی قرارداد امضا کنم. 

قرنطینه ایتالیا خیلی سفت و سخت بود

در ایتالیا اتفاقات خوبی رخ نداد و ویروس کرونا قربانیان زیادی داشت. به خاطر همین قوانین سفت و سختی در هفته های اخیر اجرا شد. قرنطینه در ایتالیا 3 بار تمدید شد و واقعا کسی از خانه بیرون نمی آمد. فقط سوپرمارکت ها و داروخانه ها باز بودند. هنوز هم در ایتالیا شرایط عادی نشده، اما امیدوارم این دوران زودتر به اتمام برسد. 

از قرنطینه و تست کرونا خوشحال شدم

برای بازگشت من پروازی از رم به تهران نبود. مجبور شدم به فرانسه بروم و از آنجا برگردم. وارد ایران که شدم، رفتارهایی از سوی مسئولان دیدم که باعث خوشحالی ام بود. وقتی مسافران وارد فرودگاه شدند، توسط مسئولان وزارت بهداشت به هتلی منتقل شدند. من هم به قرنطینه رفتم و یک روز بعد تست کرونا دادم که خدا را شکر منفی بود. شاید برای خیلی ها سخت باشد که بعد از سفر مجبور هستند چند روزی به قرنطینه بروند، اما این کار حرفه ای و درست است. ما خودمان دوست نداریم ناقل این ویروس باشیم. 

گفت و گو: حسین جمشیدی