برای اولین بار به ما لباس یکدست دادند!

به گزارش ورزش سه ، بازیکنانی که در نخستین اردوی تیم ملی حضور داشتند، می‌گویند همه‌‌چیز خوب و متفاوت از قبل بوده است. خوب بودن از نظر آنها تعبیر متفاوتی دارد. به‌نظر می‌رسد 2سال تعطیلی تیم ملی، تجربه تمرین در بدترین شرایط و با کمترین امکانات، توقعاتشان را پایین آورده است. خوب بودن از نظر آنها این است که لباس همشکل بپوشند، در هتل اردو بزنند و مهم‌تر اینکه چیزی به نام تیم ملی داشته باشند... هاجر دباغی، مهاجم تیم ملی از شرایط نخستین اردو و حس وحالش صحبت می‌کند.

  نخستین اردوی تیم ملی تمام شد. خوب بود، با اردوهای قبلی متفاوت بود؟
خوب بود، بعداز 2سال به اردو رفته بودیم و همه بچه‌ها با انگیزه بودند. هم امکاناتی که داده بودند، خوب بود و هم تمرینانی که کادر فنی درنظر گرفته بود. در این مدت لیگ پویایی داشتیم و این روی کیفیت بازی بچه‌ها تأثیر گذاشته بود. رقابت تنگاتنگ بود. در اردوهای قبلی معلوم بود که چه کسانی انتخاب و به مسابقات اعزام می‌شوند اما الان هیچ‌چیز مشخص نیست. سطح همه بالا رفته، این کار را برای بازیکنان و کادر فنی سخت کرده است. با این حال 2سال دوری به هماهنگی بازیکنان خیلی لطمه زده است. از نظر امکانات هم این اردو متفاوت‌تر از همیشه بود.

 قبلا چه امکاناتی نداشتید؟
دفعه اول بود که اردوی انتخابی داخل هتل المپیک برگزار می‌شد، مشکلی برای لباس نداشتیم و... امکانات تمرینی و تدارکاتی هم خوب بود.

 قبلا برای لباس مشکل داشتید؟‌
قبلا این قدر راحت به ما لباس نمی‌دادند. در اردوی انتخابی هرکسی لباس خودش را یا لباس‌های قبلی تیم ملی را می‌پوشید ولی این بار به همه لباس یکدست دادند.

 خواسته‌های زنان در پایین‌ترین سطح نیست؟ با لباس یکدست از اردو راضی هستید.
می‌توانیم بگوییم نسبت به قبل پیشرفت داشته‌ایم و می‌توانیم به آینده امیدوار باشیم.

 این تغییرات واقعا شما را به آینده امیدوار کرده است؟
امیدواریم به وعده‌ها و قول‌هایی که داده‌اند، عمل شود و امیدواریم که اردوها تداوم داشته باشد.

 در این 2سال چقدر بازیکنان از نبود تیم ملی لطمه دیدند؟
در این مدت همه بازیکنان پیشرفت کرده‌اند، ولی آنطور که باید در تیم ملی هماهنگ باشند، نیستند. هرکدام از بازیکنان در باشگاه‌های مختلف و تحت‌تأثیر ارنج‌ها و تاکتیک‌های مختلفی قرار داشته‌اند ولی تیم ملی با یک ارنج و یک تاکتیک باید پیش برود، وقتی از این شرایط اردو دور بوده‌‌ایم، مسلم است که خوب هم نتیجه نمی‌گیریم. تجربه ثابت کرده هر موقع امکانات بوده، اردو متداوم بوده ما نتایج خوبی گرفته‌ایم. 2سال پیش برای مقدماتی المپیک حدود شش هفت‌ماه تمرین داشتیم. بعدش هم اردوها کنسل نشد و بازی‌های دوستانه هم داشتیم. همه اینها باعث شد نتایج خوبی بگیریم.

 خرداد 2بازی دوستانه دارید و شهریور باید در مقدماتی جام ملت‌های آسیا بازی کنید. زمان برای آماده شدن و نتیجه گرفتن کم نیست؟
قطعا کافی نیست، ژاپن، چین، کره‌‌شمالی و... برای رسیدن به هدف‌هایشان برنامه‌ریزی‌های بلندمدت دارند، الان هم در سطح یک آسیا هستند. با این حال نمی‌شود گفت که اصلا نمی‌توانیم نتیجه بگیریم. با توجه به پتانسیلی که هم از کادر فنی و هم از بازیکنان دیده شد، می‌شود به نتیجه قابل‌قبول امیدوار بود.

  روز اول تمرین خیلی شلوغ بود، تعداد عکاسان وخبرنگاران هم زیاد بود و به‌نظر می‌رسید کلافه شدید.
اصحاب رسانه هم روز اول تمرین و هم روز آخر برای ما سنگ‌تمام گذاشتند. امیدواریم این حمایت‌ها ادامه داشته باشد. بودن آنها در روحیه ما تأثیر زیادی می‌گذارد. فوتبال زنان که پخش زنده ندارد. امیدمان به دیده‌شدن، همین عکس‌ها و خبرهاست. در اردوها و بین اردوها خوب تمرین می‌‌کنیم تا سطحمان را بالا ببریم و در اردوهای بعدی هم باشیم، بیشتر دیده شویم. ما از بودن رسانه‌ای‌ها کلافه نبودیم ولی بین گرم کردن و تمرین وقفه افتاد و از لحاظ بدنی اذیت شدیم.

  نظر بعضی‌ها این است که نوع تمرین مربیان زن با مربیان مرد متفاوت است و حضور همزمان مربیان مرد و زن شاید روی بازیکنان تأثیر منفی بگذارد.
مربیان زن و مرد تیم ملی را طوری انتخاب می‌کنند که هم فکر باشند. این‌بار که خانم ایراندوست سرمربی بودند، پدرشان کمک بودند. آنها از یک خانواده‌اند و رابطه بهتر و نزدیک‌تری دارند. در کادرهای قبلی هم مشکلی نبود. اتفاقا تأثیراتش مثبت است ما چیزهای بیشتری یاد می‌گیریم. البته نمی‌توانیم بگوییم سطح مربیان زن پایین است و حتما باید مربی مرد داشته باشیم اما باید برای مربیان زن کلاس‌های آموزشی و سمینار برگزار شود و بعد از آنها انتظار داشته باشیم علمشان در سطح بین‌الملل باشد.

لیلی خرسند- روزنامه‌‌نگار
منبع :همشهری