اظهارات ستاره ریزنقش بسکتبال درباره بازگشت

به گزارش "ورزش سه"، مهدی کامرانی بدون شک یکی از ستاره های نسل طلایی بسکتبال ایران بود. گارد راس ریزنقش تیم ملی کشورمان که به همراه صمد نیکخواه بهرامی در دوره فدراسیون قبلی و توسط بائرمن از تیم ملی کنار گذاشته شد، حالا یک سالی است که از بسکتبال هم دور شده؛ اما برای بازگشت استارت زده و انگیزه های زیادی هم دارد.

با بازگشت صمد نیکخواه به تیم ملی همه به یاد مثلث به یاد ماندنی بسکتبال ایران یعنی مهدی کامرانی، صمد نیکخواه و حامد حدادی افتادند. مهران شاهین طبع هم که به نظر می رسد به کامرانی علاقه دارد، در مصاحبه های اخیر از احتمال بازگشت این بازیکن استقبال کرده است.

سرمربی تیم ملی در مصاحبه اخیر خود تاکید کرد به کامرانی اعلام کرده مدتی در کنار تیم ملی تمرین کند و اگر شرایطش مساعد بود، می تواند از او در ترکیب اصلی هم استفاده کند.

به همین بهانه دقایقی با گارد راس سابق تیم ملی بسکتبال که در 36 سالگی سودای بازگشت در سر دارد، همکلام شدیم.

در ادامه مشروح صحبت های مهدی کامرانی در گفت و گو با خبرنگار "ورزش سه" را می خوانید.

همیشه گفتم سرباز تیم ملی هستم

وقتی با شاهین طبع درباره بازگشتم به تیم ملی صحبت کردیم، مثل همیشه گفتم سرباز تیم ملی هستم. هر زمان که از من دعوت کنند، در خدمت تیم ملی خواهم بود. تا به حال دعوت رسمی صورت نگرفته و من منتظرم تا در لیست تیم ملی قرار بگیرم. اینکه بگویند بیا و کنار تیم تمرین کن تا شرایط تو را ارزیابی کنیم که نمی شود. در حال حاضر هیچ کدام از بازیکنان به آمادگی کامل نرسیده اند چون مدت کمی است که تمرینات خود را آغاز کرده اند.

از نظر بدنی از ملی پوشان عقب نیستم

متاسفانه از گذشته هم اینطور بوده که همه بازیکنان در اردوی تیم ملی خودشان را آماده می کنند؛ اما من الان یک دوره 2 ماهه خوب بدنسازی را پشت سر گذاشتم و فقط نیاز دارم که تمرین بسکتبال کنم و کار گروهی انجام دهم. بدنسازی هم روی بدن من خیلی خوب جواب داده و شاید از نظر بدنی از خیلی از بازیکنان تیم ملی هم وضعیتم بهتر باشد.

همان هایی که مرا کنار گذاشتند، به فکر بازگشتم هستند!

آخرین صحبتی که با شاهین طبع انجام دادم، مربوط به همان چند هفته قبل است. او از من خواست که کنار تیم ملی بروم و تمرین کنم؛ اما فکر نمی کنم این کار به صلاح من باشد. نمی خواهم حرف های منفی بزنم چون به نظرم صحبت های منفی از سوی امثال من باعث می شود اسپانسرها و علاقه مندان از بسکتبال دور شوند. به هر حال اگر از من به تیم ملی دعوت کنند که خوشحال می شوم؛ اگرنه هم که ناراحتی ندارم. حالا کاری ندارم کسانی که خودشان ما را کنار گذاشتند، حالا می خواهند ما را برگردانند!

توانایی بازی در تیم ملی را در خودم می بینم

شاید برخی مخالف و برخی موافق حضور من در تیم ملی باشند؛ اما باور کنید من توانایی بازی در تیم ملی را در خودم می بینم و اگر اینطور نبود، قطعا درباره حضور دوباره در تیم ملی صحبت نمی کردم. من شاید همین حالا بیرون از بسکتبال درآمد بیشتری داشته باشم؛ اما بودن در بسکتبال برای لذت بخش تر است و به همین خاطر می خواهم بازهم برگردم.

