سرمربی جدید استرالیا قدیس است!

به گزارش "ورزش سه"، استرالیا یک مربی جدید به نام گراهام آرنولد را روی نیمکت می بیند. آن ها مقابل کره جنوبی به تساوی 1-1 رسیدند و امروز لبنان را با سه گل بدرقه کردند. در استرالیا همه از تکرار قهرمانی در جام ملت ها حرف می زنند و به همین دلیل به سراغ پوریا نبی مربی ایرانی شاغل در استرالیا رفتیم تا با او در این باره صحبت کنیم. نقطه نظرات نبی را در پایین می خوانید:

تغییر مداوم ساختار بازی استرالیا در یک سال

استرالیا یک سال پیش در چنین روزهایی با آنگه پوستکوگلو مقابل هندوراس بازی کرد و به جام جهانی راه یافت. آن زمان استرالیایی ها بازی مالکانه را انجام می دادند که در فرهنگ فوتبال این کشور وجود دارد. پس از صعود به جام جهانی، فن مارویک هلندی آمد که سیستم تیمش را دفاعی کرد چون می گفت بازی در جام جهانی با شیوه هجومی و باز خودکشی است. الان هم گراهام آرنولد آمده که علاقه زیادی به فوتبال هجومی دارد. این تغییر سبک مداوم برایم جالب است؛ خصوصا این که بازیکنان مجبورند با هر مربی شیوه کار تیمی را عوض کنند و با وظایف جدیدی روبرو می شوند.

استرالیا در جام ملت ها تغییر می کند؛ مثل ایران

ایران و استرالیا در جام ملت های آسیا تغییر سبک خواهند داد. آن ها در جام جهانی جزو تیم های ری اکتیو بودند و ساختار بازیشان یک شیوه بر مبنای کنترل زمان و بازی بود. اما در جام ملت ها خواهیم دید که فضای هجومی پر تر می شود و بیشتر حمله می کنند. البته تیم ملی ایران ساختار فوق العاده دفاعی اش را فراموش نمی کند و همین باعث می شود بازیکنان هجومی حاشیه امنیت خوبی داشته باشند و خیالشان راحت باشد که غافل گیر نمی شوند و ضد حمله نخواهند خورد. این بالانس تاکتیکی به ایران کمک می کند.

نمایش امیدوار کننده استرالیا مقابل کره و لبنان

نمایش استرالیا برابر کره جنوبی تفاوت زیادی با جام جهانی داشت. تیم گراهام آرنولد خیلی هجومی بود، از جلو پرس می کرد، دفاع کناری ها در حمله حضور داشتند و بازیکنان سعی می کردند هر موقع که توپ را از دست می دهند، همان جا پرس کنند. اما کره برعکس استرالیا، ری اکتیو بازی می کرد و توپ را به میزبان می داد، در یکی از همین صحنه ها کره ای ها با ارسال پاس پشت دفاع و استفاده از کند بودن دفاع وسط استرالیا یک گل زدند. در نیمه دوم بازی متعادل شد و من کره جنوبی را در ضد حملات وحشتناک خطرناک دیدم. استرالیا هم چند موقعیت گل داشت. استرالیا امروز هم برابر لبنان به پیروزی 3-0 رسید که بازی با موقعیت های زیادی دنبال شد و مردم راضی بودند.

استرالیا پوست اندازی فردی نکرده است

تیم ملی استرالیا برخلاف ایران در حال پوست اندازی تاکتیکی است و بازیکنان تقریبا همان هایی هستند که در جام ملت های 2015 و جام جهانی 2018 بازی کردند. البته همانطور که میدانید جدیناک و کیهیل که اسطوره های فوتبال در استرالیا محسوب می شوند، خداحافظی کردند. می توانم بگویم پوست اندازی استرالیا در مرحله تست است اما برای ایران در حال اجرا می باشد.

اگر ایران جلوی این تیم بازی کند، بازی کاملا مچ می شود؛ یعنی استرالیا حمله می کند، ایران عقب می نشیند و از ضد حمله استفاده می کند؛ در چنین شرایطی من شانس ایران را بیشتر می دانم.

* فرهنگ فوتبال استرالیا مبتنی بر مالکیت توپ

استرالیا در مرحله گروهی می تواند حمله کند، موقعیت بسازد و باتوجه به حریفان نه چندان قدرتمند، خیالش هم از دفاع راحت باشد اما آیا مقابل ژاپن هم چنین اتفاقی رخ می دهد؟ البته فرهنگ فوتبال استرالیا همین بازی هجومی است، اگر کی روش سرمربی استرالیا باشد هیچ هواداری به ورزشگاه نمی رود، مطبوعات و رسانه ها از او خیلی انتقاد می کنند چون اینجا همه دوست دارند بازی مالکانه و هجومی ببینند. آنگه پوستکوگلو می گفت باید از دفاع پاس کاری را شروع کنیم و جلو برویم و شجاع باشیم، به همین دلیل از او قدیس ساختند. اما فن مارویک که باتجربه بود، اعتقاد داشت چنین فوتبالی مقابل فرانسه خودکشی است و به همین دلیل مورد انتقاد قرار می گرفت.

الان بازی استرالیا لبنان را دیدم، گزارشگرها اینجا از گراهام آرنولد هم قدیس می سازند چون تیمش کمی هجومی بازی می کند! نمایش آن ها خیلی هم خوب نیست اما چون با موقعیت همراه است و توپ را در اختیار دارند، مردم علاقه مند شده اند.

* نفر به نفر با ستاره های استرالیا در جام ملت ها

ملت رایان دروازه بان این تیم استثنایی است، او در برایتون بازی می کند و اصلا نیازی نیست از این بازیکن تعریف کنیم. یکی از نقاط قوت استرالیا محسوب می شود و در مقابل کره یک توپ مثل سیو بیرانوند مقابل ژاوی را گرفت. یکی از معروف ترین و محبوب ترین شخصیت هاست.

مارک میلیگان در دفاع مستحکم ظاهر می شود و قد و قامت خیلی بلندی هم دارد. ارون موی هافبک میانی و هجومی هادرسفیلد است، مارک بویل هم که امروز دو گل زد و درخشان ظاهر شد.

در خط حمله وضعیت استرالیا مثل ایران 2007 پس از خداحافظی علی دایی است. آن ها بازیکنی ندارند که بوی گل دهد، جوریچ خوب بازی می کند اما به نظر من گلزن نیست.

خیلی از بازیکنان استرالیایی مثل دنیل ارزانی، مارک بویل، متئو رایان، آرون موی و... راحت به بریتانیا ترانسفر می شوند چون شرایط فرهنگی و سیاسی استرالیا و آنجا بسیار خوب است. اگر با ایتالیا خوب بود، آنجا می رفتند. البته زبان هم خیلی مهم است و به نظرم استرالیایی ها خیلی خوش شانس اند.