ماجرای حسرت خوردن بهداد سلیمی پای تلویزیون!

به گزارش "ورزش سه"، وزنه برداری که با ۳ طلای بازی های آسیایی، ۲ طلای جهانی و یک قهرمانی در المپیک نامش به عنوان یکی از موفق ترین ملی پوشان ایرانی تاریخ ثبت شده، خیلی زود و در ۲۸ سالگی تصمیم به خداحافظی گرفت. بهداد سلیمی که حتی بعد از مصدومیت سخت رباط صلیبی و عمل جراحی روی پای خود با انگیزه و تلاش به بالاترین سطح رقابت در دسته فوق سنگین جهان بازگشت، دیگر توان فشار آوردن روی این زانوی آسیب دیده را نداشت.

بعد از جدایی بهداد از بدنه تیم ملی حالا دغدغه داشتن یک وزنه بردار شاخص در فوق سنگین برای کادرفنی و مسئولان وزنه برداری ایران یک چالش بزرگ به حساب می آید. چند سال بعد از خداحافظی رضازاده بهداد سلیمی ظهور کرد و حالا هم باید منتظر ظهور یک پدیده جدید باشیم.

برگزاری مسابقات جهانی ۲۰۱۸ وزنه برداری و حاشیه های اخیر این رشته و همچنین شایعاتی که پیرامون پست گرفتن بهداد سلیمی در فدراسیون شنیده می شود، بهانه ای شد تا دقایقی با او همکلام شویم.

در ادامه مشروح صحبت های بهداد سلیمی را در گفت و گو با خبرنگار "ورزش سه" می خوانید.

از ورزش حرفه ای خداحافظی کردم؛ از تمرین نه

بعد از اینکه از ورزش حرفه ای در جاکارتا و با کسب مدال طلای بازی های آسیایی خداحافظی کردم، اینطور نبود که بروم و خانه نشین باشم. این روزها تمریناتم را خیلی جدی ادامه می دهم تا بدنم آمادگی اش را حفظ کند. من در سنی هستم که فعلا باید ورزش کنم. اینکه با دنیای قهرمانی خداحافظی کردم، دلیلی نمی شود که کلا ورزش را کنار بگذارم.

سومی جهان نتیجه قابل قبولی بود

مسابقات جهانی وزنه برداری و عملکرد وزنه برداران ایرانی را دنبال کردم. در مجموع نتیجه خوبی با کسب عنوان سومی جهان به دست آمد. با توجه به غیبت من، سعید علی حسینی و کیانوش رستمی نفرات جوان تری وارد تیم شده بودند. عملکرد آنها در اولین تجربه حضورشان در مسابقات جهانی خوب بود و باعث شد تیم ملی ایران نتیجه قابل قبولی بگیرد.

پای تلویزیون می‌نشینم و حسرت می‌خورم

در دسته فوق سنگین که بازهم تالاخادزه از گرجستان قهرمان شد. قابل پیش بینی هم بود چون اون وزنه بردار خیلی خوبی است. شاید بعد از ۱۰ سال بود که توانایی حضور در مسابقات جهانی را داشتم؛ اما مجبور بودم از خانه و پای تلویزیون مسابقات را نگاه کنم. این اتفاق بیشتر از همه برای خودم سخت است؛ حالا اینکه برخی می گویند جای من در مسابقات خالی بوده، به من لطف دارند. به هر حال اتفاقاتی دست به دست هم داد تا من در ۲۸ سالگی ورزش حرفه ای را کنار بگذارم. خیلی روزهای سختی را سپری می کنم چون حس من این است می توانستم مدال های بیشتری کسب کنم. دراین مقطع بیش از همه به فکر سلامتی و ادامه زندگی ام بودم. با این حال طبیعی است که پای تلویزیون بنشینم و حسرت بخورم چون هنوز نتوانستم خیلی خوب با این قضیه کنار بیایم.

 علی داوودی آینده روشنی در فوق سنگین دارد

مدال طلای سهراب مرادی در این مسابقات برای من خیلی شیرین بود. همچنین از مدال هایی که علی هاشمی و رضا بیرانوند کسب کردند، لذت بردم. در فوق سنگین هم قطعا علی داوودی آینده روشنی دارد. او هم از نظر جسمانی وهم ذهنی توانایی رسیدن به وزنه های بالاتر را دارد و اگر مشکل خاصی برایش پیش نیاید و همین راه را طی کند، در سال های آینده یکی از مدعیان کسب مدال در دسته فوق سنگین است. البته سعید علی حسینی هم این وزن هست که می تواند کمک زیادی به تیم ملی کند.

در ماجرای براری و برخواه نمی توانم قضاوت کنم

از اتفاقی که برای محمدرضا براری افتاد و دچار آسیب از ناحیه پرده گوشش شد، ناراحت شدم. من هم شناخت کاملی نسبت به حسین برخواه دارم و هم محمدرضا براری را خیلی خوب می شناسم. هر دو نفر هم طبق شناختی که من از آنها دارم، افراد بدون حاشیه و دل پاکی هستند. من فقط روایت ها را درباره این اتفاق شنیدم؛ اما چون خودم در لحظه ای که این اتفاق رخ داده، نبودم، نمی توانم نظری بدهم.

مرادی اجازه ندهد قضیه بیخ پیدا کند

برخی می گویند چنین اتفاقاتی در دنیای وزنه براری مرسوم است که به وزنه بردار با زدن ضربه صورت شوک بدهند. با این حال روایتی که از طرف محمدرضا براری می شود با صحبت هایی که برخواه انجام می دهد، متفاوت است. من هم که آنجا حضور نداشتم و نمی توانم بگویم کدام یک درست می گویند. هر چه که هست، از نظر من بهتر است مرادی به عنوان رییس فدراسیون ورود کند. باید تا قضیه بیشتر از این بیخ پیدا نکرده، رییس فدراسیون به عنوان یک بزرگتر آن را جمع کند.

تنها کاری که بلدم، وزنه برداری است

در ماه های اخیر صحبت هایی با فدراسیون داشتم که همکاری مشترک در زمینه های مدیریتی و فنی داشته باشیم. تنها کاری که در آن تخصص دارم و می توانم مثمرثمر باشم، وزنه برداری است. در جلساتی که با مرادی و بیرانوند به عنوان رییس و دبیر فدراسیون داشتم، پیشنهاداتی به من داده شد.

کاری که من دوست دارم در پیشنهاد فدراسیون نیست

هنوز به جمع بندی کاملی درباره اینکه چگونه می توانم با فدراسیون همکاری کنم، نرسیدم. اصلا باید ببینیم که شرایط برای همکاری فراهم می شود یا خیر. فکر می کنم فضاهایی که برای همکاری به من پیشنهاد شده، با کاری که من دوست دارم انجام دهم متفاوت است. خیلی نمی خواهم این موضوع را باز کنم و جزییات را بگویم چون در حد پیشنهاد بوده و درست نیست رسانه ای شود. با این حال می گویم که پیشنهادات فدراسیون به من بیشتر برای حوزه فنی است.