در تراکتور چه کسی سهل انگار بود؟

به گزارش "ورزش سه"، اتفاقا باید با این پرونده به صراحت و با ظرافت برخورد کرد تا این مشکلات برای باشگاه مردمی و پرطرفدار تراکتورسازی و همچنین فدراسیون فوتبال تکرار نشود چون در آینده می تواند تبعات منفی را فوتبال باشگاهی و ملی به همراه داشته باشد. 

وقتی سپاهان به رحمان احمدی دو اخطاره بازی داد و در بهترین فصل از صعود به مراحل بالاتر لیگ قهرمانان آسیا منع شد رسانه های خارجی این اتفاق را یک اتفاق عجیب در دنیای فوتبال بر شمردند و این سوژه حتی دستاویز برخی سایت های خارجی برای حمله به مدیریت ضعیف فوتبال ایران قرار گرفت. 

یا تیم ملی امید که به کمال کامیابی نیای دو اخطاره بازی داد و حذف شد؟ مگر تیم ملی امید در ترکیب چند بازیکن داشت و چند بازی را پشت سر گذاشته بود که سرپرست تیم به یاد نداشت که کدام بازیکن دو اخطاره است! ابتدایی ترین وظیفه یک سرپرست، ثبت اخطار بازیکنان است و سرپرستی که قادر به انجام این کار نباشد، بی شک سرپرست نیست. 

بگذریم. این جا یک سوال مهم وجود دارد. در تراکتورسازی چه کسی نامه را دید؟ و نسبت به آن سهل انگار بود؟ این فرد باید معرفی شود و البته به او فرصت دفاع را داد. شاید او نامه را دیده و حتی توصیه های لازم را در این زمینه داشته اما باشگاه بی توجه بوده است که این اتفاق هم محتمل است. 

باشگاهی به این بزرگی و به این قدمت که هواداران پرشور و متعصبی دارد، حتما باید روابط بین الملل قوی داشته باشد. کمیته ای که به قانون آشنا باشد. فیفا و رای هایش را بشناسد و رایی که می آید آن را درک و ابلاغ کند و به مدیرش بگوید. بی توجهی به این رای یعنی پس دادن تاوان های بزرگ. 

ای کاش باشگاه های ما وقتی بازیکن خارجی می گیرند، این طور فکر نکنند که بازیکن خارجی مثل بازیکن ایرانی است که هر چه به کمیته انضباطی برود صدایش به جایی نخواهد رسید.