حق داشتم یک سال به بچه ام برسم

من سال قبل برای پیشنهادهایی داشتم تا در لیگ بسکتبال بازی کنم. جدی ترین پیشنهادم از دانشگاه آزاد بود که شرایط زندگی خصوصی ام باعث شد آن را رد کنم. به هر حال من از 18 سالگی در اردوهای تیم ملی بزرگسالان حضور داشتم و وقتی ازدواج کردم و بچه ام به دنیا آمد، جامعه بسکتبال باید این حق را به من بدهد که کمی به بچه ام برسم. از طرف دیگر شرایط مالی دانشگاه آزاد طوری بود که اگر من با این تیم قرارداد می بستم، برایشان مشکلاتی پیش می آمد.

مسائل مالی برایم مهم است

دنیای حرفه ای ورزش به من یاد داده که شرایط مالی برای هر قراردادی مهم است. کوهیان به من لطف داشت و سال قبل گفت که با دانشگاه آزاد قرارداد امضا کن و وعده داد که مشکل مالی را حل می کنند. با اینکه من از لطف کوهیان ممنونم؛ اما می دانم که با رفتن به آنجا یک مشکل به مشکلات آنها اضافه می کردم. حالا برای لیگ سال آینده اگر بخواهند در خدمتشان هستم.

شاید دوباره لژیونر شوم

برای لیگ جدید از 2 تیم پیشنهاد دارم و صحبت های انجام شده است. تمریناتم را انجام می دهم تا به اوج آمادگی برسم چون قصد دارم فعلا بازی کنم. البته نگاه و اولویت اول من این است که لژیونر شوم و اگر شرایط فراهم باشد، به لیگ چین بروم.

ارتباط خوبم را با ملی پوشان حفظ کردم

در این مدت در تیم ملی نیستم، ارتباط خوب خودم را با بچه ها حفظ کردم. حامد و صمد که خیلی به من لطف داشتند. البته به خاطر پستی که در زمین بازی می کنم، معمولا رابطه ام با همه بازیکنان خوب است چون در کارم تاثیر دارد. اکثر بازیکنان تیم ملی را می بینم و خدا را شکر که روحیه شان بالاست.

چرا نمی توانیم از نام حامد حدادی استفاده کنیم؟

من حامد را در این چند روز دیده ام؛ اما از اینکه چرا با تیم ملی به چین نرفته، خبری ندارم. فقط می توانم بگویم حامد حدادی برند بزرگی برای بسکتبال ایران است و غیبتش به جامعه بسکتبال ضربه می زند. متاسفانه در این سال ها هنوز از اسم حامد حدادی آنطور که باید استفاده نکردیم. باور کنید چینی ها در 4 سالی که حامد آنجا بود، از 20 سالی که بازیکن تیم ملی ایران است، بیشتر از این برند بسکتبالی استفاده بردند. باید برای چنین ستاره ای انگیزه ایجاد کنیم و روی بیلبوردهای شهر او را ببینیم.

شاید 50 سال دیگر هم مثل حدادی نیاید

بود و نبود حامد حدادی در تیم ملی مثل مرگ و زندگی است. باید به فکر روزی باشیم که خدایی ناکرده حامد در تیم ملی نبود. باید طوری برنامه ریزی کنیم که بدون حامد هم قهرمان شویم. شاید تا 50 سال دیگر هیچ بازیکنی نتواند جانشین حامد حدادی شود؛ پس تا زمانی که هست از او استفاده کنیم. در روزهایی که می بینیم، اکثر اهالی بسکتبال تحصیل کرده و دکتر هستند، باید از چنین سرمایه هایی نهایت استفاده را ببریم.